Heb er dan altijd moeite mee een beginnetje te maken. Waar moet ik het over gaan hebben? Er is zoveel wat ik wil zeggen, er is zoveel om te benoemen, tis om gek van te worden!
Ach gek ben ik al, das dus niet zo schokkend. Gelukkig maar, hoe overleef je deze waanzin als je niet volkomen krankzinnig bent? Zijn jullie de testemony’s al tegen gekomen met #ImSorry? Het deed me wat. Een man van mijn leeftijd, volledig gevaxxt, die zich verontschuldigd voor de afgelopen 2,5 jaar tegenover de niet-gevaxxten. Voor de onmenselijke behandeling die wij hebben ondergaan maar waar we niet over mogen praten. hugootje zou ons vinden, van deur tot deur, arm tot arm. Overal werd ik geweigerd, ben er zelfs voor opgepakt en berecht. Sssssssttt niet over praten!!
Het gekke is dat niemand erover praat, gevaxxten hebben het er niet over maar niet-gevaxxten onderling ook niet. Tis alsof het nooit gebeurt is! Alsof we hopen dat als we het er niet over hebben het misschien wel niet meer gebeurt. De lockdowns worden afgedaan als ‘ach het viel toch wel mee?’ Dat mijn dochter geen examenfeest heeft gehad als ‘jammer voor der maar het leven gaat verder’…
Tja, en zo zit ik niet in elkaar. Ik vind dat we de verantwoordelijken moeten berechten. Dat we het er over moeten hebben. Dat we zorgen dat we het niet hetzelfde doen als na WW2 of de Franse revolutie. Dit keer moeten we echt zorgen dat we de architecten van deze chaos uit hun holen trekken, ze publiekelijk ten toon stellen en op een rechtvaardige manier verantwoordelijk stellen voor hun daden. Wie doet er mee?
Één reactie op “14 september 2022, er maalt weer zoveel door mijn hoofd!”
Ja. Ik doe mee Koert