Er knalt teveel door mijn hoofd. Ik krijg het niet geordend opgeschreven. Oorlog, manifesteren, succesvol zijn, honger, van alles wil eruit. Het is chaos in mijn hoofd, wanneer houd het op.
Het regent weer, ongelooflijk hoe vaak het hier regent ondanks dat het een zeer droog jaar is. Misschien is dat het wel, ik ben er gewoon zo klaar mee. De leugens die ons worden opgedrongen, de waarheid die ons onthouden wordt. Nergens kom ik iets tegen, in de media, over het voornemen van “the speaker of the house” om Taiwan te bezoeken en wat Xi daarvan vind. Op zich een cruciaal dingetje.
Wat ik wel langs zie komen is dat wij weer gaan zorgen voor een nieuwe ramp! Die verdomde consument weet zijn plek niet. Alleen de kop zegt al genoeg. Toch knap van zo’n journalist om het hele artikel in 1 zin te vangen. Een ban op het verkopen van haardhout lijkt mij wel het minste! Doodvriezen doe je tenslotte voor een ander!
Eigenlijk, als ik goed nadenk, heb ik er nooit wat van gesnapt. Van het “systeem”. Nou ben ik niet dom, kan redelijk leren, als ik wil, hoe komt het dan dat ik daar niets van snap? Na de lagere school ging ik naar de havo. Het was de bedoeling om daarna te gaan studeren. Daar snapte ik niets van! Ik meen het, ben nog wel even, tot verdriet van mijn vader, naar een docent drama opleiding geweest maar dat mag geen naam hebben. Studeren betekende voor mij mezelf opsluiten in een te klein wereldje, terwijl ik alles tot me wilde nemen. Studeren doe je daarnaast voor een betere toekomst, en daar heb ik dus helemaal niets mee. De toekomst is nu, meer is er niet, dat had ik, voor mijzelf, al snel door. Door een leven voor de toekomst te leven vergeet je te genieten van het nu. Vandaar, misschien, dat veel gepensioneerden zo hard hun best doen te genieten.
Het zal voor velen heel raar klinken maar ik zou op dit moment geen ander leven willen leiden. Kheb het gevoel dat ik aan de zijlijn sta, met 1 been in een andere realiteit. Wat er om mij heen gebeurt is zo absurd, ik moet er niet aan denken dat ik daar aan mee moet doen. Boos zijn op ministers, op de politie, op boeren, op kamerleden? Wie bedreigd er nou een kamerlid? Waar haal je de tijd vandaan?
Al die boze mensen zijn onderdeel van het “systeem”. Ze “strijden” tegen wat ze zelf in stand houden. Tis hetzelfde als van stront wat lekkers proberen te maken. Dat gaat je niet lukken. Hoe je ook je best doet. Het “systeem” is zo verrot, zo corrupt daar valt geen heil te behalen. Laten we de stront de stront laten! Stoppen met meedoen, der moeten toch meer mensen zijn die inzien dat dat de enige manier is om weer te kunnen leven? Vergeet de toekomst, we kunnen beter het nu opbouwen.
Niet voor mezelf hoor, dat stellen we nog even uit:-). Fascinerend! Daar wandelen nog steeds mondvodden rond, niet heel erg veel maar de mondvodden die er lopen, lopen er ontzettend aanwezig te zijn. Zo liep er een arts rond met zo’n professioneel masker, zo’n wit bol staand ding. Hij keek iedereen heel even aan als hij langsliep. Twee van die ogen boven een verder onzichtbaar gezicht vanwege dat rare, op een snavel lijkende, mondvod. Ik meende een licht superieure blik in zijn ogen te zien maar dat kan aan mij liggen. De dokter naast hem, een stevige dame, wist niet zo goed wat ze moest. Het ene moment had ze haar mondvod voor het andere moment liep ze weer zonder. Het was ook zo’n simpel blauw dingetje waarvan we weten dat het niet werkt. Ze deed het duidelijk niet voor zichzelf maar voor een ander.
Er liepen ook bezoekers met mondvodden voor, het viel mij op dat die naar niemand keken. Ze liepen recht op hun doel af, enigszins gehaast, bangig, alsof ze zo snel mogelijk weer weg wilden zijn. Wat ik wel begrijp! Wie wil er nou in een ziekenhuis zijn.
€3,50 vroegen ze voor een saucijzenbroodje? €2,50 voor een gevulde koek? Hoe dan? €3,50 voor een saucijzenbroodje? 22 jaar geleden betaalde ik nog 1 gulden 50 voor zo’n ding, een gevulde koek was 0,75 cent.
We zitten volgens onze leiders in een transitie waar we sterker, veiliger en gelukkiger uitkomen. Daarvoor hebben alle westerse landen hun defensiebudget verhoogd. Dat gaat zorgen voor meer veiligheid, zeggen ze, meer JSF straaljagers maken ons sterker. 7 gulden en 70 cent voor een saucijzenbroodje, niet werkende mondvodden, hoelang gaat dit nog duren?
