Wat een l.u.l ben ik ook. Sinterklaasje spelen ging niet door gisteren, zo verschrikkelijk stom. En vooral ontzettend lullig voor mijn collega sinterklaasjes, sorry mannen.
Ik ben weer eens wat verloren en zonder dat ding mag je geen sinterklaasje spelen. Snap er echt helemaal niets van maar ik doe er niets aan. Probleem is hoe vraag ik zo’n ding weer aan? Klotezooi.
Eerst maar even loslaten, misschien vind ik ‘m nog. Vandaag de Q aan voor pulled pork, heerlijk een dagje naast de BBQ zitten! Ik moet opschieten want het is alweer zes uur geweest!
Waarom? Omdat ik het leuk vind. Maar nu moet ik zeggen dat ik slecht geslapen heb. Eigenlijk de hele nacht wakker gelegen en ik weet niet waarom. Lag niet te piekeren ofzo maar kon gewoon niet slapen, heel vervelend.
Want er is genoeg om over te piekeren! Neem de Epstein files, ze zijn er niet. Waarschijnlijk heeft de Lolita express ook niet bestaan, is Epstein’s eiland een verzinsel, heeft de beste man zelf wel bestaan? Maar waarom zit zijn vriendinnetje dan in de gevangenis? Die zal binnenkort wel vrijkomen.
Dat de Trump, en dat wat hiervoor president was, twee vleugels van dezelfde vogel zijn dat heb ik hier al vaker geschreven. Tis één groot toneelspel bedoeld om ons bezig te houden. Af te leiden van waar het leven werkelijk om gaat, vanuit liefde leven en niet vanuit zelfzuchtigheid.
Vandaag ga ik weer met liefde pakjes uitdelen! Een lezer pakt vandaag zijn schildersezel en gaat met liefde schilderen. Heel veel liefde….
Maar de wereld draait gewoon door. De Trump blijft geld uit geven met grote, mooie billen, de Poetin gaat stoïcijns door met het uitvoeren van zijn speciale militaire operatie, en Xi neemt er nog één. Dan heb je het wel gehad met wereldleiders die wat in de melk te brokkelen hebben, wat hier rondloopt is voor de bühne.
Vanavond een toneelstukje rondom von der lugen in het Europese Parlement, er gaat niets veranderen maar ze kunnen weer declareren. Daarnaast is het de tweede dag van de BRICS Summit in Rio de Janeiro. Volgens de volksverlakkerijkrant een onbelangrijk clubke, die veel te hard groeit. We gaan het zien, gisteren hebben ze een alternatief geïntroduceerd voor Swift, ons internationale betalingssysteem.
Op het Wad zijn is veel rustiger, geen bereik hebben is ideaal. Samen met de zeehondjes een beetje luieren op het strand. Zaterdag voeren we langs de Stortemelk, zo heet de opening tussen Vlieland en Terschelling. De branding daar was zo indrukwekkend, echt fantastisch. Ben echt blij dat ik ben gaan varen, wat ben ik toch een bofkontje!
In het totaal waren er drieënveertig mensen. Twaalf kids zouden er tussen lopen, maar die waren een jaar of zestien, dat zijn geen kinderen. Er stond een bak wind, tussen de vijf en zeven, das heul veul. Dan ga je schuin als je zeilt. Maar op de heenweg, naar Vlieland, hebben we dat gelukkig niet gedaan. Koken is niet echt fijn als je schuin gaat.
Een familie uit Tukkerland was het, uit Almelo nog wel. Daar waar ik zo’n twee jaar geleden heb gewerkt, zo hadden we wat om over te praten. Dat is toch wel het leuke van dit werk. Vorige week begonnen we met een staalfabriek uit Oud Beijerland, daarna acht mannen uit Blaricum voor een mannen uitje en om het af te toppen de Tukkerse bruiloft. En allemaal hebben ze de liefde geproefd en mijn andere geheime ingrediënten, zo veranderen we de wereld!
Vandaag even bijkomen. Dinsdag mag ik nog een dagje sinterklaasje spelen en dan vrijdag weer aan boord! Dan woensdag en donderdag veel Pulled Pork maken en een beetje uitrusten, das wel nodig. Het is weer een mooie zomer!
Veertig man voeden op een boot waar er eigenlijk maar 30 op kunnen en dat terwijl het gaat stormen. Dit wordt lachen alleen iets minder voor moi. Volgens mij stormt het al trouwens, ik hoor de wind door de stagen loeien.
De afspraak is dat we naar Vlieland gaan. Daar willen, twee van de gasten, opnieuw hun huwelijksbelofte aan elkaar uitspreken. Ze zijn al getrouwd maar tijdens hun huwelijk besloot een oom er tussenuit te knijpen, die overleed op die dag. Dat was een flinke domper op de feestvreugde, waardoor ze geen mooie herinneringen hebben aan die dag. Vandaar dat ze het over gaan doen.
Maar naar Vlieland varen schijnt lastig te zijn met de wind en stromingen vandaag. Je kan beter naar Terschelling hoor ik, dan heb je de wind wat meer mee en de stroming van eb en vloed ook. Nu heb ik daar gelukkig geen verstand van maar ik moet wel zorgen dat het eten klaar staat. Eerst een lunch en daarna een vijf gangen diner, op een boot die waarschijnlijk tekeer gaat als een gek. Wat ik al zei, het gaat lachen worden…
Gisteren geëindigd met een ruim twee kilo zware picanha die ik op de Q heb gelegd. Salade erbij met een gratin en iedereen was meer dan happy. Kokkels vooraf! Zo die zijn lekker man. Heel even koken en dan wat zelf gemaakte kruidenboter eroverheen, smullen!
