Koert Krouwel

Heb net mijn eerste stukkie nog ff terug gelezen. Daarin gaf ik vooral de oudere generaties de schuld. Oorlog, doden en ellende voorspelde ik en man wat krijg ik gelijk. Afgelopen weekend heeft zich weer een psychologisch oorlogsspel afgespeeld in onze ooit zo mooie en vrije hoofdstad. Burgerrechten zijn geschonden, normen en waarden vervaagt. Het is een kwestie van een paar maanden voor het noodzakelijk is het leger in te zetten tegen de eigen bevolking. We zitten midden in de derde golf, Armageddon staat om de hoek. Vaccinatie paspoorten worden in MSM niet gebracht als een vorm van discriminatie maar als de redding. Elk jaar een vaccin voor de hele wereldbevolking is ons vooruitzicht. Totale controle over ons leven, alles om de ons te redden van een zekere dood.

Daarnaast hebben we het klimaat natuurlijk nog. Veel lezers zal het niet veel interesseren, ze hebben geld zat, maar ik schrok me kapot afgelopen vrijdag. Ik moest tanken, man wat een prijzen! Waarom hoor ik daar niemand over? Een vat olie kost niets! Je krijgt er een pakje boter bij als je er een stuk of 100 afneemt. Waarom betaal je voor een liter benzine bijna €2? Nou das simpel, omdat autorijden vrijheid geeft en vrijheid in de ogen van onze democratisch gekozen leiders niet iets is waar het volk veel van nodig heeft. En daar hebben ze gelijk in. Anders hadden die sukkels niet massaal op die massamoordenares van een kaag gestemd. Of op die leugenaar van een rutte.

Nu ff het goede nieuws! Ik heb eigenlijk alles voor elkaar, mijn huifkar is nog waterdichter en voorzien van een rem, ik heb een weiland, ezels en aankomende zaterdag komt de keuken en wordt de elektriciteit aangelegd. Nog een kacheltje en een bankje en we zijn klaar voor de reis. Nou klaar, eerst moet ik nog even zorgen dat ik die ezels zo ver krijg dat ze mij leuk gaan vinden en de kar willen gaan trekken. Maar ook die brug nemen we wel als het zover is. Man wat een avonturen! Ik heb er zo’n zin an, ik hoop jullie ook…

Morgen is mijn verjaardag als het gaat om de geboorte van mijn stukkies. Volgende week zondag ben ik echt jarig, 53 pas, k’heb het idee dat mijn leven net begint. Ik heb het idee dat het leven op aarde net begint.

Mijn eerste stukkie werd niet zo goed ontvangen door familie en vrienden. En nog steeds zitten we niet op 1 lijn. We staan zelfs verder van elkaar af dan toen. Kan ook niet anders. Als verdeeldheid zaaien onderdeel is van het beleid, als premiers en ministers roepen dat de mensen die zij vertegenwoordigen hun bek moeten houden en hufters zijn dan is er geen ruimte voor debat. Als de media bewust, met instemming van de politiek die hen betaald, en het wordt zelfs door de hoofdredacteuren bevestigd, maar 1 kant van het verhaal laten horen dan is dat het einde van de democratie. Dit met instemming van mijn familie en vrienden, wie ben ik dan om er tegenin te gaan. .

Maar zoals ik al aangaf! Mijn leven begint net! Er is nog zoveel te doen. Mijzelf conformeren aan hoe de meerderheid de toekomst ziet is onmogelijk. Vluchten? Je leest veel over mensen die willen emigreren naar een land waar de regels niet gelden, waar een leider tegen de WHO ingaat. Daar geloof ik niet in. Ik geloof nl niet in leiders die het goed bedoelen. Macht corrumpeert, er zijn maar heel weinig mensen die dat kunnen weerstaan. Nee we zullen het zelf moeten doen. Er is niemand die ons gaat helpen.

Maar das dan meteen wel weer een knoepert van een uitdaging! En waar leven we anders voor dan onszelf uit te dagen dingen te doen die onmogelijk lijken. Dus ik ga mijn eigen tijd en plaats maar eens opeisen! Overal en nergens. Leven in het heden en genietend van de momenten van echt innig contact. Met mijn omgeving, met de natuur, met mensen en dieren, gewoon liefhebben, lekker eten en drinken, dansen, plezier maken en knuffelen. Ben ervan overtuigd dat er meer mensen zijn die mee willen doen, en zo niet dan heb ik het iig geprobeerd.

