Categorieën
Geen categorie

10 juli 2020 Ischa Meijer was een held voor mij lieverds.

Van huis uit keken we niet naar maatschappij kritische programma’s, de VPRO was taboe, niet christelijk. Ik luisterde stiekem naar Ischa zijn radioprogramma en later ben ik zijn boeken gaan lezen. Hij was journalist en was een meester in het beledigen van mensen. Theo van Gogh kon er ook wat van, nog een held, Herman Brood, Anthony Bourdain en Jezus allemaal helden. Jezus!! Hoor ik jullie denken. Yep Jezus. Niet omdat ik geloof dat hij de zoon van God was maar wel omdat hij in staat was de gevestigde orde te trotseren. Het verhaal hoe hij de kerk schoonveegde vanwege de goddeloze handelingen die daar werden verricht is mij altijd bijgebleven. Zijn strijd tegen de Farizeeën vond ik een heroïsche en had in mijn ogen niets met geloven te maken maar alles met de mens. De schijnheiligheid, de kruiperigheid, de bangheid het geslijm, walgelijk.
Er lopen weer een hele hoop Farizeeën rond. Mensen die het beter weten, die je veroordelen om wat je zegt, doet of laat.
Toen ik een jong volwassene was mocht er veel meer kids, sorry maar het is gewoon zo. Ik begrijp totaal niet dat de vrijheid waar zo voor gevochten is nu verdwijnt. Differentiatie is de bakermat van een gezonde samenleving maar helaas verworden we tot een homogene slijmmaatschappij

Categorieën
Geen categorie

9 juli 2020 Nee kids ik ben niet ontslagen!

Gisteren was een terugblik op gedane zaken. Het is hier lekker en ik krijg ruimte mijn ding te doen. Want werken is leuk kids, zeker als mensen in je geloven en ze je de mogelijkheid geven je creativiteit kwijt te kunnen.
Ik mocht vaak op cursus bij de verschillende bedrijven waar ik gewerkt heb. Dan zaten we weer in een te duur en groot hotel om de “7 habits of highly effective people” te bestuderen. Of een spoedcursus productkennis over een apparaat waar ik helemaal niets van wilde weten.
Ik ga jullie een geheimpje vertellen: ik heb totaal geen verstand van computers, ik kan excel niet eens openen. Een mail sturen lukt net, een PowerPoint presentatie van mij ziet er uit als een tekening van een kleuter. Ik lette ook niet zo goed op tijdens die trainingen. Dom, misschien was ik wel wat effectiever geworden als ik dat wel had gedaan. Maar om te verkopen vond ik productkennis alleen maar lastig. Naar mijn idee koopt een IT Manager geen computers omdat er zoveel power inzit, of omdat er van die mooie lampjes in branden. Hij koopt een oplossing voor een probleem en daar was ik naar op zoek. Daarnaast ging ik ervan uit dat mijn concollega dat probleem net zo goed kon oplossen. Dus moest ik zorgen dat ze mij een toffere peer vonden. Das alles…

Categorieën
Geen categorie

8 juli 2020 Een zin die ik vaak, heul vaak, heb gehoord in mijn leven lieverds: “je bent ontslagen!”

Daar weten jullie alles van. En jullie weten ook dat ik er over het algemeen geen hout van snap waarom ze dat deden. Dat zegt meer over mij dan over de bedrijven of mensen die mij ontsloegen dat begrijp ik zelf ook wel.
Ik heb het er vaker over gehad ik mis gewoon wat. Waarom al die formele of informele regeltjes, het gekonkel, de jaloezie, de angst, het mes in je rug of de hiërarchie?
Vaak krijg ik te horen dat ik niet voor een baas kan werken. Mensen die dat zeggen komen daarna met de opmerking dat alleen honden een baas hebben en likken zich nog wat verder naar boven. Heb het geprobeerd hoor, likken, maar ik denk dat ik een te ruwe tong heb, het voelt niet lekker bij de baas en dan werkt het niet, jammer.
Dat er regeltjes zijn begrijp ik, niet dat ik het er mee eens ben maar anders wordt het een zooitje. Maar die regeltjes moeten, naar mijn idee, gaan over dat ik een koksbuis aan moet, terwijl ik liever in mijn blote bast werk hier in Frankrijk. Een pak aan moet als ik naar een klant ga ipv mijn korte broek maar niet hoe ik mijn eten bereid, mijn klanten aanspreek of gewoon om wie ik ben. Als je als baas denkt dat je dat beter kan of mij kan veranderen, waarom neem je mij dan aan? Mafkees!

Categorieën
Geen categorie

7 juli 2020 Na een een maand of 8 stug doorbellen kids was ik 2x ontslagen door de organisatie die dit project voor Compaq aanstuurde.

