Categorie: Niet gecategoriseerd

Ik mag weer voor een groepje mensen koken, zo leuk… Gisteren boodschappen gedaan en de eerste gerechten in de oven gezet. Zelfs de soep voor vanavond is al klaar. Het gaat dan ook om 2x diner, 2x lunch en 2x ontbijt, we gaan onze gasten een heel weekend in de watten leggen!

Ik ben er zelfs voor naar de kapper geweest. Of beter ik moest naar de kapper. Mijn haar was gaan klitten, een soort van dreads had ik, en dat was erg vervelend bij het slapen gaan. Ik was er zelf van overtuigd dat ik kaal moest om dit op te lossen maar het is ongelooflijk, dat hoefde niet. Wat een kunstenaar die kapsteres! Ze doet het dan ook al 51 jaar, een heerlijk mens.

Ik ga aan de slag, ben er klaar voor. Eerst ff op pad met Sam. Tis een mooie ochtend, ff genieten van de opkomende zon, de dauw op de weilanden en het gekrijs van de roeken. Ff genieten van het moment! Meer is er tenslotte niet. Fijne dag en ga dit weekend genieten lieve mensen! De wereld zoals we hem hebben gekend dondert snel in elkaar. Maar daarover later meer, kusssss….

Niet op mij gelukkig maar op ene klaver. Er circuleert een filmpje rond op social media met deze man in de hoofdrol. Laat ik het ff anders zeggen, het filmpje cirkelde niet rond maar overspoelde het internet. De persoon waarmee ik de discussie had was blij dat er nog medestanders rondliepen in de tweede kamer. Dat die dit filmpje had opgenomen en verspreid. Mijn broek zakte af.

Ik probeerde voorzichtig de opmerking te maken dat niets, maar dan ook helemaal niets, per ongeluk wordt gelekt uit dat wespennest. Dat alles geregisseerd is, gepland, met voorbedachte rade. Bedoeld om het gepeupel een bepaalde kant op te sturen. En toen waren ze dus wel boos op mij. Niet alleen die persoon maar meerdere mensen uit die groep keerden zich tegen mij. Nou geniet ik daarvan dus gooide ik nog wat olie op het vuur door op te merken dat ze zich precies gedragen als de bedoeling is, als een stelletje schapen🤠. Nou dat moet je tegen wakkere mensen niet zeggen! Dan heb je het gedonder in de glazen. Hahahahaha…

Ik ben, dit keer, nog niet verwijderd uit de groep, De afgelopen 2,5 jaar ben ik uit zo’n beetje alle groepen of clubjes gegooid die de vrijheid vertegenwoordigen, maar dit x kreeg ik alleen een reprimande van de groepsleider. Of ik mijn bek even wilde houden. Natuurlijk met alle plezier.

Tis fascinerend om te zien hoe mensen, nu al eeuwenlang, met zich laten spelen. Zich voor een karretje laten spannen alleen maar omdat ze bang zijn te verliezen wat ze denken te hebben. Het lijkt af en toe wel of ik in de film Groundhog Day meespeel. En das best saai… Ik hoop dat het na dit leven een x de andere kant opgaat. Nu weet ik het wel! Het enige wat moet gebeuren is dat meer mensen zichzelf gaan herinneren….

Verder weet ik niet zo goed wat ik moet zeggen. Als “niet meer meedoen vader” heb ik niet veel te bieden. Das wel eens lastig maar ik moet zeggen dat ik er, zelf, goed mee kan leven. Juist in het niets vind ik steeds meer rust en schoonheid, merk ik dat ik steeds minder nodig heb om gelukkig te zijn. Daar heb jij, nu, natuurlijk niets aan, maar wie weet komt dat ooit!

Niets! Ik moet er meer naar op zoek. Daar ligt de oplossing. Niets meer eisen, willen, vinden, moeten of verlangen. Maar das niet makkelijk voor me, ik kan nogal een pedant mannetje zijn als ik vind dat ik gelijk heb. En dat vind ik meestal. Zelfs nu ik volledig aan de zelfkant van de maatschappij sta, eis ik nog dat mensen naar me luisteren en dat ze moeten doen wat ik zeg. Vind ik het raar dat ze niet inzien dat wat ik verlang voor hun eigen bestwil is. Ik chargeer een beetje maar niet veel.