Hoe open en bloot het ook voor je neer wordt gelegd, alles in je bewustzijn zal voorkomen dat je het ziet. De redenen om het niet te willen zien kunnen heel divers zijn maar meestal komt het uiteindelijk neer op angst. Angst dat als je toegeeft aan wat je ziet alles om je heen gaat veranderen. Angst voor het onbekende.

Een voorbeeldje, toen ik heeeeeel jong was, zat er een jongetje in de klas waar ik het niet zo goed mee kon vinden. Op de 1 of andere manier vond hij mij geen leuke vent. Hij liet dat ook goed merken, maar hij was sterk en populair, dus deed ik er alles aan om vriendjes met hem te worden. Tot ik erachter kwam dat hij niet alleen mij afzeek maar eigenlijk iedereen. Zelfs als je zijn vriend was naaide hij je. Zijn grappen en grollen gingen altijd ten koste van een ander, terwijl hij zelf buiten schot bleef. Tijdens zo’n akkefietje met een vriendje van mij stond hij van een afstandje toe te kijken hoe mijn vriend gepest werd door een paar van zijn trawanten. Ik ben toen op hem afgestapt en heb toen met hem gevochten. Nu ben ik niet zo goed in vechten, ik hou niet van pijn, en daarom pak ik mensen meestal vast en en dan ga ik bovenop ze zitten. Zo ook deze x. Hij probeerde zich natuurljk los te wurmen maar dat deed hem alleen maar meer pijn. Al snel kwam de juf en was het feestje afgelopen, natuurlijk kreeg ik straf. Het grote probleem voor mij was dat niemand snapte waarom ik bovenop hem was gaan zitten. Hij deed toch niets?

Kon ik nu maar bovenop het kwaad gaan zitten. Op het kwaad wat ons tegen elkaar opzet. Het kwaad wat ons bang maakt voor elkaar. Wat ons uit elkaar drijft. We gaan een gespleten samenleving tegemoet omdat we het niet durven te zien wie ons uit elkaar drijft. We zijn zo afhankelijk van het kwaad dat we hem niet meer zien staan. Als je het niet wilt zien zie je het niet.

Alles komt met veel meer energie tot leven dan op zo’n grijze regenachtige morgen. De wereld ziet er dan zoveel mooier uit. Hij ruikt zelfs anders! Heerlijk.

Project 1 is bijna af! Man wat ziet de huifkar er al een stuk beter uit. Er zit een rem op! Er zitten nieuwe zijkanten tegenaan! Ik heb een bok! En een nieuwe plaat voorop… Hoe kan ik sommige mensen ooit bedanken. Het was ook wel nodig hier en daar wat hout te vervangen. Na 25 jaar onder een boom waren er delen die niet meer wisten dat ze hout waren. Volledig opgevreten door de houtworm. Wat ook wel leuk is, eekhoorntjes hebben de kar gebruikt als voorraadkamer, overal vond ik eikels. Leeg gelukkig anders zou ik me schuldig gaan voelen.

Vandaag weer terug naar Deventer. We zijn er nog niet. Maar ik vertrouw erop dat het goed gaat komen. Meer kan ik niet doen! Misschien dat het allemaal wat langer gaat duren dan gepland maar dat het me gaat lukken is 1 ding wat zeker is. Het is tijd voor een alternatief, tijd om te laten zien dat het leven niet draait om de volgende vakantie of PlayStation. Dat geluk op straat ligt en dat de straat van de Straatvermakers is!

Vraag het een rutte stemmer, of een d666’r, zij moeten het antwoord kennen. Vasthouden aan wat ze denken te hebben kids. Niet in staat de horizon te verleggen. Al doet het leven pijn, al heb je door dat je genaaid wordt, iets meer vaseline erop en door. Zo hard slaat hij nou ook weer niet, hij doet het met een reden, erger zal het echt niet worden!

Nu had ik voorspeld dat die hele verkiezingen niet door zouden gaan. Wat dat betreft ben ik geen goede waarzegger. Het gaat allemaal langzamer dan ik had verwacht. Ze nemen er hun tijd voor maar goed die tijd krijgen ze ook. De meerderheid is een stuk triester dan zelfs zij verwacht hadden. Met instemming van ruim de helft van de bevolking kunnen ze hun machiavellistische spelletjes nu uitbreiden. De aankomende maanden gaan we een stijging zien van het aantal zieken, sterfgevallen en IC opnames. Het rare (🤠) zal zijn dat dat vooral gevaccineerden betreft. De niet gevaccineerden zijn nl al immuun voor Covid, kijk maar naar de cijfers van het CDC, groepsimmuniteit is voor 70% opgebouwd. Maar ja als je je hebt gevaccineerd dan heb je je eigen immuunsysteem uitgeschakeld, dan heb je dus niets aan groepsimmuniteit, das nou jammer. Maar wat je wel kan doen is de mensen die niet gevaccineerd zijn de schuld geven en ze dwingen zich te laten vaccineren. Want we doen het samen, samen tot de dood erop volgt.

