Maand: maart 2021

Lekkuh! Storm geeft beter weer wat er gaande is in de wereld dan de zon, vinden jullie ook niet? Zouden er nog mensen zijn die werkelijk geloven dat als ze maar de regeltjes volgen dat het dan weer ‘normaal’ wordt? Of zijn de meeste nu wel zo ver dat ze accepteren dat dat niet gaat gebeuren en gaan ze mee in het narratief dat het ook wel tijd wordt dat er wat verandert. Want dat hoor ik steeds vaker van mensen met mondvodden voor. Het blijft mij verbazen hoe makkelijk mensen zijn te manipuleren, wat een een bange schapen zijn we toch.

Daarom ben ik zo blij met mijn ezels! Wisten jullie dat ezels vroeger door schaapherders gebruikt werden om de kudde te bewaken? Zet een paar ezels tussen de schapen en geen wolf die het in zijn hoofd haalt er in de buurt te komen. Een ezel is nl niet bang, een ezel gaat in de aanval, beschermt zijn kudde met zijn leven. Een ezel is slim, trouw, lief en koppig, dat laatste heeft hem zijn slechte naam gegeven in onze westerse ogen. Koppig zijn is in de ogen van ouders, leraren en bazen geen goede eigenschap. Schaapachtig blaten en doen wat je verteld wordt is de norm. Hoe vaak ik wel niet gehoord heb in mijn leven dat ik niet zo koppig moet doen is niet te tellen. Maar ik kan niet anders, je bent nou eenmaal een ezel of niet!

Nu heb ik nog wel een uitdaging! De huifkar is er, de ezels zijn er, ik heb een lerares die veel ervaring heeft met het trainen van ezels! Maar gisterenavond kreeg ik helaas te horen dat de plek waar ik met ze aan het werk zou gaan toch niet beschikbaar is. En das wel lastig. Ik zoek voor max 2 maanden een weide met een schuurtje, water en ruimte om mijn huifkar neer te zetten zodat we een beetje aan elkaar kunnen wennen. Zodat we elkaar kunnen leren met de huifkar om te gaan, zodat we vriendjes kunnen worden. Dus mocht je iemand kennen die, voor 2 maanden, plek heeft voor 3 koppige ezels! Ik hou me aanbevolen:-)

“Nee, die mag ik niet op, sorry.” Hij kijkt mij wat schamper aan boven zijn mondvod en vraagt: “En waarom dan niet?” “Nou dat hoef ik u niet te zeggen maar ik heb oa een teveel aan GV.” “GV? Daar heb ik nog nooit van gehoord.” Nu kijk ik hem schamper aan en zeg: “Daar was ik al bang voor” en wil doorlopen. Hij is nieuwsgierig en vraagt waar GV voor staat, “Gezond Verstand” zeg ik terwijl ik hem lief aankijk.

Ik moet wel oppassen tegen wie ik het zeg, niet iedere NSB’r vind dat soort opmerkingen leuk. Om eerlijk te zijn, de meeste niet. Voor je het weet pakken ze me weer op voor het beledigen van een NSB’r in functie. Waar haalt zo’n jochie het lef vandaan, waarom voelt hij zich in vredesnaam geroepen mij aan te spreken? Hij moet er wel op kicken, dat soort types komen nu boven drijven. We zijn er nog lang niet! De tweedeling, bewust door deze regering ingezet, heeft geleid tot een splitsing van onze samenleving. Red button or blue button, it’s your choice.

Er is in NL al een man geweigerd in een ziekenhuis vanwege het niet gevaccineerd zijn. Niet dat die man een anti-vaccer is, hij heeft hem gewoon nog niet gehad. Het paspoort komt eraan! Het kabinet en de EU zijn druk bezig ons meer vrijheid te gunnen. Hahahaha, geweldig hoe MSM dat toch framed. Door onze privacy op te geven krijgen we meer vrijheid! Hoe blind moet je zijn, hoe diep moet je je kop in het zand hebben gestoken, hoe bang en triest ben je als je dat gelooft. Niets hebben we geleerd van de geschiedenis, ongelooflijk.

We zullen ons moeten verenigen, als je je niet conformeert aan de maatregelen die eraan komen wordt je buitengesloten van zorg, voedsel, energie, woonruimte en werk. En dat duurt niet lang. Het gebeurt nu al wereldwijd. Daarmee stemmen mensen in die ik liefheb, mensen waarvoor ik ontzag had, familie, vrienden en geliefden. Dat doet pijn, ik lig daar ‘s nachts wakker van.