2 jaar geleden vond ik al dat er een alternatief moest komen, dat we moesten bouwen aan een vrijplaats waar het systeem niet werkt. Niet demonstreren maar manifesteren dat leek mij veel doeltreffender. Der is niets van terecht gekomen, zoals met veel van mijn hersenspinsels. Gisteren kwam dat idee van bouwen weer omhoog in een discussie, enthousiast werd er niet gereageerd. Afbreken is makkelijker dan bouwen, dat moet schijnbaar eerst gebeuren. Ik moet me meer gaan richten op het niets…

Sex was niet echt een gespreksonderwerp in die tijd. Zeker niet tussen ouders en kids. Op de lagere school werd er ook niet over gesproken, pas op mijn 12de kreeg ik een uitgewerkte tekening van een vulva te zien. Ik vond het er maar raar uitzien en van geen enkel belang. Mijn eigen piemel en die van vriendjes had ik al uitgebreid bestudeerd en menig buurmeisje had mij haar poesje laten zien tijdens het doktertje spelen. Ik was redelijk op de hoogte. Misschien ben ik de enige die deze ervaring heeft maar lullen en kutjes hadden geen geheimen voor mij, spelenderwijs heb ik ze mogen ontdekken, zonder dwang dat geluk heb ik dan wel weer gehad.

Ik ben er van overtuigd dat mijn zoons een hele andere ervaring hebben als het gaat over het aanschouwen van hun eerste flamoes. Dat ze al meer flamoezen hebben gezien voor hun 12de dan ik in mijn hele leven en dan heb ik niet stil gelegen. Het internet stroomt over van de pikken en de pruimen in alle formaten en standjes, je komt er niet onderuit. Daarnaast gaan scholen heel anders om met sex. Op de lagere school vinden al uitgebreide sessies plaats over hoe je neuken moet. Maar niet alleen dat! Seksuele voorlichting houd meer in dan alleen dat! Het gaat over of je een meisje of jongetje bent, of misschien wel een nijlpaard. Dat sex helemaal niet zo belangrijk is, dat we veel teveel waarde hechten aan de eerste keer. Dat dragqueen zijn heel normaal is en je in je reet laten neuken ook. Dat mannen kinderen kunnen krijgen, en dat moeders niet bestaan….

Ik schreef het een jaar geleden al, het gaat ze om de kinderen. Er wordt gesproken over het verstrekken van een lunch op school, wat op zich heel sympathiek klinkt, maar tis het niet. Tis een duivels plan om het eetgedrag van de kinderen te beïnvloeden. In de UK worden al sinds jaar en dag lunches verstrekt door de staat, daar vreten die kids nu kakkerlakken en meelwormen. Das namelijk goed voor het klimaat.

Scholen zijn indoctrinatie kampen, hoe jonger je ze beïnvloed hoe beter. Of het nu gaat over sex, voeding, klimaat, gender of wat er ook verzonnen wordt door de heersende elite, begin bij de jeugd. Hoever laten wij het komen voor we ze in bescherming nemen? Of is het al te laat?

Dat je moeier wakker wordt dan dat je bent gaan slapen? Das nu het geval. Mijn hoofd voelt aan of ik de hele nacht in de kroeg heb gezeten. Nu kom ik daar niet meer dus das niet mogelijk. Waarom heb ik dan zo’n zwaar hoofd? Wat of wie heeft er huisgehouden afgelopen nacht?

Der hangt een zware energie in de lucht. Een drukkende, allesomvattende, donkere sfeer die speelt met ons gemoed. Er gebeuren zoveel rare dingen, je kan er niet meer omheen. Deze week beginnen ze weer met boosteren, ondanks dat ik ervan overtuigd ben dat het al te laat is, hoop ik dat mijn familie deze niet gaat nemen. Tis afwachten wat ze daar in het oosten gaan doen, ondanks de juichende koppen in de krant verwacht ik dat er nog velen gaan rollen. En dan de beurzen. Black Monday? Of pompen we weer miljarden in het systeem?

Tis niet gek dat mensen bang zijn. Ze hebben, in hun hoofd, zoveel te verliezen. En dat terwijl het belangrijkste allang verloren is gegaan. Maar ik heb niets te verliezen? Vanwaar dan dat zware hoofd? Tis die collectieve zware druk, alsof er een ‘verzwaarde deken’ over de wereld is gelegd. Het zal mij niets verbazen dat, als we over een paar weken weer verplicht een mondvod voor moeten, er veel mensen heel blij zijn. Zelf heb ik er nog nooit 1 voor mijn snufferd gehad maar ik kan me goed voorstellen dat zo’n ding een vorm van veiligheid bied. Je ziet ze alweer oppoppen in de supermarkt, van die angstige ogen boven zo’n blauwachtig stukkie synthetische stof. Angst bedekt de wereld met een verzwaarde deken van leugens, misschien moet ik nog maar ff een tukkie gaan doen..

Omdat de pensioenfondsen in elkaar aan het donderen waren. Indien de BoE geen geld in de economie was gaan pompen zouden, al die bejaarden, die zo hard hebben gewerkt voor hun pensioen deze, vanaf deze week, niet meer ontvangen. Daarom gaat men de schuld die op de schouders van de jongeren ligt nog wat verhogen.

