Categorie: Niet gecategoriseerd

Dat je moeier wakker wordt dan dat je bent gaan slapen? Das nu het geval. Mijn hoofd voelt aan of ik de hele nacht in de kroeg heb gezeten. Nu kom ik daar niet meer dus das niet mogelijk. Waarom heb ik dan zo’n zwaar hoofd? Wat of wie heeft er huisgehouden afgelopen nacht?

Der hangt een zware energie in de lucht. Een drukkende, allesomvattende, donkere sfeer die speelt met ons gemoed. Er gebeuren zoveel rare dingen, je kan er niet meer omheen. Deze week beginnen ze weer met boosteren, ondanks dat ik ervan overtuigd ben dat het al te laat is, hoop ik dat mijn familie deze niet gaat nemen. Tis afwachten wat ze daar in het oosten gaan doen, ondanks de juichende koppen in de krant verwacht ik dat er nog velen gaan rollen. En dan de beurzen. Black Monday? Of pompen we weer miljarden in het systeem?

Tis niet gek dat mensen bang zijn. Ze hebben, in hun hoofd, zoveel te verliezen. En dat terwijl het belangrijkste allang verloren is gegaan. Maar ik heb niets te verliezen? Vanwaar dan dat zware hoofd? Tis die collectieve zware druk, alsof er een ‘verzwaarde deken’ over de wereld is gelegd. Het zal mij niets verbazen dat, als we over een paar weken weer verplicht een mondvod voor moeten, er veel mensen heel blij zijn. Zelf heb ik er nog nooit 1 voor mijn snufferd gehad maar ik kan me goed voorstellen dat zo’n ding een vorm van veiligheid bied. Je ziet ze alweer oppoppen in de supermarkt, van die angstige ogen boven zo’n blauwachtig stukkie synthetische stof. Angst bedekt de wereld met een verzwaarde deken van leugens, misschien moet ik nog maar ff een tukkie gaan doen..

Omdat de pensioenfondsen in elkaar aan het donderen waren. Indien de BoE geen geld in de economie was gaan pompen zouden, al die bejaarden, die zo hard hebben gewerkt voor hun pensioen deze, vanaf deze week, niet meer ontvangen. Daarom gaat men de schuld die op de schouders van de jongeren ligt nog wat verhogen.

Ruim 20% van de Nederlandse bevolking is bejaard. Leeft van een pensioen. Dat zijn ongeveer 3,5 miljoen mensen. Das Veul! Alleen al aan AOW is dat een immens bedrag per maand. Dat pensioengeld, wat al deze mensen tijdens hun werkzame leven hebben gespaard, is er niet meer. Dat geld is door die pensioenfondsen belegd in bv de Nordstream pijpleidingen of een ander riskant project ergens op deze aardkloot. De spooksteden in China waren tot een paar jaar geleden nog erg populair, nu draait alles om de energietransitie. Ipv goed op de centjes te passen wordt het geld gebruikt voor politieke doeleinden, maar weet je wat het erge is? Althans wat ik het ergste vind? Het dondert de meeste bejaarden geen fuck.

‘Het zal mijn tijd wel duren.’ ‘Nu moet de jeugd het maar gaan doen, wij hebben er hard voor gewerkt.’ ‘Dat maak ik toch niet meer mee.’ Is wat je vooral terugkrijgt als je erover praat. Nou reken er maar op van wel! Jullie gaan dit ontzettend meemaken. Alles wat er is opgebouwd dondert voor jullie ogen in elkaar.

Japan is afgelopen vrijdag ook gestart met het bijdrukken van geld, net als China btw. Daarnaast verkopen ze als gekken hun Amerikaanse obligaties om die van hun eigen land op te kunnen kopen. Tis allemaal BS, ik hoop dat jullie dat begrijpen, maar in onze reële economie betekent dat dat de inflatie nog veel hoger zal oplopen. De ecb is tot nu toe nog niet gestopt met het bijdrukken van eurootjes, dat doen ze al ruim 2,5 jaar. Nu vooral om de schulden van Italië, Griekenland en Portugal op te kopen maar wat maakt het uit. Nog meer geld wordt in de nu al oververhitte economieën gepompt, 17.1% inflatie? Das nog niets…

Morgen wordt leuk op de beurs! Op zich zouden ze in elkaar moeten storten maar doordat al die centrale banken weer geld bij gaan drukken zouden beleggers nog wel eens blij kunnen zijn. Dat geld gaat tenslotte linea recta hun broekzakken in. We gaan het zien! Beware of Red Oktober.

