Koert Krouwel

Nu heb ik die niet maar het voelt wel zo. Zeker voor Elanor en Frodo. Ze gaan naar een heerlijk weiland waar 2 vriendjes staan te wachten om kennis te maken. Ben zo benieuwd hoe dat zal gaan. Er komt een strenge winter aan, Frodo moet aansterken en groter worden, er staat hem een heroïsche toekomst te wachten.

De toekomst, poeh, is hij ooit onzekerder geweest? Maar dat geeft ook kansen kids, wees niet bang. Als ik iets heb geleerd deze reis is dat er altijd mensen zijn die voor je klaar staan, zolang jij er maar voor open staat. Mensen die bereid zijn hun huis, eten en leven met je te delen. Zo zal ik Sietske nooit vergeten, ik kom binnenkort een x langs! Kitty, Eric of Rhea, mensen die belangeloos hun huis openstelden, die ons een plaats voor de nacht gunden.

Ik zal de warme handdruk van een agent niet vergeten op de Dam toen ik hem bedankte voor de prachtige vredelievende zondag. Graag gedaan zei hij, tot de volgende x. De knuffels van al die tientallen mensen onderweg, de gesprekken met vreemden over intieme levensvragen. Frodo en Elanor die 1 van de mooiste tuinen van Bussum hebben opgevreten. Het ruikt er nu naar een dierentuin. Mijn gesprekken met Arnoud, de pijn die verscholen gaat achter een gordijn van gespeelde liefde. Alles wat er is gebeurt krijgt een plekje in mijn hart, het voelt zo goed ondanks dat het f*cking zwaar was. Deze zit erop.

Zo’n week door NL trekken is me niet in mijn kouwe kleren gaan zitten. Waar ik mijn hoofd de afgelopen week vooral over heb gebogen is hoe de juiste weg te vinden. Zoals jullie gelezen hebben is dat niet altijd gelukt waardoor we vaak moesten omlopen. NL zit vol obstakels voor ezels.

En daarnaast had ik natuurlijk Arnoud bij me. Bij hem waren het niet de fysieke maar de psychische obstakels die het lastig maakte, alhoewel Arnoud goed is in omlopen lukt het hem niet eromheen te komen.

Het lijkt me leuk een wat gedetailleerder boekje te schrijven over de afgelopen week, er is zoveel gebeurd wat niet in mijn stukkies paste. Daarnaast een plannetje maken om tijd en plaats op te eisen! In mijn ogen blijft dat de enige manier om de tirannie tegen te gaan. Een plek creëren waar liefde en verbinding belangrijker zijn dan angst en verdeling.

En dan nog de 8 stellingen. Die zijn zeker nog niet weg. Er zijn meerdere manieren om met Elanor en Frodo in Den Haag te geraken. Ik moet ze nog wel schrijven. Afgelopen week ben ik er niet aan toe gekomen. Net als vloggen, het is me niet gelukt er tijd aan te besteden.

Man, ik krijg het nog druk. Gisteren heb ik hier op de camping wat ge-BBQ’d en dat was weer een feestje. Ik heb een hoop mensen een lekker stukkie vlees kunnen aanbieden. BBQ’n verbind, zo komt het weer samen. Dus, samenvatting: ik ga al BBQ’nd een boekie schrijven waarin 8 stellingen gaan zorgen dat we plaats en tijd gaan opeisen. Oja en ondertussen moet ik nog ergens wonen..

Wat was het een fantastische dag. Tuurlijk, niets is gegaan zoals ik had gedroomd dat het ging maar dat is meestal het geval bij mij, ondanks dat, wat was het een feest.

Het is ons ‘s morgens gelukt om camping Zeeburg te halen, gelukkig werden we hierbij geholpen door een weldoener die bereid was onze bagage in het Flevopark op te halen en naar de camping te brengen. Elanor en Frodo staan nu midden op de camping heerlijk achter hekjes zoals ze het graag hebben. Dit gaf ons de mogelijkheid, lopend, af te reizen naar de Dam. Een mondvod voor in de tram op weg naar een verbindingsfeestje heeft in mijn ogen geen zin. Vrienden die op de Dam stonden lieten via de tel weten dat het mega druk was, maar dat was een understatement, het was absurd druk.

Wat is het een goed gevoel om met zoveel mensen liefde, geluk en verbinding te delen. Je zorgen over de toekomst, over je kinderen, de natuur, onze sociale cohesie of het gebrek aan knuffelen. Vanuit alle lagen van de bevolking was de boodschap duidelijk, wij doen niet meer mee.

