Wattenstaafjes, onvindbaar. Onderbroeken, ik heb er al niet zoveel, weg. Éen van mijn waterflessen, foetsie. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Probleem is dat ik ze waarschijnlijk pas weer vind als ik ga verhuizen, das meestal zo.
Het lastigste is dat ik mijn sokken niet kan vinden. Sinterklaasje spelen zonder sokken is lastig. Ik ga op zoek naar sokken, daarom vandaag een kort stukkie. Morgen wil ik het eens hebben over hoe democratisch wij, als hoeders van de wereldvrede, onze vijanden uitschakelen. Fijne dag!
Denk je dat je niets hebt, maar ben toch al weer twee volle auto’s verder, en tis nog niet leeg. Al schiet het wel op, gelukkig.
Voor Sam is het ook elke keer weer stressen. We zijn zonet even uit geweest, op onze nieuwe plek, en hij plast zich dan een ongeluk. Overal nieuwe luchtjes waar hij natuurlijk, weer, overheen moet zeiken, waar haalt tie het vandaan? Zwerven is een stressvol bestaan voor een hond.
Het is wel heel anders, de afgelopen vijf jaar verbleven we, meestal, op afgelegen plaatsen midden in de natuur. Nu zitten we midden in de bebouwde kom, das een andere beleving. Misschien wel eens goed voor mij, een beetje hersocialiseren. Gisteren ging het goed! Ik had sjans met 5 oudere dames hier in het café naast de deur. Ze zagen dat ik Wordfeud aan het spelen was, en toen was het ijs gebroken. Ja, hersocialiseren, das een goeie🤠
Het sinterklaasje spelen heeft wat scheurtjes opgelopen. Kijk, het is natuurlijk volstrekte waanzin dat er tig busjes met één of twee pakketjes voor al die kleine dorpjes door Nederland rijden. Volstrekt absurd dat wij vinden dat dat normaal is, dat we ervoor betalen, dus is het goed. Ik praat echt geen poep als ik hier opschrijf dat mensen zover gaan dat ze een opgeblazen ballon laten bezorgen, schiet mij maar lek.
En zo had ik gisteren een doos waarin houtblokken voor de openhaard zaten. Een kartonnen doos met dikke houtblokken van een kilo of 25. Dat gaat niet zo goed samen en dat probeerde ik de beste man uit te leggen, maar dat is nog onmogelijker, dat gaat niet, dat willen mensen niet horen, ik heb het besteld, ervoor betaald dus moet het kunnen. Maar lieve mensen, hoe dan?
En zo stond ik voor een groot hek met camera en intercom. Ik heb een hekel aan hekken, vooral elektronische hekken. Dan druk je op zo’n bel en weet je dat je meteen vol in beeld bent via de camera, en dan hoor je een paar minuten niets maar dan komt zo’n trotse eigenaresse met een grote glimlach op je afgelopen, waarom? Waarom niet gewoon ff het hek open via de buzzer zodat ik dat pakje voor de deur kan leggen. Maar nee, dat mens vind niet alleen dat ze mag consumeren, maar wil ook de bezorger nog even lastig vallen. En zo heb ik op mijn verjaardag twee officiële klachten binnengekregen. Das nog eens een mooi cadeau!
Mijn 57ste levensjaar ligt voor me, ik neem er nog een kopje thee op. Sam heeft me vanmorgen al een dikke knuffel gegeven, mijn dag kan niet meer stuk! Het gaat ook errug mooi weer worden heb ik begrepen, nou kom maar op. Alles staat klaar om het jaar goed te beginnen.
Eergisteren reed een verwarde man, in Berlijn, weer eens op een menigte in en gisteren stak een verwarde man, per ongeluk, weer wat mensen neer in Amsterdam. Het barst van de verwarde mannen in Europa, meestal van een bepaalde geloofsovertuiging, zou het wat met elkaar te maken hebben?
Gisteren mocht ik twee stellingkasten afleveren bij Jan, hij had ze gekocht bij een bedrijf in Lemmer. Daar had Jan gewoond, wel 15 jaar vertelde hij mij. Nu woonde hij alweer 18 jaar in Groningen waar hij heen was verhuisd vanuit Limburg, ze wilden dat hij als Noorderling Limburgs ging leren, nou, geen haar op zijn hoofd! Ik had daar wel een paar uur Jan’s verhaal aan kunnen horen, Jan is een beetje verward, vriendelijk verward.