Op een gegeven moment was het geen regen meer maar een kraan die boven me werd open gezet. Wat een herrie! En natuurlijk stond mijn blaas net op dat moment op springen. Gelukkig duurde die bui niet zolang, kon ik ff tussen de buien door een plasje doen. Volgens mij gaat het nog wel ff duren voordat ons k*tlandje een woestijn is. Ik plas me een ongeluk.

Toch is het weer een mooie ochtend! Ondanks een tekort aan slaap, geniet ik van de stille uren en Sam. Het liefst ligt hij op mijn dekbed tussen mijn benen. Dan kan hij zo tevreden kijken, zo vol overgave genieten, daar ben ik best jaloers op. Ik leer veel van Sam. Vooral als het gaat over dankbaarheid en genieten van het moment. Dat ik minder moet nadenken tijdens het dankbaar zijn, mezelf echt moet laten gaan als ik geniet. Dat kan hij zo goed! Leven in het moment en daar alles uithalen wat erin zit, thx Sammie…

Volgens MSM niet maar ik volg een aantal onafhankelijke journalisten en die geven aan dat de meeste Donbassers echt heel blij zijn. Na 8 jaar geleefd te hebben onder een fascistisch regime kiezen ze voor de minst kwade. Althans dat hopen ze…

poetin zal de grenzen van de 4 regio’s gaan verdedigen als zijn eigen grenzen. De oorlog gaat nog wat grimmiger worden vanaf vandaag. Met een inflatie van 17,1% komt dat best goed uit, oorlog is goed voor inflatie, dat leert de geschiedenis ons. Verdomme waarom?

Waarom hebben we niets geleerd? Waarom zie ik dit al 2,5 jaar aankomen? Hoe kan het dat slimmere kennissen, vrienden en familieleden mij als compleet gestoord zien? Na dit weekend ziet de wereld er compleet anders uit. Zitten we officieel in WW3. Alleen maar omdat mensen zo bang zijn te verliezen wat ze denken te hebben. Niet meer dankbaar zijn voor wat ze hebben, alles voor lief nemen. Wat een triestheid.

Als jij nou bang bent, angst voelt om alles te verliezen. Ga vandaag wandelen, het liefst alleen! Pak niet de auto om naar het bos te rijden of een mooi natuurgebied. Ga wandelen in je omgeving en geef die aandacht. Pak dat papiertje op wat zwerft op de grond, zeg hallo tegen de bloemen die je tegenkomt. Geniet van de zon op de huid, het gekrijs van een kraai of meeuw hoog in de lucht. Neem alles diep in je op, laat je meenemen in al die wonderen die dichtbij jezelf te vinden zijn. Laat los wat je denkt nodig te hebben, alles is er altijd, is het niet hier dan wel aan de andere kant, geniet van het moment, wees dankbaar!

We klagen wel een beetje maar durven niet te hard te schreeuwen, iedereen heeft wel door dat er iets gruwelijk mis is. Tis alsof je zit te wachten op Ian die nu bezig is in Florida. Een paar houten platen voor de ramen spijkeren is alles, wat je denkt, te kunnen doen, voordat tie er is. Daarna is het afwachten en er het beste van hopen.

Ach ik ben nu al een poosje aan het roepen dat we alles verliezen wat we denken te hebben. Mijn eigen familie heeft daarom moeite me serieus te nemen. Het is echt hartverscheurend te zien wat mensen pikken om maar niet de waarheid onder ogen te hoeven zien. Ik heb medelijden met de gevaxxten, de oorlogszuchtigen, de Bitcoin believers, de klimaatactivisten, de blm-lovers, de woke-communitie, de tRump of poetin adepten, de von der leijen, adern, rutte, macron, en ga zo maar door, gelovers. Alles is een leugen, sorry mensen.