Vandaag ga ik ‘chillen’ even helemaal niets. nadenken over wat nu te gaan doen. Er ligt vast een nieuw avontuur op de loer, we gaan het beleven:-)

We zijn gisteren in het zicht van de haven gestrand na een helse tocht van Muiden naar camping Zeeburg. Camping Zeeburg kunnen we zien alleen niet bereiken, het Merwedekanaal ligt ertussen. Laat ik bij het begin beginnen.

Na een onvergetelijk ontbijt bij Kitty zijn we zonder bepakking vertrokken richting A’dam. Elanor en Frodo weigerden om richting de sluisbrug te lopen waardoor we meteen werden getrakteerd op een omweg. Via de Mariahoeveweg zijn we de vecht over gestoken. Ik had op de kaart gezien dat er tussen de Maxis en A’dam een mooi natuurgebied ligt dus daar liepen we op af. Helaas, Er stond niet bij dat er wildroosters zijn aangelegd in dit natuurgebied, zonder hekjes ernaast waar je met je hond doorheen kan. Er zat niets anders op dan om te keren en een andere weg te zoeken.

Ondertussen heb je er dan toch weer een flink aantal kilometers opzitten en ik merk gewoon dat Frodo aan vakantie toe is. Zelfs zonder zijn manden gooide hij steeds vaker de kont tegen de krib. En al is hij 9 maanden, als hij niet wil krijg je hem geen meter vooruit.

Doordat we niet door het natuurgebied konden lopen zijn we Amsterdam aan de verkeerde kant van het Merwedekanaal binnen gelopen als je camping Zeeburg wilt bereiken. Op zich geen probleem want daar hebben ze de Amsterdamsebrug voor aangelegd. Vanuit het Flevopark is het nog geen 100 meter lopen over die brug. Je moet dan alleen een trap op en aan de andere kant er weer af. En in die trap zitten spleten.

We liggen nu in het Flevopark, om de camping te bereiken moeten we 6 kilometer omlopen. Daarvoor nog naar de Dam is onverantwoord. Frodo gaat dat niet redden. We zijn al zo ongelooflijk trots dat hij tot hier is gekomen. We gaan vroeg lopen en ik hoop dat ik dan nog even mee kan lopen in de demo. Maar dat hangt af van Frodo, hij is de baas.

De kans is te groot dat ik voor die tijd Arnoud heb vermoord en dat schijnt niet te mogen. Nee, alle gekheid op een stokje, Elanor heeft wat schaafplekjes van de plunjezakken en Frodo moet ff een paar dagen rust. In ons tempo is Amsterdam – Den Haag nog zeker 7 dagen lopen en dat gaan we gewoon niet redden.

Maar wat heeft deze trip al een hoop verbinding gebracht! Zeker ook tussen Frodo en moi. Ik heb gisterenavond tegen hem aan gelegen met mijn hoofd tegen zijn schouders. Zijn hoofd had hij op mijn buik liggen, wauw wat een ervaring. We liggen btw weer op een onmogelijk stukkie grasland midden in Muiden omdat Elanor en Frodo weigerden de sluisbrug over te lopen. Het was einde dag waardoor Frodo er sws geen zin meer in had en dan zit er niets anders op dan crashen op een stukkie grasland. Gelukkig hebben we Kitty als buurvrouw. Ze maakt ontbijt voor ons🤠.

Verbinding is ongelooflijk belangrijk nu, onze regering probeert ons overduidelijk te verdelen. Schandalig wat zo’n hugootje er durft uit te kramen in zo’n interview. Hoe krijgt zo’n losser het zijn strot uit en hoe krijgt die journalist het opgeschreven zonder een kritische noot. Het trieste is dat het allemaal leugens zijn. Als van de week in dezelfde krant stond dat nu 62% gevaxxt is dan klopt de 2 miljoen niet. En daar ligt onze kracht! We zijn met veel meer dan ze ons doen laten geloven en dat gaan we zondag bewijzen. Of je nu gevaxxt bent of niet we kunnen niet toelaten dat we opnieuw tweederangsburgers creëren. Dat ben ik aan jullie verplicht kids, dat zijn jullie opa’s. jullie ooms en tantes, al die bange mensen verplicht. Het gaat niet om een virus of een vaccin, het gaat niet om angst, het gaat om liefde en verbinden.

Man, das lekker, een matras! Nu moet ik bekennen dat die zichzelf opblazende matjes van 10cm best goed liggen maar tis geen matras. Ik hoop dat ik er nog uitkom vandaag, ligt veel te lekker…

We zijn in Bussum, bij Justus. Elanor en Frodo staan in een prachtige tuin waar ze alle rozen en andere planten aan het opvreten zijn. Maar laat ik ff terugkomen op gisteren. Wat een dag! We zijn wakker gemaakt door de aardigste BOA van Baarn, dat moet je dan maar treffen. Na een mooi gesprek over liefde, leven en natuurlijk Elanor en Frodo scheelde het niet veel of we hadden geknuffeld bij het afscheid, kijk dat is verbinding!