Ik kan het over het algemeen goed vinden met verwarde mensen, ik zie er zelf ook wel een beetje verward uit. Erger nog, ik voel me vaak verward als ik naar de wereld kijk. Kheb ook een zwak voor verwarde mensen, je kan er vaak meer mee lachen dan met mensen die zeggen dat ze niet verward zijn. Wie weet kom ik vandaag nog een paar verwarde mensen tegen, gezellig!!
Het zijn ook drukke dagen, je moet jezelf wat gunnen. De Trump zit er nu al ruim twee maanden maar die heeft nog niet de moeite genomen om haar te ontvangen. Bij de Poetin hoeft ze ook niet aan te schuiven, ik denk niet dat hij weet wie ze is. Het enige wat het kan doen is zichzelf geld toe schuiven, dat is sowieso alles wat Europa doet, met geld schuiven…
Want je kan wel 300 of 500 of 800 miljard laten printen maar hoe ga je daar wapens van maken? Een wapenindustrie heeft twee belangrijke ingrediënten nodig, constante stroom en veel ijzererts, beide moeten wij inkopen, hoe dan? Bij wie dan?
Kan iemand zich nog de miljarden herinneren die wij vorig jaar uitgaven om bommen en granaten aan te schaffen? Het was een ideetje van, volgens mij, de Tsjechische president. We gaan 1 miljoen bommen en granaten op de wereldmarkt inkopen en geven die aan de Oekraïners. Het zijn er 350.000 geworden waarvan meer dan de helft het niet deed. Maar gelukkig is dat geen nieuws, maakt niet uit, we drukken gewoon nog wat meer geld bij en vertellen de Europeanen dat het hartstikke goed gaat met de economie. Geef ze brood en spelen, er is geen reet veranderd.
Maar goed, ik loop al vijf jaar te roepen dat dit zo niet door kan gaan maar het gaat gewoon door. Niets of niemand houd ze tegen dus waarom ook niet. Kan ik wel lopen mopperen vanuit de krochten van onze samenleving maar niemand cares. Ik ga weer sinterklaasje spelen, zin an!
Pro-palestina demonstranten worden thuis opgezocht. Terwijl op dit moment, een Pro-nederland boer, alweer een paar maanden in de gevangenis zit. Daar horen we niets over, niets, nada, noppes.
Zelf heb ik ook een nachtje in een cel mogen doorbrengen vanwege het niet dragen van een mondvod, kheb geen hoernalist gezien. En dat, terwijl ik door negen politieagenten uit mijn toenmalige campertje werd getrokken. Negen politieagenten, met mondvod, en vijf politieauto’s.
Mark Rood heet de boer, via registratienummer 12165382, PI Zwolle, Postbus 40033, 8004 DA, Zwolle kunnen we hem een kaartje sturen. Mark zit daar omdat hij weigert om zijn bedrijf naar de klote te laten gaan, omwille van totaal absurde regels. Zoiets als een mondvod opdoen voor een niet bestaand virus, daarom zit hij vast. Niet dat dat zijn bedrijf helpt, vastzitten.
Kots en kots misselijk wordt ik ervan, maar dat is ook de bedoeling. Beter is het om gewoon een kaartje te sturen naar Mark, een onbekende Pro-nederlandse boer, daar zijn er niet zoveel van…
Tja, dat kan je het beste doen als je gaat verhuizen, weg met die zooi. Wat moet ik er anders mee? Kan het niet meezeulen, maar het blijft fascinerend hoeveel zooi een mens kan verzamelen in korte tijd. Gelukkig is Linn er niet, die is niet zo van het weg doen. Ik kan mijn gang gaan. Hoppa…
Ik probeer ook wat zooi te verkopen via MP maar daar ben ik niet goed in. Dat gezeur van die mensen, verschrikkelijk. Zet je er neer, bieden vanaf €25 en wat krijg je voor vraag? Wat is uw minimum prijs? Daar kan ik dus niet zo goed tegen en dan antwoord ik, ‘kunt u niet lezen? u mag bieden vanaf €25, als u 250 euries bied is tie van u.’ En wat denk je? Dan zijn ze boos…
Waar ik weer naar op zoek moet zijn korte broeken en andere zomerkleren. Er gaat niets boven rondlopen in een korte broek. Wat dat betreft ben ik wel jaloers op Sam hoor, die hoeft zich nooit te bekommeren op wat hij aan moet doen. Heerlijk lijkt me dat. Verder is het een slow Newsweek, we rommelen lekker richting WW3. Geweldig hoe alles en iedereen op de mainstream kanalen voor het oprichten van een groot leger is en op de alternatieve kanalen tegen, het lijkt wel afgesproken. Voor of tegen, zwart of wit, er is geen midden, geen grijs. Maar ik ga het er vandaag niet over hebben, ik moet zooi opruimen. Heb een mooie dag!