Ik ben deze stukkies begonnen omdat ik me schaamde, schaamde voor hoe wij met elkaar omgaan. Schaam voor wat we achterlaten voor onze kids. Daarnaast omdat ik, diezelfde kids, op de hoogte wilde houden over hoe ik erover dacht en denk en wat ik ermee doe. Ik begon ermee op 22 maart 2020, wat is dat alweer lang geleden en wat is er ondertussen veel veranderd. Zowel in mij als op deze aardkloot.

En nu gaan we naar de finale! Zorgvuldig zijn alle poppetjes op hun plek gezet. Niet gekozen leiders bepalen hoe we ons moeten gedragen. Één voor één storten landen ineen. We maken ons op voor een Wereldoorlog. Toch doet niemand wat. We zitten achter onze dichtgespijkerde ramen af te wachten tot Ian uitgeraasd is. En dat terwijl we naar buiten zouden moeten! Met z’n allen de straat op, laten zien dat we niet bang zijn. Bouwen aan een alternatief, onszelf herinnerend. Tis zo jammer, we zijn zoveel meer…

Iedere ochtend schrijf ik weer een totaal ander stukkie. Ik wil schrijven wat er als eerste in mij opkomt, hoe ik er op dat moment over denk. Dat lijkt mij leuk om terug te lezen over een jaar of 10/20, en daarnaast zoveel mensen lezen mijn stukkies niet, bwat dondert het?

Tis nu zo’n 2 jaar geleden dat ik van fakebook en linkeduit werd verwijderd. En ik moet eerlijk bekennen linkeduit vind ik nog steeds k. Linkeduit was, ruim 20 jaar lang, een bron van informatie en vertier. Maar goed het is niet anders, er is geen weg terug, alleen maar vooruit.

En vooruit ga ik! Of het de goede kant op is das ongewis. Maar niets gebeurt voor niets en alles is voorbestemd. Ik laat het over me heen komen en blijf eigenwijs mijn eigen pad volgen. En daar ligt hem de kneep. Sam begint me na te doen. Van schuchter hondje, nu ruim een half jaar geleden, begint tie zich aan mij aan te passen. Hij volgt mij overal, verliest me geen moment uit het oog, maar begint wel steeds meer zijn eigen ding te doen. Wat dus betekent dat tie niet meer direct komt als ik hem roep. Dan kijkt tie eerst ff om zich heen, bedenkt ‘waarom roept de baas mij?’ Ziet dan een auto aankomen of een fietser en beslist dan ‘ooooo daarom, daarvoor hoef ik niet naar hem toe te lopen. Dat los ik zelf wel op.’

En dat oplossen doet tie op een onvoorspelbare manier. Door midden op de weg te gaan staan bv zodat de auto er niet langs kan, of heel netjes in de berm te gaan staan wachten. Volledig afhankelijk van zijn stemming lijkt het wel. De fietser negeert tie volledig of probeert ff contact te maken door een stukkie mee te rennen wat niet iedere fietser waardeert. Totaaaaaaal onvoorspelbaar, maar altijd met een open honden instelling. Tis maar hoe zijn pet staat.

Er wordt over Sam gepraat hoorde ik van een man die langsliep met zijn hond. Letterlijk zei hij: “ik hoor verschillende verhalen over hem.” Zouden die verhalen echt over Sam gaan?

“Kheb een stukkie gelezen en daarin praat je met een boom. Das niet normaal.” Ja, je zal maar een pa hebben die zichzelf aan het ontdekken is. Dat wil je niet als kind. Een normale pa die elke dag doet wat tie moet doen is al erg, als je 17 bent, laat staan een wappie vader die in goden, geesten en pratende bomen gelooft. Dat wil je niet! Toch stoer van hem dat tie erover begint.