In de middag stonden we stil midden in Bussum, Frodo had er geen zin meer an. Daar werden we verwelkomd door de liefste politieagentes die we in NL hebben rondlopen. Ik moet bekennen daar had ik best even mee willen knuffelen, voor de verbinding🤠. Fijn om na mijn laatste ervaringen met de politie, begin dit jaar, zulke mooie mensen te mogen ontmoeten. Naast de ordehandhavers waren er auto’s die omdraaiden om een foto te maken, tientallen mensen die contact kwamen maken met Elanor en Frodo, heerlijke gesprekken en geweldige momenten. Wat een feest om dit te mogen doen, dankjulliewel!

Vandaag naar Muiden en dan zaterdag naar camping Zeeburg. Dat wordt ons startpunt voor zondag. Het gaat een fantastisch weekend worden! Zie ik jullie op de Dam?

En dan bedoel ik niet onze trip maar gewoon de wereld om ons heen. Hebben jullie dat berichtje gelezen, vanochtend, in het ad? Over pijnstiller fabrikant Purdue? 500k mensen zijn overleden in de USA, miljoenen zijn verslaafd aan die shit, toch mogen de eigenaren vrij rondlopen en hun miljarden winsten houden. Je zou zeggen dat zo’n berichtje wel wat ophef teweeg brengt. Als ik me had laten inspuiten met een experimenteel vaccin zouden, bij het lezen van dit soort berichten, mijn billen zich samenknijpen.

Het grote probleem is dat gevaccineerden en niet-gevaccineerden over dit soort onderwerpen niet meer kunnen praten. Als je twijfelt aan de beweegredenen van de pharmacy om medicijnen op de markt te brengen ben je een wappie en als je gevaccineerd bent ben je een schaap. Nu zijn de schapen in NL in de meerderheid 62% is volledig gevaccineerd volgens MSM. Dat betekent dat 38% niet gevaccineerd is! Een klein rekensommetje brengt aan het licht dat er dan zo’n 8/9 miljoen mensen de “Jab” hebben ontvangen en 4/5 miljoen niet. Met 4/5 miljoen mensen op 5 september op de Dam in Amsterdam kan je een mooi statement maken! 4/5 miljoen mensen en Elanor en Frodo! Dat zou leuk zijn. Want wij gaan het halen kids! Wij zijn erbij…

Gisteren een topdag gehad. Frodo liep als een kieviet en het weer was top! We zijn nu net voorbij Baarn en hebben de nacht doorgebracht naast Rijkswaterstaat, lekker veilig. Ff wat eten en dan gaan we weer op pad. Bovenlangs richting Bussum, Naarden en dan Muiden. Misschien dat we vanavond kunnen crashen bij het Muiderslot. Het wordt een mooie tocht door bossen en heide. Mocht 1 van jullie tijd hebben, loop lekker mee!

Ik moet bekennen, een dagje niet lopen, is best lekker. Laten we hopen dat het Frodo weer kracht heeft gegeven om er flink tegenaan te gaan. Wat mezelf betreft? Ik voel dat ik gespannen ben. Er gaat een hoop door me heen. Waarom doe ik dit? Wat is het nut? Is het niet slimmer weg te kruipen in een holletje om er de aankomende 6 maanden niet meer uit te komen?

Wat is het dan een steun om berichten te ontvangen als die van Yessica! Gisteren schreef ze een stukkie onder mijn blog. Dank daarvoor!

Toen ik in februari bedacht dat ik met twee ezels en een huifkar door het land wilde trekken was dat mijn doel. Mensen even een momentje uit de dagelijkse sleur trekken, ze laten lachen, de liefde laten voelen van Elanor en Frodo, een momentje creëren van samen zijn. Het is geweldig te ervaren dat dat lukt maar wat ik me toen niet besefte is wat het met mij doet.

Gelukkig heb ik Arnoud. Als er een mens is die open en onbevangen naar de schoonheid van de wereld om hem heen kijkt is hij het. Zoals jullie zien loop ik altijd voorop en het is erg prettig om achter je te horen: “O wat is het toch een prachtig weer”, als het net weer begint te miezeren. Of 10x per dag, “kijk een Atalanta”, “kijk een Buizerd” of “moet je dit eens proeven wat een smaken” en dan krijg je weer een blaadje van 1 of andere plant in je mik geduwd. ik hoop dat hij het uithoud met deze onheilsprofeet. Zijn licht is meer dan nodig.