Maar gelukkig gebeuren er ook veel mooie dingen! Ik heb als het goed is een plek om Elanor en Frodo te gaan trainen. Als je maar blijft geloven in het goede, lieverds, komt de oplossing altijd om de hoek kijken!

Ben druk geweest vannacht. Er gaat een hoop veranderen en dat moet dan weer allemaal een plekkie krijgen. Wat kan wel mee en wat niet. Hoe ga ik zorgen dat alles op tijd klaar is, en daar zit al een kleine tegenslag. Twee weken heb ik mij, in mijn schema, gegeven om te zorgen dat Elanor voor de huifkar gaat lopen. Nu sprak ik gisteren met iemand die met ezels werkt in Spanje, en die mij gaat helpen mijn ezels te trainen, die zei dat dat wat onrealistisch is, om niet te zeggen knettergek. Dat ik, als onervaren menner, met twee onervaren ezels, toch zeker wel een maand of twee moet uitrekken voor deze uitdaging. Iets in mij zegt dat ze wel eens gelijk kan hebben.

Maar das natuurlijk lastig! 6 april gaat dan niet lukken. Dat betekent dat ik mijn plannen moet aanpassen, dat ik veerkracht moet tonen! Niet moet voortmodderen maar keuzes moet maken. Hebben jullie die kop in de krant vanmorgen zien staan? Voorpagina Televaag! We modderen als volk maar wat aan, we tonen weinig veerkracht. Hahahaha, ik kan wel janken.

Maar ik moet me niet laten afleiden. De staatspropaganda die ons bereikt via MSM, de volledig gecorrumpeerde journalistieke bedrijfstak, is mijn tijd niet waard. Over niet al te lange tijd rekenen we met ze af, zullen ze zich moeten verantwoorden voor het meewerken aan een vooropgezet, crimineel, plan. Geen Great Reset maar een Great Restart.

Er gaat ook een hoop goed! Zo heb ik mijn staf gisteren opgehaald. Als je Gods padden wilt gaan bewandelen heb je toch een staf nodig. Ik ben zeer fier op mijn staf, hmmm dat klinkt raar, gelukkig zijn jullie al wat ouder, maar ik meen het wel! We gaan die mafkezen laten zien wat veerkracht is, hoe wij oprijzen uit de door hen veroorzaakte modderpoel.

Ik ben zo klaar met al die onzin! Onze ziekenhuizen zijn leeg, we gaan niet meer dood (nergens aan) maar we moeten in angst blijven leven. Nu voor de vele varianten die mogelijk nog veel dodelijker zijn dan de eerste. Ik begin het bijna te hopen, ik meen het. Wat zou de wereld er prachtig uitzien zonder de mens!

Ik heb eens een film gezien waarin ze laten zien hoe lang het duurt voor de natuur alle sporen heeft uitgewist van ons bestaan. Je zou verwachten dat dat wel lang zou duren maar dat valt ontzettend mee! Na een paar jaar heeft de natuur de straten ingenomen, na tientallen jaren zijn de wegen, de meeste gebouwen en al die andere shit die wij denken nodig te hebben om te kunnen leven verdwenen, weg, verschwunden, foetsie! Wat een rust zal er dan heersen over de wereld. Je zou er bij willen zijn!

Persoonlijk heb ik er geen vertrouwen in dat dit, voor de mens, weer goed gaat komen. Terwijl ik wel veel vertrouwen heb in de natuur! Ik zie en hoor de natuur elke dag weer tot leven komen. Onverstoorbaar, zich geen moer aantrekkend van ons, wordt alles weer wakker. En dan gaat de natuur aan het werk! Vogeltjes scharrelen hun kostje bij elkaar, vlinders bezoeken de bloemen, mieren bouwen samen een burcht, hondjes besnuffelen elkaar en gaan samen spelen en een buizerd speurt zijn territorium af naar wat te eten. Dit alles gebeurt zonder dat een ander dier daar een oordeel over heeft. Dieren oordelen of veroordelen niet.

(Ver)oordelen is een menselijk trekje, het wordt ons met de paplepel ingegoten. Door middel van verhalen worden we gedwongen een oordeel te vellen over iets of iemand. Gek is dat vinden jullie niet? Als je het woord “verhalen” goed bestudeerd dan is het heel raar dat we erin geloven. ‘Ver’’halen’ je ‘haalt’ iets van ‘ver’, iets waar je zelf geen onderzoek naar kan doen, of waar je geen onderzoek naar mag doen! Elk “verhaal” is een sprookje, altijd gekleurd door de belangen en de (ver)oordelen van degene die het verhaal heeft verzonnen of opgeschreven. Een “verhaal” is dus per definitie een interpretatie van een ander. Een niet te controleren verslag van een gebeurtenis uit het verleden of heden om iets te bewerkstelligen. Om mensen te beïnvloeden zodat ze meegaan in het van ‘verre gehaalde’. Het “verhaal”.