En lekker dat tie is! Stelt ook niets voor bramen jam maken, suiker, bramen en schone potten, meer heb je niet nodig, ff koken en klaar is Kees. Het plukken is niet het leukste werk. Bramenstruiken zijn erg vijandig. Ik ben er vroeger wel eens in gevallen. Kan het me nog vaag herinneren want ik was erg jong. Het was een droogstaande sloot vol met bramenstruiken en ik rolde er zo in. Bramenstruiken en brandnetels, die haat ik sindsdien ook. Alleen het erin rollen kan ik me herinneren de rest ben ik vergeten. De pijn, hoe ik eruit ben gekomen of weer op de camping dat weet ik niet meer. Die ervaringen heeft mijn geheugen zorgvuldig gewist.
Tis een raar ding een “geheugen”. Naast dat tie verdomd selectief is, issie te beïnvloeden. Tis mogelijk mensen zich iets te laten herinneren wat ze helemaal niet hebben meegemaakt. Of ze te laten geloven dat wat ze hebben meegemaakt niet is gebeurt. Maf toch? Ik heb ooit gelezen dat je de geschiedenis binnen 2 generaties totaal kan veranderen, volgens mij kan dat binnen 2 jaar.
Als je de mens maar voed met de juiste ingrediënten! Angst en hebzucht. Angst om te verliezen wat we denken te hebben. Nu we ons niet meer herinneren wie we zijn, zijn we wie ons verteld is dat we zijn. We zijn onze carrière, ons huis, auto of levenspartner. Als we dat verliezen dan zijn we niets meer. We zijn bereid om weer net te doen alsof er de afgelopen 2,5 jaar niets gebeurt is. Gisteren kreeg ik weer te horen dat alles weer normaal is. Dat ik Amerika niet binnen mag, verwijderd ben van social media, afgelopen jaar geen kroeg binnen mocht, dat miljoenen mensen zich hebben laten injecteren met een experimenteel gif of dat we oorlog voeren tegen Rusland maakt allemaal niet uit. We kunnen weer op vakantie! We mogen weer feesten! Vergeet wat er heeft plaatsgevonden.
Dat kan ik dus niet. Zo’n kroeg of winkel waar ik een jaar geleden niet in mocht daar ga ik nu dus ook niet heen. Ik was een jaar of 5 toen ik in die sloot kukelde, dat ik me de pijn niet meer herinner vergeef ik mezelf. Maar ik herinner mij elk detail van afgelopen jaren, ik vergeet niets…
In de afgelopen 2.5 jaar is er nogal wat gebeurt! Het begon met immens verdriet, opgevolgd door intense woede en totale verwarring totdat dankbaarheid volgde. En dat is waar ik nu sta. De verwarring is er nog maar dankbaarheid overstemt op dit moment al het andere.
Verwarring! Waar moet ik over schrijven? Over dat de vaccins niet werken? Wat zeg ik? Niet werken, tis erger, dat ze je in veel gevallen zieker maken. Dat de klimaathoax ons de afgrond in drijft? Dat de BRIC’s landen hun eigen digitale munt hebben waarmee ze onderling zaken doen. Dat steeds meer landen aansluiten omdat ze geen vertrouwen hebben in het westen en liever zaken doen met China en Rusland dan met Amerika.
Of over dankbaarheid? Voor alles wat op mijn pad komt. Voor de mensen die ik mag ontmoeten. Voor Sam, Elanor, Frodo, Lou en Smurf. Voor de bramen jam die ik straks ga proeven, voor de liefde die ik voel. Dankbaar dat ik mag leren met mijn verwarring om te gaan. Dat er Arthur’s zijn, Rudi’s, Regina’s, Sarah’s en Claasjes die mij helpen. Dat er een Evangelie van Thomas is, dat er nog zoveel is om te ontdekken, daar ben ik dankbaar voor.
Vandaag de beurs, morgen de fed, wat “transitory” was blijkt toch erg hardnekkig. Niet dat het wat uitmaakt, we zullen uit alle macht proberen ervan weg te kijken. Pas als het op onze voordeur klopt worden we wakker, en dan is het te laat.
Er moeten alternatieven komen, ik roep het al ruim een jaar. Ziekenhuizen zijn niet te vertrouwen, de meeste huisartsen net zo min. Wat we eten en drinken is bagger, heeft niets te maken met geZONdheid. Wat we leren is BS, scholen, media, de bijbel alles is 1 grote leugen. Alternatieven waar we onszelf kunnen herinneren.
