‘Maar wat denkt u dan dat er ingeleverd moet gaan worden? Vrijheid? Geld? Menselijkheid?’ De man kijkt mij verstoord aan. Je ziet hem denken wat zit die vent toch te zeiken. ‘Dat weet ik niet maar “ZE” vinden er vast wel een oplossing voor.’ Is zijn antwoord. Ik twijfel of ik door moet gaan, voor je het weet staat de politie voor je campertje en zit je weer een nacht in een politiecel. Nou is dat niet zo erg maar dat klote-eind terug lopen wel. Ik hou het bij ‘Tuurlijk meneer, “ZE” gaan het absoluut voor u oplossen, daar zijn “ZE” druk mee bezig. Maar misschien moet u zich er eens in verdiepen HOE’.
Ik zei goedendag en liep weg. Verder praten heeft geen zin. Dit soort mannen tussen de 50 en 70 jaar oud spreek ik veel. Zal iets met mijn eigen leeftijd te maken hebben. Ze vertrouwen er volledig op dat het establisment gaat zorgen dat het wel mee gaat vallen. Dat Rutte en consorten het beste met ze voor hebben. Dat “Build Back Better” bedoeld is om het voor de gewone mens beter te maken. Dat “The Great Reset” echt bedoeld is om de resources op de wereld beter te verdelen, als ze er al van gehoord hebben…. Het valt mij op dat veel van mijn leeftijdsgenoten niet veel meer naar het nieuws kijken, weinig kranten meer lezen. Liever hun kop in het zand steken, de het zal mijn tijd wel duren mentaliteit.
Maar ook bij “wakkere” mensen zie ik nog veel dualiteit. Het is veel, veel te veel. Wat moet je doen als je 2 jonge kids hebt? Hoe kan je de veranderingen de baas blijven? Vanachter een PC sturen de “wakkeren” elkaar steeds heftigere filmpjes, steeds meer bewijs van het onrecht wat ze wordt aangedaan, elkaar steeds meer bevestigen in waar ze toch al van overtuigd zijn. Draaiend in SM kringetjes, niet wetend waar de uitgang is. De ik loop achter mijn eigen staart aan mentaliteit.
Beide partijen hebben het zwaar dat zie, voel en hoor ik. Na zo’n gesprek voel ik me altijd down, fysiek gesloopt. Twijfel, angst, onzekerheid en verdriet hoor ik door alle meningen en verhalen heen. Het doet pijn, verdomme wat doet het pijn…