Één van de gasten zei gisteren dat hij echt tot rust is gekomen in de afgelopen dagen, das mooi! Dat gun je iedereen. Hardwerkende geslaagde ondernemers, maar net als ik voelen ze dat er dingen aan het veranderen zijn. De één negeert dat, de ander is cynisch, en de volgende schrijft een boek. Hij die niet is gevaxxxt schrijft een boek! Leuk hè.
Je bouwt toch wat op na vijf dagen samen op een boot. We schelen maar een jaar of negen/tien. Rond de vijftig is de groep die nu aan boord is, nog een paar uurtjes. En dan morgen een bruiloft, Poeh ik moet zeggen dat ik toe ben aan een dagje niets. Maar, zoals mijn kids, tegenwoordig, zeggen, we gaan het rocken!
Althans, als je wilt zeilen. En dan moet die wind het liefst nog uit de goede hoek waaien. Das niet altijd het geval. Erger nog, meestal niet. En dan heb je, als je zo’n grote boot hebt, mensen nodig om de zeilen te hijsen, vandaar die gasten aan boord. Volgens mij hebben de meeste schippers van de bruine vloot een bloedhekel aan de gasten, die maar rondlopen in hun huis, maar ja, je hebt ze nodig om het zeil te hijsen.
Nu is het altijd de vraag, wie komen er aan boord? Je hoeft niet perse een zeiler te zijn om te gaan varen op een klipperaak. In de groep die wij nu aan boord hebben zitten niet veel zeilers, wel drinkers, en dat doen ze iedere dag met veel liefde.
Nog één dagje, morgen zit het er weer op. Dan mogen de mannen uit Bla, Bla Blaricum weer naar huis. Ik denk niet dat het veel langer had moeten duren, vijf dagen is eigenlijk al een dag teveel. Maar ik heb het leuk gehad! Op naar de volgende…
Wat een hitte in de boot. Maar nu regent het en dan is buiten op het dek slapen minder aantrekkelijk, gelukkig is de hitte in de boot ook een beetje weg. Het was een korte nacht.
Gisteren heb ik mijn gasten kip met appelmoes voor geschoteld. Okay, ceviche van wilde zeebaars vooraf maar daarna kip met appelmoes. ‘Jullie zijn net een kleuterklas dus kleuter voedsel’ heb ik ze gezegd, de mannen waren het er roerend mee eens.
Tijdens een gesprek gisteren vroeg Tim mij of ik gevaxxxt ben, ik vertelde dat ik daar niet aan mee had gedaan. Tim gaf mij enthousiast een hand, hij had het ook niet gedaan. De andere negen, uit zijn jaarclub, wel, en er brak een discussie uit over hoe Tim was behandeld, door hen, tijdens de coronaperiode. Tim zelf vond errug slecht en eigenlijk waren de anderen het daar wel mee eens. Ze vonden het zelfs, net als Tim en ik, gek dat er geen onderzoek werd gedaan naar de ziekte van plots en de turbokankers in relatie tot de prik. Het was voor het eerst dat ik mensen er zo open over hoorde discusseren, dat deed mij goed. Gelukkig had ik zelf geen tijd om mee te praten anders was het vast anders gelopen.
We liggen op Vlieland met tig andere boten. Als Mikado stokjes liggen we door elkaar. Wat ben ik blij dat ik geen schipper ben, zo knap wat die mannen doen. Nog vijftig minuten en dan vertrekken we, tis tijd om mijn kooi uit te komen. Een nieuwe dag!
Ondernemers, artsen, hoogleraren en mannen die het niet meer trekken. Die er helemaal doorheen zitten, totaal op. Of we gaan droogvallen op het wad is nog maar de vraag. Het idee om meer dan een uur of zes met elkaar op een boot te zitten zonder vermaak trekken ze niet echt. Mijn voorstel om te gaan genieten van ‘Il dolce far niente’ kwam niet echt over. Er moet geconsumeerd worden, er moet vermaak zijn, hoe kom je anders de dag door?
Een jaar of tien zijn ze jonger dan ik, althans dat schat ik zo in. Druk met AI, fondsen en maatschappen. Ervan overtuigd dat de Poetin slecht is en de Trump een mafkees. En toch zitten er hier en daar wat scheurtjes in dit geloof. Vandaar dat een nacht op het Wad, teveel is…
Vandaag is er alleen geen wind, maar de mannen willen naar Vlieland. Dat zal motoren worden, er zit waarschijnlijk niets anders op. Zonder wind kan je niet zeilen met een klipperaak van ruim dertig meter. Het is de op één na oudste klipperaak uit Nederland waar ik op mag varen, ze komt uit 1892. Prachtig toch? En ze vaart nog steeds alsof ze gisteren van de werf kwam. Dat soort dingen maken we niet meer, een livecycle van vijftien jaar is meer dan genoeg, het liefst is iets na vijf jaar al kapot. Ik ga weer wat doen, ontbijt moet zo op tafel! Mooie dag!!
Maar het zit erop, door naar de volgende. Een mannen uitje. Acht gasten, de kapitein en zijn matroos. Voor mij gaat dat een makkie worden, koken voor elf man, twee vingers in de neus. Stop ik er gewoon nog wat meer liefde in, het werkt!
Sam is er! Ben benieuwd hoe dat gaat. Gisteren wassie wat onwennig, alles is natuurlijk ook errug nieuw. Wordt Sam een echte scheepshond, mooi man.
Op het Wad heb ik geen bereik en soms ook niet als we voor anker liggen onder een eiland. Gisteren ging het net goed met het posten van mijn stukkie maar daarna was ik de verbinding kwijt. Helemaal niet erg voor mij, geen nieuws is goed nieuws! Ben zonet nog even langs het nieuws gescrolled, ik mis niets volgens mij. Alles gaat gewoon om door, we bereiden ons voor op WW3, zo jammer…