Ruim 20% van de Nederlandse bevolking is bejaard. Leeft van een pensioen. Dat zijn ongeveer 3,5 miljoen mensen. Das Veul! Alleen al aan AOW is dat een immens bedrag per maand. Dat pensioengeld, wat al deze mensen tijdens hun werkzame leven hebben gespaard, is er niet meer. Dat geld is door die pensioenfondsen belegd in bv de Nordstream pijpleidingen of een ander riskant project ergens op deze aardkloot. De spooksteden in China waren tot een paar jaar geleden nog erg populair, nu draait alles om de energietransitie. Ipv goed op de centjes te passen wordt het geld gebruikt voor politieke doeleinden, maar weet je wat het erge is? Althans wat ik het ergste vind? Het dondert de meeste bejaarden geen fuck.

‘Het zal mijn tijd wel duren.’ ‘Nu moet de jeugd het maar gaan doen, wij hebben er hard voor gewerkt.’ ‘Dat maak ik toch niet meer mee.’ Is wat je vooral terugkrijgt als je erover praat. Nou reken er maar op van wel! Jullie gaan dit ontzettend meemaken. Alles wat er is opgebouwd dondert voor jullie ogen in elkaar.

Japan is afgelopen vrijdag ook gestart met het bijdrukken van geld, net als China btw. Daarnaast verkopen ze als gekken hun Amerikaanse obligaties om die van hun eigen land op te kunnen kopen. Tis allemaal BS, ik hoop dat jullie dat begrijpen, maar in onze reële economie betekent dat dat de inflatie nog veel hoger zal oplopen. De ecb is tot nu toe nog niet gestopt met het bijdrukken van eurootjes, dat doen ze al ruim 2,5 jaar. Nu vooral om de schulden van Italië, Griekenland en Portugal op te kopen maar wat maakt het uit. Nog meer geld wordt in de nu al oververhitte economieën gepompt, 17.1% inflatie? Das nog niets…

Morgen wordt leuk op de beurs! Op zich zouden ze in elkaar moeten storten maar doordat al die centrale banken weer geld bij gaan drukken zouden beleggers nog wel eens blij kunnen zijn. Dat geld gaat tenslotte linea recta hun broekzakken in. We gaan het zien! Beware of Red Oktober.

Op een gegeven moment was het geen regen meer maar een kraan die boven me werd open gezet. Wat een herrie! En natuurlijk stond mijn blaas net op dat moment op springen. Gelukkig duurde die bui niet zolang, kon ik ff tussen de buien door een plasje doen. Volgens mij gaat het nog wel ff duren voordat ons k*tlandje een woestijn is. Ik plas me een ongeluk.

Toch is het weer een mooie ochtend! Ondanks een tekort aan slaap, geniet ik van de stille uren en Sam. Het liefst ligt hij op mijn dekbed tussen mijn benen. Dan kan hij zo tevreden kijken, zo vol overgave genieten, daar ben ik best jaloers op. Ik leer veel van Sam. Vooral als het gaat over dankbaarheid en genieten van het moment. Dat ik minder moet nadenken tijdens het dankbaar zijn, mezelf echt moet laten gaan als ik geniet. Dat kan hij zo goed! Leven in het moment en daar alles uithalen wat erin zit, thx Sammie…

Volgens MSM niet maar ik volg een aantal onafhankelijke journalisten en die geven aan dat de meeste Donbassers echt heel blij zijn. Na 8 jaar geleefd te hebben onder een fascistisch regime kiezen ze voor de minst kwade. Althans dat hopen ze…

poetin zal de grenzen van de 4 regio’s gaan verdedigen als zijn eigen grenzen. De oorlog gaat nog wat grimmiger worden vanaf vandaag. Met een inflatie van 17,1% komt dat best goed uit, oorlog is goed voor inflatie, dat leert de geschiedenis ons. Verdomme waarom?

Waarom hebben we niets geleerd? Waarom zie ik dit al 2,5 jaar aankomen? Hoe kan het dat slimmere kennissen, vrienden en familieleden mij als compleet gestoord zien? Na dit weekend ziet de wereld er compleet anders uit. Zitten we officieel in WW3. Alleen maar omdat mensen zo bang zijn te verliezen wat ze denken te hebben. Niet meer dankbaar zijn voor wat ze hebben, alles voor lief nemen. Wat een triestheid.