We worden tegenwoordig overspoeld met verhalen. 24×7 worden we gebombardeerd met verhalen die ons wordt voorgeschoteld als de waarheid. En dat beïnvloed ons zo dat we onze eigen verhalen, onze eigen waarheid, onze menselijkheid, verloren zijn. Alleen als we in ons eigen verhaal zouden geloven, zouden durven te leven vanuit ons hart, zonder te oordelen, als een kind, een vogel of een dier, als we alles zouden geven om niet iets van “ver” (te) “halen” maar juist van heel dichtbij, is er misschien een reden als mens te blijven bestaan.

En dan Zwolle, de rechtbank! Ik plaats hieronder wel een routebeschrijving. Zou fijn zijn als een paar van jullie komen. Dat ik niet alleen ben tijdens deze rete-belangrijke rechtszitting. Daarnaast heb ik mensen nodig die buiten op Elanor en Frodo passen. Ik hoop dat Sam er tegen die tijd ook is maar die zal nog niet oud genoeg zijn om die taak op zich te nemen. Dus dinsdagochtend 6 april! Neem zoveel mogelijk vrienden en vriendinnen mee, laten we er een feestje van maken.

Ben zo benieuwd hoe dat gaat, tis voor mij de eerste x dat ik voor een rechter moet komen omdat ik beleefd iemand te woord heb gestaan die naar mij aan het schreeuwen was. Tis sws de eerste x dat ik in NL voor een rechter moet komen. Maar ik schreeuwde dus niet, probeerde de beste man alleen uit te leggen dat hij mij discrimineerde en zelf door de regels kapot zal gaan. Terwijl ik best goed boos kan schreeuwen, daar weten jullie alles van! Maar dat hou ik graag privé. In dit soort gevallen heeft boos zijn geen enkele zin. Is het slimmer deze bange, geïndoctrineerde, gemanipuleerde ondernemers netjes en beleefd te woord te staan. Hoe moeilijk dat soms ook is.

Maar netjes en beleefd mensen te woord staan heeft geen zin meer merk ik. Deze mensen hebben hun kop al zover in het zand gestoken dat ze bereid zijn alles te slikken om maar niet in te hoeven zien dat ze zijn voorgelogen. Want als je dat toegeeft dan valt alles om. Dat begrijpen ze ook wel en dat kunnen ze zich gewoon niet permitteren. Protesteren of demonstreren heeft dan ook geen enkele zin, zorgt alleen maar voor meer verdeeldheid. En dat is nou precies wat ze willen. Mensen tegenover elkaar zetten, voor of tegen, zwart of wit, anti of pro geen midden, geen consensus, geen liefde!

Maar ik merk dat mensen wel openstaan om liefde te ontvangen. Als ik door de stad loop beginnen ze soms spontaan tegen me te praten. Gisteren een oudere mevrouw die met mondvod in haar hand een winkel binnenkwam, hem op wou doen, mij zag staan zonder, glimlachte en zelf ook zonder begon te winkelen. Een geanimeerd gesprek over ditjes en datjes volgde, geen Covid of maatregelen, alleen maar liefde!

Kinderen kijken me aan en komen naast me lopen om hun koekje te laten zien wat ze aan het eten zijn. We lachen, ik zeg dat ik jaloers ben en ik krijg een stukje. Kleine momenten die er voor mij toe doen. Die er in het algemeen toe doen. Die momenten op de straat, de Straatvermaker….

Of, niet zo somber hoor! Terwijl ik dat in mijn ogen helemaal niet ben. Zeker niet over mijn eigen toekomst. Die ziet er geweldig uit! Er komt weer een droge dag aan dus ik heb niets te vrezen. Daarnaast is er markt in de stad dus ik kan zonder gezeur over een mondvod lekkere dingen halen. Het mooie is ik heb daar ook nog wat eurootjes voor. Ik kan niet anders zeggen de toekomst kan niet meer stuk!

Maar ook morgen ziet er goed uit, overmorgen wordt wat minder er is regen op komst. Maar dat kan de pret niet drukken, alleen maar natter. Nee mijn toekomst ziet er goed uit, altijd al gedaan trouwens, nooit mee gezeten btw.