Samen gaan we nu niet alleen voor het bestrijden van Covid maar ook voor het redden van de wereld. Beide gaan hand in hand. Wat mij gisteren opviel in de auto is dat het wel errug druk is op de weg. daar moet wat aan gedaan worden. Er was toch al gezegd dat we binnen moeten blijven? Volgens mij houden we ons daar niet zo aan. Ik zeg autorijden aan banden. Via een app je rit aanvragen en dan maar hopen dat het mag. We moeten de mensheid en de wereld redden! Ten koste van alles…

Haal er alles uit, maak ze onmogelijk groot, maak je dromen absurd en over the top, zorg dat iedereen je voor gek verklaart! En ga er dan voor met alles wat je in je hebt. Laat je niet afleiden door de lafbekken om je heen die je uitlachen. Laat je niet in de verleiding brengen weer normaal te gaan doen! Ga door, val en sta weer op om door te gaan, blijf knokken je hebt niets te verliezen.

Nu denken jullie, die mafkees van een vader praat lekker makkelijk maar hij heeft niets en dan kan je ook niets verliezen. En op zich hebben jullie daar gelijk aan. Jullie hebben je huur, de auto, de telefoonrekeningen, verzekeringen en ga zo maar door. Ik weet er alles van, en als jullie die niet betalen dan krijg je problemen, man hou op, nogmaals, ik weet er alles van. Maar toch wil ik jullie op je hart drukken te blijven dromen, omdat dat op een gegeven moment het enige kan zijn wat je hebt. En als je al vroeg besluit dat dromen bedrog zijn, je jezelf afsluit voor je dromen, dan heb je helemaal niets meer als alles om je heen in elkaar dondert, dan vind je nooit meer een weg om gelukkig te zijn, dromen zijn nl de basis voor geluk.

Denk maar aan droombaan, of droomhuis, of droombaby, nu kan ik mezelf weinig voorstellen bij de laatste, maar er zijn vast ouders die zo over hun baby denken. Als je je dromen nastreeft dan volgt er geluk, tijdelijk. Want geluk wordt altijd opgevolgd door minder gelukkige periodes en das niet voor niets. Op die manier heb je de mogelijkheid je dromen aan te passen. Een andere droom na te streven. Als je droombaan toch minder dromerig blijkt te zijn omdat je baas gewoon een stuk stront is, dan kan je die baan blijven uitoefenen maar je kan ook een nieuwe zoeken. Zelfde geld voor dat huis, laat ik over de baby ff mijn mond houden🤠.

Maar ipv een nieuwe baan kan je ook gaan reizen, ipv een nieuw huis koop je een yurt. Of je gaat in je eentje zeilend de wereld over, er zijn heel veel mensen, heel veel dromen. Maar er zijn maar heel weinig dromen die waarheid worden. En dat ligt niet aan de dromen, maar aan de dromers die ze niet durven uit te voeren. Dus blijf groots dromen en streef ernaar ze uit te voeren kids, zo vind je altijd je geluk.

O nee, we hebben 3 dagen om te stemmen, in no-time zijn de regeltjes verandert, het virus maakt alles vloeibaar. Wisten jullie btw dat er een grondwetswijziging aan staat te komen? Dat deze door de aankomende regeringspartijen al is goedgekeurd? Hoe ik weet dat de aankomende regeringspartijen al onderhandeld hebben terwijl de verkiezingen nog niet voorbij zijn? Ben ik nou zo dom of zijn jullie zo slim?

We krijgen straks een breed nieuw kabinet zodat alle Nederlanders goed vertegenwoordigd zijn. Onze pedofiel rutte wordt natuurlijk de nieuwe premier, met massamoordenares kaag aan zijn zijde als vicepresident. De rest is niet zo belangrijk maar hoekstra , ploumen ,segers en klavertje mogen straks ook meedoen want we doen het samen! De rond de 30 zetels voor de paria van de NLdse samenleving en de 10 voor die blonde praatpop tellen we ff niet mee. Het nieuw kabinet rutte gaat vol goede moed ertegenaan: op naar de gedroomde inclusieve samenleving.