Als jij nou bang bent, angst voelt om alles te verliezen. Ga vandaag wandelen, het liefst alleen! Pak niet de auto om naar het bos te rijden of een mooi natuurgebied. Ga wandelen in je omgeving en geef die aandacht. Pak dat papiertje op wat zwerft op de grond, zeg hallo tegen de bloemen die je tegenkomt. Geniet van de zon op de huid, het gekrijs van een kraai of meeuw hoog in de lucht. Neem alles diep in je op, laat je meenemen in al die wonderen die dichtbij jezelf te vinden zijn. Laat los wat je denkt nodig te hebben, alles is er altijd, is het niet hier dan wel aan de andere kant, geniet van het moment, wees dankbaar!

We klagen wel een beetje maar durven niet te hard te schreeuwen, iedereen heeft wel door dat er iets gruwelijk mis is. Tis alsof je zit te wachten op Ian die nu bezig is in Florida. Een paar houten platen voor de ramen spijkeren is alles, wat je denkt, te kunnen doen, voordat tie er is. Daarna is het afwachten en er het beste van hopen.

Ach ik ben nu al een poosje aan het roepen dat we alles verliezen wat we denken te hebben. Mijn eigen familie heeft daarom moeite me serieus te nemen. Het is echt hartverscheurend te zien wat mensen pikken om maar niet de waarheid onder ogen te hoeven zien. Ik heb medelijden met de gevaxxten, de oorlogszuchtigen, de Bitcoin believers, de klimaatactivisten, de blm-lovers, de woke-communitie, de tRump of poetin adepten, de von der leijen, adern, rutte, macron, en ga zo maar door, gelovers. Alles is een leugen, sorry mensen.

Ik ben deze stukkies begonnen omdat ik me schaamde, schaamde voor hoe wij met elkaar omgaan. Schaam voor wat we achterlaten voor onze kids. Daarnaast omdat ik, diezelfde kids, op de hoogte wilde houden over hoe ik erover dacht en denk en wat ik ermee doe. Ik begon ermee op 22 maart 2020, wat is dat alweer lang geleden en wat is er ondertussen veel veranderd. Zowel in mij als op deze aardkloot.

En nu gaan we naar de finale! Zorgvuldig zijn alle poppetjes op hun plek gezet. Niet gekozen leiders bepalen hoe we ons moeten gedragen. Één voor één storten landen ineen. We maken ons op voor een Wereldoorlog. Toch doet niemand wat. We zitten achter onze dichtgespijkerde ramen af te wachten tot Ian uitgeraasd is. En dat terwijl we naar buiten zouden moeten! Met z’n allen de straat op, laten zien dat we niet bang zijn. Bouwen aan een alternatief, onszelf herinnerend. Tis zo jammer, we zijn zoveel meer…

Iedere ochtend schrijf ik weer een totaal ander stukkie. Ik wil schrijven wat er als eerste in mij opkomt, hoe ik er op dat moment over denk. Dat lijkt mij leuk om terug te lezen over een jaar of 10/20, en daarnaast zoveel mensen lezen mijn stukkies niet, bwat dondert het?

Tis nu zo’n 2 jaar geleden dat ik van fakebook en linkeduit werd verwijderd. En ik moet eerlijk bekennen linkeduit vind ik nog steeds k. Linkeduit was, ruim 20 jaar lang, een bron van informatie en vertier. Maar goed het is niet anders, er is geen weg terug, alleen maar vooruit.

En vooruit ga ik! Of het de goede kant op is das ongewis. Maar niets gebeurt voor niets en alles is voorbestemd. Ik laat het over me heen komen en blijf eigenwijs mijn eigen pad volgen. En daar ligt hem de kneep. Sam begint me na te doen. Van schuchter hondje, nu ruim een half jaar geleden, begint tie zich aan mij aan te passen. Hij volgt mij overal, verliest me geen moment uit het oog, maar begint wel steeds meer zijn eigen ding te doen. Wat dus betekent dat tie niet meer direct komt als ik hem roep. Dan kijkt tie eerst ff om zich heen, bedenkt ‘waarom roept de baas mij?’ Ziet dan een auto aankomen of een fietser en beslist dan ‘ooooo daarom, daarvoor hoef ik niet naar hem toe te lopen. Dat los ik zelf wel op.’

En dat oplossen doet tie op een onvoorspelbare manier. Door midden op de weg te gaan staan bv zodat de auto er niet langs kan, of heel netjes in de berm te gaan staan wachten. Volledig afhankelijk van zijn stemming lijkt het wel. De fietser negeert tie volledig of probeert ff contact te maken door een stukkie mee te rennen wat niet iedere fietser waardeert. Totaaaaaaal onvoorspelbaar, maar altijd met een open honden instelling. Tis maar hoe zijn pet staat.

Er wordt over Sam gepraat hoorde ik van een man die langsliep met zijn hond. Letterlijk zei hij: “ik hoor verschillende verhalen over hem.” Zouden die verhalen echt over Sam gaan?