Anderen wel, veel mensen zijn bezig met mijn toekomst. Vanaf jongs af aan is er gewerkt aan mijn toekomst. Er is ook flink verdient aan mijn toekomst! Door scholen, banken, de politiek, pensioenfondsen, verzekeringsmaatschappijen, adviseurs, hypotheekverstrekkers en ga zo maar door. Miljarden worden er verdient aan mijn toekomst. Das natuurlijk fijn voor al die mensen. Dat ze een mooie toekomst kunnen opbouwen door te zorgen voor mijn toekomst toch?

Maar mijn toekomst is nu, er is geen later. Als ik nu niet leef naar hoe ik denk te moeten leven heeft later geen zin. Er is alleen maar het nu, de toekomst is afleiding. Gecreëerd om niet je verantwoordelijkheid te nemen voor de krankzinnigheid waar je nu in bent beland. Leef nu kids, de toekomst is nu…

Ik twijfel mijn hele leven al aan alles. Maar weet je waar ik steeds meer achter kom? Dat welke keuze je ook maakt het geen moer uitmaakt qua twijfelen. Je twijfelt toch, is het wel slim, ga ik het wel redden, ga ik het wel leuk vinden, gaat het wel lukken, kan ik het wel, heb ik later geen spijt?

Ah! Das een belangrijke, Spijt! Spijt is een gevoel, in mijn ogen een vervelender gevoel dan twijfel! Spijt hebben van keuzes die ik maakte in mijn leven komt bij mij niet veel voor, misschien dat ik soms wat te lang ben door gegaan op de ingeslagen weg. Het is ook moeilijk om, als je eenmaal een keuze heb gemaakt, er afstand van te nemen en een nieuwe weg in te slaan. Dat geeft twijfel en onzekerheid, en dat is eng, wij proberen elke twijfel, elke onzekerheid weg te verzekeren, liefst dubbel! Door een studie verzeker je je van een goede baan, daardoor van een goed salaris waardoor je je verzekert van een goed pensioen. Althans, dat is wat wij de afgelopen jaren hebben nagestreefd. Om een levenspad te plaveien voor de mens waarin je toekomst van de wieg tot het graf is verzekert. Maar is dat waar het in het leven om draait?

Nou volgens mij dus niet. Twijfel en onzekerheid geven je juist de mogelijkheid om boven jezelf uit te stijgen! Onzekerheid is de enige zekerheid die je hebt. Als je alles zeker weet, als alles verzekert is dan is de creativiteit weg. De creativiteit om te overleven, om je fantasie te gebruiken, je voorstellingsvermogen, je hart en je ziel ergens in te leggen om iets totaals nieuws te beginnen en daar ontzettend gelukkig van worden. Blijf dus twijfelen, zoek naar onzekerheid en heb zo weinig mogelijk spijt…

Echt koken bedoel ik dan! Gewoon lekker een half of heel varken, een hele lende, een paar kippen of parelhoenders, een paar flinke procureurs. Maar ja daar heb je een gezelschap voor nodig om het op te eten en das lastig. Gezelschappelijk zijn (volgens mij is dat geen woord maar je snapt me wel) mag niet meer omdat we nog steeds meneer Hoeks vrouw van 96 aan het redden zijn. Ik hoop dat ze al gevaccineerd is dan zijn we snel van haar af. De cijfers uit Israël laten zien dat 7% van de gevaccineerden binnen 3 dagen overlijd na vaccinatie, ik heb cijfers gezien dat binnen 4 maanden meer dan de helft van de bejaarden kassiewijlen is, en na 14 maanden zijn we helemaal van ze af, dat ruimt nog eens lekker op. Er vind een genocide plaats op ongekende schaal en de mensen lopen, door angst verblind, zo de gaskamer in.

Is het raar dat Israël zo voorop loopt? Dat ze juist daar de meest fascistische middelen inzetten om het zogenaamde dodelijke virus te elimineren? Ik las net dat ze nu de elektronische armband inzetten als je in quarantaine moet. Je komt Israël niet binnen als je niet 2 weken in quarantaine gaat. Maar nu mag je die quarantaine in je eigen huis uitzitten, of in een speciaal ingericht kamp, maar dan wel met een armband om. Kost je 1500 sjekel las ik, maar je bent thuis. Je mag alleen je deur niet uit want dan gaat er een piepje af bij de Gestapo en dan komen ze je alsnog opsluiten. Veel effectiever dan een ster, vinden jullie ook niet?