Het was een Amerikaanse organisatie met een Amerikaan als callcenter manager en hij had strikte regels, tsja. Natuurlijk waren er ook managers van Compaq en die zorgden dan dat ik er weer kon gaan zitten.
Ik stuurde laptops op naar organisaties, werd dikke maatjes met inkopers en verkocht als een dolle. Het was zo erg dat ik 7 maanden later bij de salesmanager van de Finance unit van Compaq zat. De inkopers van Fortis bank vonden mijn aanpak wel effectief en hadden hem gevraagd of ik geen AM kon worden. Ik zie hem nog gebogen over mijn CV. Maar je hebt je havo toch wel afgemaakt, vroeg hij? Dat was gelukkig voor hem het geval, zo kon hij iig melden dat ik hbo werk en denk niveau had. Tweede vraag was of ik het erg zou vinden om een Audi A4 op te rijden die nog in de pool stond. Niet gehinderd door enige kennis van auto’s maar ook niet in het bezit van een rijbewijs stelde ik voor te beginnen met een lease fiets.
11 maanden later begon mijn carrière als AM ondanks 3 ingrepen tijdens mijn rijexamen. Ik leerde dat een Audi best veel power had en kreeg mijn eerste Blackberry telefoon. Al append reed ik over Neerlands wegen, een AM met hbo werk en denkniveau.

Categorieën
Geen categorie

6 juli 2020 Back in time kids, hoe belandt een zwervende jonge wannabe acteur met alleen havo als AM in de IT?

We zaten daar met 13 man in die kelder van dat Compaq gebouw te bellen en nu ga ik jullie een geheimpje vertellen! Ik had al eens geoefend met koud bellen. Ik had de hotelbon verkocht aan dames die een bon hadden ingevuld om de Blije Doos te ontvangen. En telefonisch verkopen heeft 2 belangrijke regels. 1 kwantiteit en 2 luisteren. Of je nu een hotelbon wilt slijten aan zwangere dozen of computers aan zichzelf belangrijk voelende IT’ers het principe is hetzelfde.
Mijn collega’s hadden de neiging om het bedrijf wat ze gingen bellen eerst te onderzoeken, jaarverslagen te lezen om te weten wat er speelt binnen dat bedrijf, zonde vond ik. Had je daar een half uur aan besteed en dan werd er niet opgenomen. Of de man die je moest hebben was er niet. Nee gewoon bellen! 30 tot 40 calls per dag. Ik zat daar toch en dan kan je maar beter doen waar je voor bent aangenomen. 2de is luisteren! De eerste 6 tot 10 seconden zijn het belangrijkst: hoe neemt de beste man op. Ja sorry dames zeker in die tijd maar volgens mij nog steeds is 90% man in die wereld. Aan de manier van opnemen kan je horen wat zijn stemming is en daar speel je op in. De tip van de dag,
vergeet wat je wil verkopen: luisteren!

Categorieën
Geen categorie

5 juli 2020 Over het algemeen lieverds zullen de stukkies wat later gepost gaan worden.

Fransen eten niet om 5 uur en das maar goed ook want met lunchen beginnen ze ook al vrij laat. Alles draait om de mise-en-place. Gisteren een drukke lunch en dan is het best aanpoten in je eentje. De salades nekken je, die vragen veel aandacht. We hebben een salade Bon Boni op de kaart staan, die is erg popie. Tis een salade met avocado, gerookte kip, mozzarella en tomaat. Kip rook ik van te voren maar zo’n avocado en die mozzarella moet je toch ff vers snijden.
De plate du jour is het makkelijkst, gisteren was het mosselen op z’n Frans. Ik had een saus gemaakt op basis van wijn en pastis. 1 van de vaste gasten komt uit ZW Frankrijk waar ze die drank maken en had ze nog nooit zo gegeten. Hij vond het erg lekker maar vond het ook triest dat een NL’der hem dit voor het eerst liet proeven.
Vandaag eendenborst! Met witlof en een honingsausje, als er witlof te koop is. Das wel mooi hier hoor, we kopen elke dag verse vis en verse groenten, alleen vlees wordt niet op zondag geleverd. Over vlees gesproken, ja ik BBQ ook! De Brochette Indonisian is het populairste gerecht, onze vertrouwde saté. Vandaag gaan de eerste Spareribs erop! Ja ja, ik doe ik doe er alles aan om die Fransen te leren wat lekker eten is:-)

Categorieën
Geen categorie

4 juli 2020 Sorry voor gisteren kids.

Op zich wil ik me niet meer te kwaad maken en me concentreren op leuke dingen. Maar ik vind het zo raar! Het schijnt de gemiddelde mens niets te interesseren wat en hoe de wereld in elkaar zit. Men denkt alleen aan zichzelf. NL maakt kwalitatief gezien ongelooflijk veilig en gezond voedsel, Chinezen komen hier niet voor niets onze babymelk jatten. We zijn de 2’de voedselproducent ter wereld en daar wil onze regering vanaf. In de UK, leerde ik van mijn in Engeland wonende vriendin, hebben ze de standaarden op het gebied van voedselkwaliteit al verlaagd. Hierdoor kunnen ze meer bagger uit de voormalige SU en ZA importeren. Landen waar totaal geen rekening gehouden wordt met diervriendelijkheid, hygiëne of voedselveiligheid. Tuurlijk zeggen onze politici dat dat wel zo is want de leiders van deze landen beloven hen dat ze alles goed zullen controleren en daarna drinken ze er nog 1. En Schouten en Rutte zijn er dan van af, ze kunnen verder met het bouwen van wegen en huizen want das belangrijker dan ons voedsel.
De GL, PvdD en D66 deugmensen zijn dan blij want NL deugd! Dat de rest van de wereld zo rot is als een mispel boeit niet, zij kunnen zich iig op hun schouders slaan, triest.
Morgen lieverds een plaatje van hoe het er hier uitziet en van goed eten

Categorieën
Geen categorie

3 juli 2020 Soms kids moet je opgeven.

