Vind het best spannend… Bijna een jaar leef ik nu in mijn campertje, ik ga hem missen. Vooral het gepruttel van de motor, persoonlijk vind ik dat mijn Bedfordje een machtig mooi geluid maakt. Daarnaast hebben we veel meegemaakt samen, geen Franse berg was ons te hoog, zelfs -20 kreeg ons niet klein. Het was een mooie tijd, op naar een nieuw avontuur…
Op naar het uitvoeren van mijn dromen. Op naar het laten zien dat je je dromen altijd waar kan maken. In welke positie je je ook bevind, als je er voor gaat dat lukt het. Law of Attraction noemen ze dat. Je manifesteert je eigen leven. Als je leeft in angst voor wat er misschien kan gaan komen dan gebeurt het ook. Als je uitgaat van het goede en gelooft in het positieve dan komt dat naar je toe. Zolang je maar blijft geloven in je dromen, zolang je maar blijft geloven in jezelf.
Het gekke is dat je dat niet leert op school, of in de kerk, of van je ouders. Ik vind dat echt vreemd. Het tegenovergestelde wordt je aangepraat. Ik heb het hier al eens eerder over gehad. Het systeem gaat ervan uit dat een mens geen onafhankelijk, zelflerend, ontzettend creatief wezen is maar een afhankelijk, dom, onhandig sukkeltje. Hoe vaak er tegen mij niet gezegd is dat het me niet zou gaan lukken, of dat ik het niet zou kunnen, of zelfs als ik het al gedaan had dat ik dat helemaal niet gekund zou hebben, ontelbare malen. Fuck them kids, je kan alles.
En mijn droom is nu dat ik dromen ga maken als Straatvermaker. Dat er elke dag als ik ergens aankom, langskom of binnenkom, nieuwe dromen ontstaan. Want wat is er mooier dan dromen en te laten zien dat je dromen waar gemaakt kunnen worden. Dromers laten zich niet afhankelijk maken! Dromers laten de afhankelijken weer dromen…