En het lullige is, ik kan het niet ontkennen. Het staat zwart op wit. Hij heeft het zelf gelezen. Was een grapje werkt ook niet, ik schrijf er al maanden over. Wat het is, je wilt als 17 jarige over het algemeen zo normaal mogelijk overkomen, voldoen aan het narratief zodat je erbij hoort. Daar help ik niet echt aan mee das 1 ding wat zeker is. Ze hebben het niet makkelijk die kids van mij.

Ooit leek ik vrij normaal, ik deed iig mijn best. Nu lijkt het vooral of ik mijn best doe om niet normaal te zijn. Zeker in de ogen van een jong volwassene. Hij wil een goede baan, een huis en een paar kids. Op zondag op bezoek bij oma of opa, op maandag weer naar kantoor. Ik vertel hem dat dat waarschijnlijk niet gaat lukken omdat tie niet gevaxxt is, dus al niet voldoet aan het narratief. Dat ik geweldig trots op hem ben! Dat hij ondanks dat tie de Mac niet in mocht voet bij stuk heeft gehouden en de prik niet heeft genomen. Dat er een cbdc aan komt. Dat hij over niet al te lange termijn weer zal moeten kiezen. Dat we er nog lang niet zijn als het gaat om absurde maatregelen om hem in het gareel te krijgen. Dat ik ontzettend trots op hem ben, net als op zijn zussen en broers! Geen van alle zijn ze gevaxxt, wat een helden!

Raar woord eigenlijk druk. Ik doe vaak een drukje op de wc, kheb er een gruwelijk hekel aan als het druk is in een winkel, en nog meer als iemand druk probeert te zetten op me. Daarentegen ben ik een ster in het onderdrukken van mijn gevoelens, al verlies ik die vaardigheid, in rap tempo, nu ik mezelf wat beter leer kennen.

Tis druk lieve mensen. We voelen hem bijna allemaal. Iedereen heeft wel in de gaten dat de druk wordt opgevoerd wereldwijd. Daar zijn van allerlei verschillende redenen voor maar ze komen allemaal op hetzelfde neer. Of het nu gaat om de druk vanwege de zogenaamde klimaatverandering of de druk op het Het kwaadaardige Rusland. De wereld is veranderd in een snelkookpan waarin de druk continue wordt opgevoerd om dat ene doel te bereiken! Een soepzooitje.

Want dat krijg je als de druk wordt opgevoerd! Het spreekwoord, waar ik mee begon, zegt het al. Plotseling staat het in alle kranten dat we te maken hebben met druk. Alsof ondernemers niet in de gaten hebben dat de belasting zwaar drukt. Een bijstandsmoeder niet bezwijkt onder de druk van de energierekeningen, een boer niet allang in de gaten heeft waar de druk vandaan komt. Tis een drukkende tijd en das zwaar ruk.

Maar we zijn nog lang niet bij het kookpunt, de druk zal nog veel verder worden opgevoerd. En dat is klote want ik zie hoe moe iedereen al is. Hoe je ontsnapt aan die druk? Door eruit te stappen, niet meer mee te doen, door je te verbinden met de natuur. In de natuur vind je namelijk geen druk en dat geeft rust. Ga lekker met je rug tegen een boom aanzitten (neem de aankomende dagen een parapluutje mee want het is k-weer) sluit je ogen en probeer de boom ff te voelen. Denk nergens aan, alleen aan die boom die je voelt in je rug. Probeer de druk even los te laten. Geef hem desnoods door aan de boom, die kan er toch niets mee. Al is het maar een paar seconden je kikkert ervan op! Ik moet bekennen, tis lekkerderder als het mooi weer is🤠.

Je zou denken dat het liefde is, of vergeving, maar niets is minder waar. Het is Schuld.

En vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren. Deze zin hoorde ik minimaal 2x per dag, toen ik jong was, thuis, op school en in de kerk. Voor degene die hem niet kennen, de zin komt uit het ‘Onze Vader’ het belangrijkste gebed voor Christenen. Het einde van het Sabbatjaar (Shmita), morgen, heeft ook met schuld te maken, met het vergeven van je schulden. Net als de Jom Kippoer die 4 oktober start. Die gaat ook al over het vergeven van je schulden!