Maar is het raar dat Israël zo voorop loopt? Ik ben een x of 3 in Israël geweest, wat een prachtig land! Maar wat een fucked-up people leven daar. Voor ons is de angst waarin wij leven relatief nieuw, voor Israëliërs is leven in angst al eeuwen een gegeven. En geloven in een hogere macht, in een door God gezonden leider, is hen van jongs af aan met de paplepel ingegoten. Je moet het maar durven! Achter een oude man, met een grijze baard, aanlopen door een gespleten zee. Of in een trein stappen omdat de Joodse Hoge Raad heeft gezegd dat het jouw beurt is. Of een oorlog beginnen tegen al je buren terwijl je er net bent komen wonen.

Is het raar? Ik heb eens een boek gelezen van een Poolse Rabbi die de pogroms overleefde in Warschau. Een zeer controversieel boek, waarin vele mythes rondom het Joodse volk aan de kaak worden gesteld. Één van de teksten is mij altijd bijgebleven. Die ging over de haat die onderling leeft tussen de verschillende Joodse stromingen. Als je daar dieper induikt (ik raad het je af) dan kom je tot de conclusie dat het niet raar is.

Via de website moet ik een afspraak maken, dat kan sws niet op de dag zelf, begint hij. Ik draai mij om en bedank hem. “Maar meneer ik ben nog niet klaar!” “ Nee” zeg ik: “maar ik wel.”

Bij de volgende winkel wordt ik netjes geholpen, geen mondvod, geen vragen, ik mag gewoon mijn boodschapje doen. Dat is wat er aan het gebeuren is, er is een tweedeling gaande die ongekend is. Bewust gecreëerd door een tirannieke regering. In stand gehouden door overijverige ‘Gutmenschen’ die bang zijn te verliezen wat ze denken te hebben. Die hopen dat, als ze maar doen wat de ‘Master’ zegt, hij hen zal beschermen tegen het kwade. Niet meer in staat het kwaad te zien in wat de ‘Master’ van hen vraagt. Iets met Stockholmsyndroom toch?

Terwijl ik een banaantje eet op een bankje spreekt een man mij aan. Hij wenst mij smakelijk eten en begint over het weer wat al snel uitmondt in een geanimeerd gesprek over de hoax rondom het ‘Virus’. Na een minuut of 10 geven we elkaar een hand en loopt hij weg, had ik hem geen knuffel moeten geven?

Veel mensen beginnen spontaan tegen mij te praten over het ‘Virus‘. En das leuk! Niet-dat ik er veel over te zeggen heb🤠 maar wie weet kan ik wat van die mensen leren. Op straat ligt de oplossing! Daar, op straat, zullen we weer bij elkaar komen, gaan we weer verbinden. Wat ze daar in Den Haag ook bekokstoven. We gaan de straat vermaken!

Het gaat goed! Alle puzzelstukjes vallen in elkaar. Niet dat ik er al ben, dat zeker niet. Maar de huifkar is er, Mamaloe en Pipo zijn er bijna en wat nog veel leuker is, er zijn een heleboel mensen die mij steunen. En das best gek, want mijn plan is best gek, maar wat maakt het uit? De hele wereld is hartstikke gek…

Maar daar gaan we het niet meer over hebben, althans dat ga ik proberen. Laten we in mijn stukkies net gaan doen of het alleen maar om het kleine draait. De kleine momenten, bv die waarin je elkaar tegenkomt en naar elkaar glimlacht. Heel even contact omdat je elkaars glimlach kan zien in de supermarkt. Een knipoog van een jonge bediende met een mondvod voor maar die vriendelijk zegt: “U bent zeker een uitzondering” en mij dan nog een extra schepje thee gratis geeft. Het gesprek met een mevrouw die aan het tekenen is op straat om mensen blij te maken. Ze zegt: “Ik moet wat doen, de mensen raken elkaar en het leven kwijt.” De nieuwsgierige blik van een meisje naar mijn grote baard en haar oprechte vraag of ik een zwerver ben. Als ik haar vertel dat ik in een huifkar woon lichten haar ogen op en zie je een droom ontstaan in haar hoofd. Prachtige momenten.

Deze momenten zijn in mijn ogen de reden van ons bestaan. Die momenten van kortstondig geluk, van het ontstaan van een droom, het contact met jezelf in de ogen van een ander. Prachtige momenten die gebeuren als je elkaar ontmoet, als je met elkaar danst, eet, drinkt, lacht en feest viert. Dusssss ik moet opschieten! Ik moet een hoop feestjes gaan organiseren. Over 4 weken moet de Karavaan gaan rijden. En dan kunnen we alles geven!