Gisteren vroeg ik aan een paar mensen of ze weten wie onze ministers zijn, op faber na wisten ze er geen één. Nu is dat altijd wel een probleem geweest maar het lijkt nu wel erger, zelfs schoof is niet echt bekend. Dat is dan ook een dodelijk saaie, enge man volgens mij, maar hij zit er wel.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik me een beetje schaamde, dat ik al die nitwits in Den Haag wel ken. Is me aangeleerd, sorry, ooit was ik er trots op. De meeste mensen, waar ik gisteren mee sprak zijn wel heel erg afhankelijk van de politiek. Werken niet, zijn ziek of hebben er gewoon geen zin an. Maar wie of wat er over hun leven wordt beslist zal ze een worst zijn.
Maar ach, ze zullen er waarschijnlijk niet zo lang meer zitten, dit kabinet heeft zijn werk gedaan. Niets, maar dan ook helemaal niets is er terecht gekomen van de vele beloftes van die witte Limburger. De polarisatie is nog verder toegenomen, de loopgraven zijn gegraven, we kunnen op voor de volgende ronde.
Gefeliciteerd zusje! 56 is een mooie leeftijd!!! Hiep, Hiep Hoera!!!!
Qua timing klopt het ook nog redelijk. Veertig jaar geleden vertrok ik vanuit Dodewaard naar Leeuwarden om te gaan studeren aan de Academie voor Expressie en Communicatie. Vanaf volgende week verblijf ik daar weer, voor onbepaalde tijd, dit keer niet om te studeren maar om te overleven.
Ik hoop dat ik een klaverjas clubje vind om één of twee keer per week te gaan klaverjassen. Gewoon gezellig met wat mensen een middagje een toernooitje spelen om de tijd op een aangename manier door te komen. Daarnaast wil ik het poolbiljarten weer op gaan pakken, daar was ik, ooit, vrij goed in, dat is zo’n leuk spel. Laat ik het zo zeggen, ik ga op zoek naar wat meer ontspanning, gewoon leuk spelletjes doen met gezellige mensen, geen moeilijke discussies of oplossingen zoeken voor wereldproblemen maar gewoon gezellig doen.
Gisteren fietste ik hier een beetje rond, in het dorp, samen met Sam, en toen fietste ik langs een bedrijf waar een groot bord voor de ingang stond met daarop een bedankje aan Jan, die daar vanaf 1986 had gewerkt, en nu met pensioen was gegaan. In 1986 verhuisde ik van Dodewaard naar Leeuwarden. Dat bord maakte mij wat nostalgisch. Wat is er veel gebeurd sinds 1986, tis tijd om te ontspannen…
Toen geloofde ik nog in virussen. En ik geloofde nog dat een crisis veroorzaakt werd vanwege een gebrek aan geld. Beide geloven ben ik verloren. Geld kan je, net als virussen, gewoon laten maken, de één in een lab, de ander ‘out of thin air’, mooie uitspraak vind ik dat. Geld creëer je door wat nulletjes en eentjes te genereren op een computer, meer is het niet.
Nederland wil een leger van tweehonderd duizend man. Dat is meer dan een verdubbeling, dat is drie keer zoveel als nu. Dat gaan we doen om de Poetin af te schrikken, ons leger moet over vijf jaar klaar staan. Vrede komt vanuit kracht! Peace through Strength, om te kotsen…
Net als vijf jaar geleden is het niet mogelijk om een ander geluid te laten horen dan het narratief. Ben je niet voor dan ben je tegen en dus een gevaar voor de samenleving. Vorige keer ging het om een virus, een onzichtbare vijand, nu gaat het om de Russen, die kan je er nog veel enger uit laten zien dan een onzichtbaar virus. Alle reden om er nog vijf jaar voor te gaan, om nog vijf jaar, iedere dag, een stukkie tr schrijven. Een anti-oorlog stukkie, omdat oorlog geen oplossing is. Hoe kan het dat, de zogenaamde eu, nog niet met de Poetin om de tafel zit? Das toch absurd? Als je ruzie hebt met je buren ga je toch praten? Of zoek je een mediator, of je roept de rijdende rechter…
Maar goed, it’s all by design. Er komen absurde jaren aan. Als je de geschiedenis een beetje kent duurt het altijd een jaar of 10 voor een oorlog echt goed losbarst. Nog vijf jaar stukkies, ik kijk ernaar uit…