Hoe hebben wij het voor elkaar gekregen om als mensen, als weldenkende wezens, geloven te aanvaarden gebaseerd op schuld? Dat je als ongeborene al schuldig bent aan de schuld van je voorouders? Waar komt die drang vandaan om je schuldig te voelen? Of waar komt het krankzinnige idee vandaan dat de mens schuldig is? We zijn eigenlijk alléén mààr schuldig! Althans dat vertellen onze leiders ons. Als eerste leven we in een schuldenmaatschappij, daarnaast zijn we schuldig aan het veranderende klimaat. We moeten ons schuldig voelen over het slavernijverleden, das ook zo’n mooie. Slavernij is van alle tijden en komt onder alle bevolkingsgroepen voor. Tis gruwelijk en verwerpelijk maar moet ik mij er schuldig om voelen?

Schuldig zijn moet je voelen, voelen wij ons dat? Zijn er mensen die tijdens het eten van een karbonaadje aan het veranderende klimaat denken? Ja, vandaar al die veganisten. Of al die teslamongolen die denken dat ze door het rijden in zo’n wagen de wereld redden. We vinden het schijnbaar heerlijk om ons schuldig te voelen, tis niet anders.

Twee feestjes in de aankomende 10 dagen rondom schuld. De 1 is elk jaar, de Jom Kippoer, en de ander om de 7 jaar, de Shmita. Vallen ze samen dan schud de aarde op zijn veste, alleen maar omdat we ons schuldig voelen.

Wil er nog even op terugkomen vandaag, ik ben er wat meer ingedoken. De Shmita heeft namelijk te maken met de maan, de sterren, de zon en water! En daar hebben we het eerder over gehad. Kunnen jullie je nog herinneren dat we hier in lockdown zaten? Dat we niet meer naar buiten mochten zonder mondvod? Denk het niet. Na al die festivals, concerten en vakanties heeft niemand het er meer over. Het wissen van de geschiedenis gaat snel momenteel. Maar het mooie van deze stukkies is, je kan terug in de tijd, zoek het op. Fris je geheugen op! Daarvoor zijn ze er.

Maar ff terug naar die tijd, lang geleden. Ik schreef toen over de betekenis van influenza, weten jullie nog? Influenza betekent ‘Onder invloed van sterren’. En nu heeft de Shmita daar ook al mee te maken? Wat is dat toch met al dat gezeur over die maan en die sterren? Waarom heb ik daar op school helemaal niets over geleerd? 10.000 jaar lang heeft de mensheid rekening gehouden met de stand van de maan, de sterren en de zon, tot deze ‘beschaving’. Wij hebben geen flauw benul van de invloed die de maan op ons heeft. Dat hebben we weggewuifd als onzin, niet van deze tijd, als BS.

Ik schreef laatst aan iemand over mijn kijk op het feminisme. Hoe het feminisme voor een versnelling heeft gezorgd in het verdwijnen van spiritualiteit, natuurlijke geneeswijzen en onze cultuur. Vrouwen waren de hoeders van onze cultuur, spiritualiteit was een onderdeel van het leven en natuurlijke geneeswijzen? Dat ging van moeder op dochter. Mijn moeder wist nog wel wat over geneeswijzen, er was altijd wel een zalfje of druppeltje wat ze op 1 van mijn vele wonden kon smeren om de pijn te verzachten. Maar er was 1 medicijn wat eigenlijk tegen alles hielp, daarom was het zo fijn dat mama altijd thuis was. Haar kusjes, haar lieve zachte woorden, haar troostende armen waar je je zo veilig in kon voelen, daar kon geen medicijn tegenop.

Morgen krijgen we een nieuwe maan, de dag daarna de laatste dag van het Sabbatsjaar. En vandaag? Vandaag is het 24 september! Maak er een mooie dag van lieve mensen, kussssss.