Want inclusief zullen we worden! Je telt in onze nieuwe Nationaal Socialistische samenleving pas mee als je minimaal een genderneutraal, gechipt halfbloedje bent. Als blanke Nederlander ben je verdacht, de kans is groot dat je de ideeën aanhangt van de uil van Minerva. Daar is maar 1 oplossing voor affakkelen. Kinderen van ouders die op Thierry hebben gestemd worden daar weggehaald om ze een inclusieve opvoeding te geven in heropvoedingskampen, de ouders worden volledig weg gemarginaliseerd. De indoctrinatie die de kinderen al tientallen jaren als waarheid krijgen voorgeschoteld, via het volledig gecorrumpeerde onderwijssysteem, is niet genoeg. Vergeet Nederland! Vergeet dat je wit bent, vergeet dat je mens bent, heil rutte en consorten.

Het fijne is lieverds dat de ganzen hierboven mij gewoon door blijven vliegen, de merel zijn lied blijft zingen, de bloemetjes gewoon de grond uit komen schieten. Wat de mens zichzelf ook aandoet in zijn verwoestende zucht naar totale controle en macht over leven en dood het gaat toch fout en het zal het andere leven om ons heen een rotzorg zijn. Mij ook, ik ga op pad, met Elanor en Frodo, laat ze de klere krijgen.

Voor de kleinste dingen ben je afhankelijk van een ander. En dat is klote, In NL hebben we het zo geregeld dat burgers zich daar hoegenaamd geen zorgen over hoeven te maken, het systeem lost dat probleem voor ze op. Ze hebben opvanghuizen gebouwd, er is het leger des Heils er zijn sociaal werkers, er zijn ambtenaren, slaapzalen en nog veel meer professionals die geld verdienen aan de daklozen. Al deze instellingen en zogenaamd goedbedoelende hulpverleners stellen voorwaarden op waar een dakloze aan moet voldoen om de hulp die zij vanuit hun professie aanbieden te ontvangen, want tsja zij hebben ervoor gestudeerd. Zij weten echt wel wat jij nodig hebt en hoe ze jou dat moeten aanbieden.

Ik keek vroeger graag naar Swiebertje, “daar komt Swiebertje, onze Swieber met zijn ingedeukte hoed.” ONZE Swieber, zien jullie dat staan? Onze? Is er denken jullie nog een NLder te vinden die een dakloze als ‘1 van ons’ ziet? Nee hé, daklozen zijn veel maar niet van ONS.

Het grote probleem van veel daklozen is is dat ze zich schamen voor die afhankelijkheid. Sws schamen daklozen zich voor hun situatie, tot nu toe heb ik maar 1 dakloze ontmoet die er zelf voor gekozen heeft. Die schaamte wordt hen ingegeven door de burger. De gewone NLder. Omdat daklozen/zwervers niet meer van ONS zijn, maar weg-gemarginaliseerd worden uit de maatschappij door professionals, voelt de burger geen compassie meer. Daklozen worden niet gezien als volwaardige burgers, niet als 1 van ONS maar als een lozer waar je ver van weg moet blijven.

Maar geloof me het zijn mensen. Hele kwetsbare mensen vaak. En er komen er steeds meer bij! Willen jullie ze weer opnemen? Weer als 1 van ONS gaan zien? Want daar begint het lieverds. Bij ons. Niet bij de professional of bij de psych. Als jullie deze mensen weer durven aan te kijken, weer gaan zien als mensen van vlees en bloed, dan hoeft de dakloze zich niet te schamen. Laten we weer wat meer Swieberen!

Lekker man! Echt goed geslapen. Nu nam de wind gelukkig af, in de avond, wat wel fijn was. Ik sta op een open plek waar de wind vrij spel heeft en dan gaat zo’n huifkar flink heen en weer. Ach dat voelt alsof je in slaap gewiegd wordt. Zal wel weer wennen,

Volgende week jubileer ik met mijn stukkies, 22 maart 2020 begon ik ermee. Wat is er een hoop verandert in dat jaar. Natuurlijk in mijn persoonlijke leven maar zeker ook wereldwijd. Wat mij zo verwonderd is dat bijna alle mensen erop vertrouwen dat een ridder op een wit paard hen komt redden. 100derden miljoenen mensen, wereldwijd, geloven nog in ‘The return of the tRump’. Anderen geloven heilig in de, wereldwijd opgelegde, dictatuur van het Virus. Er zijn er maar weinig die geloven dat ze zelf de oplossing zijn. Een gesprek is niet mogelijk, een open en eerlijke discussie waarin de feiten, de consequenties en de resultaten besproken worden is taboe. Affakkelen is de norm, ach dat is waar ik al 358 dagen over schrijf.

