Ik ben zo klaar met al die onzin! Onze ziekenhuizen zijn leeg, we gaan niet meer dood (nergens aan) maar we moeten in angst blijven leven. Nu voor de vele varianten die mogelijk nog veel dodelijker zijn dan de eerste. Ik begin het bijna te hopen, ik meen het. Wat zou de wereld er prachtig uitzien zonder de mens!
Ik heb eens een film gezien waarin ze laten zien hoe lang het duurt voor de natuur alle sporen heeft uitgewist van ons bestaan. Je zou verwachten dat dat wel lang zou duren maar dat valt ontzettend mee! Na een paar jaar heeft de natuur de straten ingenomen, na tientallen jaren zijn de wegen, de meeste gebouwen en al die andere shit die wij denken nodig te hebben om te kunnen leven verdwenen, weg, verschwunden, foetsie! Wat een rust zal er dan heersen over de wereld. Je zou er bij willen zijn!
Persoonlijk heb ik er geen vertrouwen in dat dit, voor de mens, weer goed gaat komen. Terwijl ik wel veel vertrouwen heb in de natuur! Ik zie en hoor de natuur elke dag weer tot leven komen. Onverstoorbaar, zich geen moer aantrekkend van ons, wordt alles weer wakker. En dan gaat de natuur aan het werk! Vogeltjes scharrelen hun kostje bij elkaar, vlinders bezoeken de bloemen, mieren bouwen samen een burcht, hondjes besnuffelen elkaar en gaan samen spelen en een buizerd speurt zijn territorium af naar wat te eten. Dit alles gebeurt zonder dat een ander dier daar een oordeel over heeft. Dieren oordelen of veroordelen niet.
(Ver)oordelen is een menselijk trekje, het wordt ons met de paplepel ingegoten. Door middel van verhalen worden we gedwongen een oordeel te vellen over iets of iemand. Gek is dat vinden jullie niet? Als je het woord “verhalen” goed bestudeerd dan is het heel raar dat we erin geloven. ‘Ver’’halen’ je ‘haalt’ iets van ‘ver’, iets waar je zelf geen onderzoek naar kan doen, of waar je geen onderzoek naar mag doen! Elk “verhaal” is een sprookje, altijd gekleurd door de belangen en de (ver)oordelen van degene die het verhaal heeft verzonnen of opgeschreven. Een “verhaal” is dus per definitie een interpretatie van een ander. Een niet te controleren verslag van een gebeurtenis uit het verleden of heden om iets te bewerkstelligen. Om mensen te beïnvloeden zodat ze meegaan in het van ‘verre gehaalde’. Het “verhaal”.
We worden tegenwoordig overspoeld met verhalen. 24×7 worden we gebombardeerd met verhalen die ons wordt voorgeschoteld als de waarheid. En dat beïnvloed ons zo dat we onze eigen verhalen, onze eigen waarheid, onze menselijkheid, verloren zijn. Alleen als we in ons eigen verhaal zouden geloven, zouden durven te leven vanuit ons hart, zonder te oordelen, als een kind, een vogel of een dier, als we alles zouden geven om niet iets van “ver” (te) “halen” maar juist van heel dichtbij, is er misschien een reden als mens te blijven bestaan.
12 reacties op “8 maart 2021 waar ga ik het vandaag eens over hebben lieverds?”
wanneer begin jij met het maken van jou eigen verhalen vriend
en ze zeggen wat je van ver haalt is lekker
Ze zeggen zoveel Rudi…
ja dat is zo, kon het ook niet geloven, ben gaan kijken en heb het gevonden
Ik denk dat je het overal zou hebben gevonden, daar had je niet weg voor hoeven te gaan. Misschien dat je ‘het’ wel eerder vind!
als je blijft denken zoals je altijd hebt gedacht, blijft je over komen wat je altijd overkomt.
ik moest weg uit die oude vertrouwde omgeving waar ik al 43 jaar het zelfde aan het doen was hopend op dat er dan iets zou veranderen.
toen ik 8 jaar geleden berooid en dakloos over de grens van Frankrijk reed, wist ik niet waar het mij zou brengen.
ik spraak geen woord Frans meer dan toilet of citroen of Peugeot ( nog steeds niet )
zat voor 1 1/2jaar alleen met mijn hond in de bergen, en dacht dat ik verlicht was toen ik die berg kwam aflopen.’ ik wist het allemaal)
toen ik beneden was en weer in de samenleving begon te bewegen viel ik verschrikkelijk hard op mijn bek.
ik ontdekte weer dat ik nog steeds vol met bullshit ben.
en nu is alles goed het is zoals het is,
ik bezit niks heb geen geld, en doe echt alles waar ik in Nederland over droomde.
het veranderde voor mij alleen toen ik uit die zogenaamde comfortzone durfde te stappen. ( werd een soort van gedwongen)
nou ben ik 51 weet nog steeds helemaal niks, ben nog steeds de zelfde klootzak en heb geleerd dat er niks zal veranderen.
alleen doe ik dat nu hier in een ander verhaal die ontstaat vanuit nieuwe ervaringen.
en dat kon ik niet in nederland
maar misschien dat je het dan eerder vind kan natuurlijk ook. alles kan.
Jeetje wat ben je nog jong, broekie. Ik heb het geluk gehad dat ik al eerder de zelfkant van de maatschappij had opgezocht en daar de schoonheid heb gezien van het leven. Dat het niet draait om het vasthouden maar om de ontmoeting. Vasthouden geeft alleen maar stress.
Moet wel eerlijk zijn het weer loslaten na 20 jaar viel mij ook niet makkelijk, maar het geluk weer vinden was een eitje🤠
prachtig
Ben druk bezig!
goed zo ik kijk er naar uit om die verhalen te lezen
Prachtig lieve Koert,
Dankjewel!
Mijn dag begint goed, wat een mooi filmpje.
Mijn omaatje zaliger had 2 wereldoorlogen meegemaakt en zei als kind zo vaak tegen mij: ‘Kind als je de mens goed leert kennen, ga je steeds meer van de dieren houden’!
Dat begreep ik nooit als kind, jammer genoeg nu wel.
Wij zijn ook mens, dus ik probeer net als jij Koert elke dag en lichtpuntje te zijn 🌞🙏❤️😘
Mooi he! Geniet Marga, er is genoeg moois te zien:-)😘🤠