Dan heb je alles gedaan om je te verzetten maar je bent te moe of te ziek. Ik noem het geen overgeven want diep in je hart blijft het vuur en de liefde branden. Door mijn manier van leven heb ik best vaak moeten opgeven das een feit. Ik denk dat ik ver boven het gemiddelde zit. Relaties, hobby’s, vriendschappen, werk, bedrijven, liefdes, zelfs familie en kinderen. Trots ben ik daar zeker niet op, het doet ontzettend veel pijn. Lig hier niet voor niets terwijl ik dit schrijf te janken als een klein kind.
Vaak is het mijn eigen schuld geweest. Als mijn gevoel niet goed is dan krijg ik buikpijn, mijn lichaam gaat letterlijk protesteren. Dat had ik bv in de IT maar daar kom ik nog wel eens op terug. Het gebeurt ook dat je er geen reet aan kan doen, dat het buiten je macht ligt om wat voor reden dan ook. Het maakt op zich niet uit wat de reden is, de pijn en het rouwproces zijn even langdurig.
Ik kom hierop lieverds omdat ik vannacht slecht geslapen heb. Veel op mijn tel gekeken hoe het in Den Haag gaat. Als 8 jarige begon ik bij boeren te werken, man wat heb ik een respect voor deze beroepsgroep. Zij hebben ons land opgebouwd. Dit kabinet maakt hen moedwillig kapot. Wat als ze massaal opgeven en de sleutel van hun boerderij inleveren bij Carola Schouten?

Categorieën
Geen categorie

2 juli 2020 Na mijn zwerf carrière heb ik in NL nog een jaar of 6/7 de acteur gespeeld kids.

Met als hoogtepunt meespelen in de Opera L’Italiana in Algerie geregisseerd door Dario Fo. Ik speelde daar oa een golf en een eunuch in. Wat een belevenis was dat! Terugkijkend had ik me wat meer moeten inleven in mijn rol als eunuch dat had me een hoop zorgen bespaart maar dat terzijde.
De ontwikkelingen die volgden vanuit de vele hoogtepunten tijdens en na het meespelen in deze opera maakte dat ik mij wilde gaan richten op een andere carrière. Ik zag wel wat in een carrière in de IT. Via de LOI begon ik een cursus, ik zou niet meer weten welke precies maar er stond groot IT op de boeken. Het waren trouwens ook best veel boeken vond ik. Zodra de doos binnen was ben ik gaan solliciteren op een baan in de IT en dat ging vrij vlot. Op de 1 of andere manier werd ik aangenomen als Callcenter medewerker bij Compaq Computer. Ik was 1 van de 13 gelukkigen die na een stoomcursus aan de slag mochten om bedrijven te gaan bellen om de computers van Compaq te gaan verkopen. Die LOI cursus heb ik maar bij het oud vuil gezet, dat was niet meer nodig. Met mijn hoed op en lange jas liep ik elke dag door de gangen naar de kelder waar wij zaten te bellen. Wie had gedacht dat ik 20 jaar zou blijven hangen in de IT?

Categorieën
Geen categorie

1 juli 2020 We horen en lezen er nog steeds weinig over lieverds maar dat zal vast niet lang duren.

2,4 miljoen mensen zijn de afgelopen maanden afhankelijk geweest van de NOW regeling en dat kan natuurlijk niet doorgaan. Daar gaat een eind aan komen. Maar het grote probleem is dat de werkgevers de loonkosten nog niet kunnen opbrengen, de economie ligt volledig op zijn gat. Hier in Cavalaire-sur-Mer merk je dat ook. Er zijn veel minder toeristen, gelukkig zijn we daar niet van afhankelijk omdat de gemiddelde Fransman zeker een paar x per week gaat lunchen of dineren. Wat ik gisteren al zei eten is een dingetje! En daar zit hem de kneep, dat doet een NL’der niet. Dus als die toeristen de aankomende maanden niet naar NL komen dan kan je op je klompen aanvoelen wat er gaat gebeuren met onze horeca.
Ze zijn ook trouw die Fransen! Als ze lekker bij je hebben gegeten komen ze de volgende dag gewoon terug. Een echtpaar heeft de drie dagen dat we nu open zijn elke dag bij ons geluncht. Gisteren at de beste man zijn bord bijna op, laten we het erop houden dat hij het lekker vond:-)
Ik roep alle NL’ders op om hetzelfde te gaan doen, please! Red ajb de horeca want geloof me de straten worden leeg zonder cafés en restaurants. Ga minimaal 2x per week op restaurant en vergeet die nieuwe dakkapel of auto!