Vandaag richting Bussum, een kilometer of 8 á 10 is genoeg. Eerst dwars door Soest, dan door Baarn en dan richting Eemnes. We gaan het zien, als ik iets heb geleerd is het dat ik niet bepaal hoever we lopen. Het gaat om andere dingen, het gaat om het creëren van Yessica momenten.

Laat ik eerst de dag van gisteren ff doornemen! We waren vlot op pad, er is ook weinig an kamperen langs de kant van een drukke weg. Het lopen met Frodo ging weer goed, hij had er voor een poosje best zin in. Na een kilometer of 4 kwamen we een grasmaaier tegen die probeerde een verkeersbord kort te maaien. Geloof me dat lukt niet. Wat het wel doet is een ongelooflijke teringherrie maken waar Elanor en Frodo errug opgewonden van raakten. Ik heb nog nooit zo hard achter Frodo aan moeten rennen. Dwars over een druk kruispunt achter zijn moeder aan die weer gevolgd werd door Arnoud. Jammer dat het niet gefilmd is, moet hilarisch geweest zijn.

3 bruggen zijn door Elanor niet veilig genoeg bevonden om overheen te lopen. Ondanks dat Frodo er zo overheen liep weigerde ze te volgen. Helaas levert dat elke x extra kilometers op die niet benut werden om Amsterdam te halen. Vandaar het steggelen! De Dam is nog 130 km van ons verwijderd en aangezien we sinds vrijdag 36 km hebben afgelegd is de rekensom makkelijk te maken, we gaan het lopend niet halen. Frodo is er na een kilometer of 10 gewoon klaar mee, willie lekker chillen. De laatste kilometer naar een mini-camping vlak onder Sneek was een drama. Zelfs zonder bepakking wilde hij niet meer. Ach hij heeft gelijk, als je 9 maanden bent moet je je limieten stellen.

Maar dan kom je aan op die camping en dan val je in een warm bad. Karla stond klaar met soep en brood, Jan bracht een biertje. De buren kwamen er ook nog bij en niemand is gevaxxt. Tijdens dat soort avonden komt alles goed, valt alles in elkaar. Vandaag komt Eric ons ophalen met een paardentrailer en gaan we naar Soest! Soest-Amsterdam dat moet in 4 dagen te doen zijn.

Mocht je iemand kennen die tussen Soest en Amsterdam een klein weilandje of een grasveldje heeft laat het me ff weten. We komen graag even langs! Gezellig…

Amsterdam gaan we lopend niet halen op deze manier. Das op zich niet erg want er zijn meer manieren om in Amsterdam te geraken maar ik moet bekennen tis wel frustrerend. Gisteren na een heerlijk ontbijt bij Eric vertrokken we richting Sneek. Ik was best benieuwd of Frodo wel zou lopen maar dat ging prima. Tot Sibrandabuorren, om specifieker te zijn, het bruggetje in Sibrandabuorren. Frodo liep er zo overheen, Elanor weigerde, weigerde en daarna weigerde ze nog een x. Met geen mogelijkheid was ze er overheen te krijgen. Er zitten nl spleetjes in die brug. Je kan het water zien. Er zat niets anders op dan terug te lopen en een andere weg te nemen.

Daarnaast is het toch errug wennen voor Frodo, elke dag lopen is tie niet gewend. We hebben nog gekeken of het aan de manden lag, of ze misschien te zwaar zijn. Maar dat maakt niets uit. Hij heeft het gewoon gehad na een kilometer of 10, dan wil hij niet meer. Ik kreeg een tip van een voorbij rijdende boer, een riek in zijn kont steken zou helpen. Ik heb het niet geprobeerd.

We staan nu midden in een weiland naast een drukke weg, er zat niets anders op. Liftend is Arnoud gisterenavond naar Sneek gereden om wat te eten te halen zodat we niet verhongerden. Het was gelukkig droog, dat was wel lekker na een druilige dag. Het lukte Arnoud zelfs om, met nat hout, een vuurtje te maken zodat we warm konden eten. Handig zo’n oud luchtmacht militair!

Vandaag door Sneek richting Woudsend. Het wordt een mooie dag qua weer is voorspeld. Na 3 sombere dagen hebben we dat wel verdiend vind ik. We moeten door, er is geen weg terug. Misschien dat we wat hulp gaan vragen om 5 september te halen maar we geven niet op! We hebben al zoveel mensen laten lachen, en daar gaat het om. Liefde en verbinding, fijne dag kids.