De leugen is zo verschrikkelijk verweven in het systeem dat de waarheid te gruwelijk is om onder ogen te zien. Niets is wat het lijkt, je bent onderdeel van een imaginair schouwspel opgezet door op winst en macht beluste eikels. Slimme eikels dat wel. Ze zijn niet over 1 nacht ijs gegaan dat moet ik ze nageven. Hele generaties zijn niet meer in staat zelfstandig na te denken, volledig gehersenspoeld door het Nationaal Socialistisch gedachtengoed zonder dat ze het zelf inzien. Bezig samen de wereld te redden tegen kwade invloeden als virussen, klimaatverandering, racisme en armoede terwijl we onze buren niet meer kennen. Het spel wordt zo verdomd goed gespeeld, je zou er bijna respect voor hebben. Ooooo wat schaam ik me voor jullie kids, wat ben ik een eikel dat ik dit niet eerder heb ingezien. Sorry, sorry, sorry…

Time flies when y’re having fun… Ik denk veel aan mijn mede-daklozen op dit moment. In NL zo’n 60k vrouw, tiener, kids en man sterk. De net uit hun huizen gejaagde daklozen vinden in het begin nog wel een plekkie bij familie of vrienden. Maar dat gaat over. Het is heel moeilijk om lang bij iemand te wonen zonder irritaties. Hoe je ook je best doet onzichtbaar te zijn het gaat altijd fout. Je kan nou eenmaal niet onzichtbaar poepen, dat ruik je. De remsporen en spetters kan je wegvegen maar de geur blijft altijd hangen, en dat is vervelend als het niet jouw huis is, als je te gast bent. Als je ‘s nachts niet kan slapen dan is het ‘not done’ om ff een kop thee te zetten zodat je je gedachten kan ordenen. Je kan moeilijk iedereen wakker maken. Liggend in je bed, starend naar het plafond, tollen de vragen, twijfels en onzekerheden door je hoofd. De tranen onderdrukkend omdat anders het kussen zo nat wordt. Je voelt dat het moment eraan komt dat je de straat op moet.

Velen zitten in de daklozenopvang, ik ken een ouder echtpaar die daar regelmatig bivakkeert. Ze mogen niet bij elkaar op de kamer slapen, mannen en vrouwen slapen gescheiden. Je ligt op een slaapzaal met 5 collega daklozen, ‘s morgens twee boterhammen met een plak kaas en ‘s avonds een magnetron maaltijd. Wel om 18.00 binnen zijn anders is de deur dicht. De vrouw is vergeetachtig en slaapwandelt. De man maakt zich daar veel zorgen over en slaapt daardoor slecht, hij vind zijn vrouw elke nacht dwalend door het gebouw, totaal gedesoriënteerd en bang. Liever bivakkeert hij nog in een bushokje zodat hij op haar kan letten maar met dit weer is dat geen optie.

Een collega dakloze, een Engelsman, is nog in het bezit van een fiets en tent! Dat is best een prestatie… Als dakloze ben je nl vogelvrij. Onderling wordt er veel gestolen, vooral schoenen zijn populair, maar de grootste dreiging zijn onze waakzame en dienstbare dienders. Die voelen zich gemachtigd je overal weg te jagen en bij meerdere overtredingen je spullen te vorderen. Dat doen ze ook, ook bij dit weer. Ze pakken gewoon je tent af en zetten je weer op straat. Hoe je overleeft is hun zorg niet, zij volgen de regeltjes. Had je maar naar de opvang moeten gaan. Voor jezelf zorgen is je in NL, als dakloze, niet gegund.

Alles is er opgericht je weer in het systeem te laten functioneren. Werk, onderdak, een steady inkomen is de norm. Voor veel mensen die ik ontmoet, op straat, is dat geen optie. Veel van hen hebben psychische of/en lichamelijke problemen, stuk voor stuk zijn ze verscheurd van verdriet. Vergeten is alles wat ze proberen te bereiken.

Minimaal 20.000 extra daklozen in 2020, wat zal 2021 ons brengen? De verkiezingsprogramma’s beloven niet veel goeds…