Pfff tis een lastig stukkie, ik kom er nog niet uit. Ben al sinds 05.00 bezig en tis nu 8 uur. Ik wil zoveel opschrijven maar toch lukt het me nog niet echt. Ik vind het zo jammer dat ik mensen zoveel energie zie steken in het in stand houden van dat waar ze tegen denken te strijden. Wat zou het mooi zijn als we die energie zouden gebruiken om alternatieven te bouwen. Nou morgen weer een nieuw stukkie, fijne dag!
Naar warm was het en dan ben ik ook nog aan de diarree. Misschien dat ik iets teveel bramen heb gegeten, die zijn zo lekker maar of het nou slim is meteen kilo’s naar binnen te werken is een tweede. Vandaag maar ff wat minder eten en er jam van maken, lekker voor later!
Later komt eraan! Nog steeds ziet die er in ons landje zonnig uit. Ondanks dat de oorlog in Oekraïne onze oorlog is feesten we als nooit tevoren. Nergens ter wereld zijn zoveel festivals, zoveel concerten, sportevenementen, kermissen of wat voor vertier dan ook. Het is feest in Nederland! Het gaat goed, neem het ervan:-).
De olifant in de kamer valt gelukkig niet op. We hebben het er niet over. Lopen met een boog om het grote beest heen. Rond de 70% van de bevolking heeft zich in de afgelopen 1.5 jaar laten injecteren met een experimenteel vaccin maar we hebben het er niet meer over. Mijden het onderwerp, ondanks dat er meer dan 270k mensen vaccinatieschade hebben gemeld. En dat die 30%, die zich niet heeft laten injecteren, de afgelopen tijd gediscrimineerd is, beschimpt, bedreigd en geridiculiseerd daar hebben we het helemaal niet over!
En dat moeten we wel doen. Na WW2 hielden we ook ons bek. Werden mensen die terugkwamen uit kampen niet opgevangen maar vreemd aangekeken. De bakker hoefde geen verantwoording af te leggen voor het plaatsen van “Verboden voor Joden” bordjes, de schoolmeester kon er toch ook niets aan doen dat joodse kinderen niet meer mee mochten doen? Gewoon niet benoemen, bek houden, zand erover!
Als we er niet over praten dan leren we er niets van. Wat zou het fijn zijn om een goed gesprek te hebben met de snackbarhouder, over zijn valse melding, waardoor ik een nacht in een cel heb gezeten. Gewoon van man tot man, over zijn angst, mijn eigenwijsheid en hoe het zover heeft kunnen komen. Alleen door het te benoemen, door er eerlijk over te praten kom je weer tot elkaar. Wie weet over een jaar of 10, zolang duurt het nog wel voor we hier uit zijn….
Ben flink ziek geweest. Voel me nog steeds niet helemaal de oude maar dat gaat wel goed komen. Kheb veel geleerd de afgelopen weken en ben er achter dat ik nog zoveel meer moet leren. Dat is de reden dat ik mijn stukkies niet meer direct aan jullie schrijf kids. Als ik een stukkie schrijf aan jullie dan zeg ik toch niet alles. Dan hou ik het wat luchtiger, laat niet het achterste van mijn tong zien, maak het niet al te persoonlijk. Dat moet veranderen.
Ik heb een hersenvliesontsteking gehad. Man wat doet dat een pijn! Hoofdpijn was iets onbekends, nou nu niet meer. Als onverzekerde armoedzaaier met een verschrikkelijk wantrouwen richting alles wat te maken heeft met doktoren of ziekenhuizen, heeft het universum mij ook deze keer weer dat gebracht wat ik nodig had om te overleven. En dat is waar ik het over wil gaan hebben.
Hoe het zich precies gaat ontwikkelen weet ik ook niet. Er gebeurt zoveel in mij dat het maar afwachten is welke kant het opvliegt. Tijdens de 7 dagen dat mijn hoofd uit elkaar barste heb ik me geen moment verveeld, kheb ondanks de pijn gelachen om de vele vragen die ik maar niet beantwoord kreeg. Die ik nog moet gaan beantwoorden, man ik moet nog zoveel leren.
Er is mij verteld dat ik lekker zo door moet gaan! Das wel fijn. Hoe meer ik loslaat hoe meer er op mij af komt. Het is een geweldige tijd om in te leven! Dankbaar ben ik voor de bramen die ik zo ga plukken, voor de andijvie van het land. Voor de nachten die ik mag slapen, de woorden die ik hier opschrijf. Nieuwe stukkies, over leven….
Ff een berichtje! Het gaat iets beter heb ik het idee maar het houd nog niet over. Vooral op een beeldscherm zitten is klote. Ik hou het dan ook kort. Hersenvliesontsteking, al 8 dagen gierende koppijn. Medicijnen gelukkig in huis! Niet dat ze helpen maar dat zal nog wel komen:-)
Wel veel plannetjes gepland! Kom er later op terug, er moeten narren komen, narren we hebben narren nodig
