Categorieën
Geen categorie

7 februari 2022, als ik had gewild had ik gisteren gezellig kunnen kijken naar eindeloze stoeten vrachtwagens en auto’s op noordelijke wegen lieverds.

Of naar een kilometers lange mensenmassa die door, ooit ‘s werelds grootste havenstad, heen banjerde. Tientallen zo niet 100den filmpjes kwamen voorbij op social media, maar geen woord erover in MSM, niets, nergens, geen letter, man man man.

Wel een item in trouw over, volgens dit rioolblaadje, de 100den sympathisanten die de strijders, in een bos in Limburg, een hart onder de riem kwamen steken. Klinkt dat niet wat vooringenomen? Nee tuurlijk niet, ons journaille is onafhankelijk! Zeker trouw, ooit opgericht in 1 of andere oorlog die ik niet mag vergelijken met deze tijd. Maar laat ik eerlijk zijn! Of je het nu eens bent met deze boomklimmers of niet, ze zitten er wel, in weer en wind, al ruim een week.

Vorige week, om deze tijd, ging ik ervan uit dat ik vanaf vandaag ook ergens op een veldje zou liggen in een slaapzakje. Tussen tientallen zo niet 100den mede-wappies. Er was tijdens de Elfstedentocht een spirit waar ik kippenvel van kreeg. We maakten plannen om steden vast te zetten, om het verkeer te ontregelen, de havens te sluiten, Den Haag af te breken. We waren klaar om echt af te gaan zien, te strijden voor de vrijheid.

Maar goed dat gaat dus niet door, in plaats daarvan rijden of lopen we een paar uurtjes rondjes door een stad of provincie. Staan we effekes in de regen op een viaduct of ondersteunen deze initiatieven via internet. Pilsje in de hand, lekker voor de kachel, wat kan je gebeuren. Wie weet gaan we het daarmee redden, we gaan het zien.

In 2020/21, vanaf 2de kerstdag tot ver in februari, lag een man in z’n eentje op het Malieveld. Caspar lag daar bijna 3 maanden in weer en wind. Hij vertoefde daar uit protest tegen deze regering, alleen, en hij at ook nog eens niets. Ik heb hem bezocht, elke dag bezochten wel een paar wappies zijn verblijfplaats daar midden op het Malieveld. Tot de burgervader er genoeg van had en hem een paar x op liet pakken waarbij hij Caspar’s bij elkaar geraapte onderkomen liet vernietigen. Als een stuk ongedierte trapten ze hem de stad uit, gebiedsverboden en krankzinnige boetes werden Caspar opgelegd. Ik denk regelmatig aan hem, ben benieuwd hoe het met hem gaat.

Kheb er nog ff over gedacht om, vandaag, dan maar alleen naar het Malieveld te gaan. Laat ik eerlijk zijn, heel ff maar hoor. Al denk ik dat er nu wel meer aandacht aan gegeven zal worden. Maar nee, ik zie de confrontatie met de rechterlijke macht totaal niet zitten. Ik moet wat anders verzinnen waar ik mijn bijlen op richt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *