Categorieën
Geen categorie

8 februari 2021 Voor mij is wat er om me heen gebeurt niet meer te begrijpen lieverds.

Ik had nooit verwacht dat de mens, op zo’n grote schaal, zo ongelooflijk makkelijk gemanipuleerd kan worden. Gisteren hoorde ik een jonge tennisser, die voor het eerst mee mag doen met de Australion Open. Bij aankomst moest hij, na verschillende malen zowel in NL als in Australië negatief te zijn getest, 2 weken in quarantaine. 2 weken zijn al die tennissers die meedoen aan dat toernooi opgesloten in een hotelkamer, vrijwillig. Gezonde jonge, fitte, niet zieke topatleten worden 2 fucking weken opgesloten in een hotelkamer, tig x getest en onze premier roept dat hij zich nog nooit getest heeft omdat hij niet ziek is en dan is dat niet nodig. Maar niemand komt in opstand, het blijft bij een paar op een lachwekkende manier gebrachte columns en roddelpraatjes. Man man man wat zijn we toch een schapen.

Gruwelijke winters kan ik mij herinneren uit mijn jeugd. Nooit was er reden om niet naar school te gaan, nooit was er een reden voor werknemers thuis te blijven. Hier in Deventer ligt misschien 10cm sneeuw, als ik het nieuws gisteren moest geloven lopen er over 2 dagen ijsberen door de straten. De angst die de menigte krijgt voorgeschoteld via MSM neemt groteske vormen aan, en de massa slikt het voor zoete koek. Waarom niet? Zolang ze financieel niet geraakt worden blijven ze geloven dat Rutte ze wel gaat redden.

Tuurlijk het was best koud gisteren maar man man wat stelde het nou echt voor? Een beetje sneeuw en wat wind! Ik lach erom in mijn campertje, maar 80% van de mensen in NL heeft zaterdag gehamsterd om voorbereid te zijn op een kleine ijstijd, sukkels. Ik ben er zo klaar mee. Zo ongelooflijk klaar met al die zombies die niet meer zelf nadenken maar klakkeloos overnemen wat ze op het nieuws zien. Voor mij is er geen ruimte meer in dit land, ik ben een paria, een ongelovige, een ketter. Binnenkort worden mensen zoals ik net als de tennissers geïsoleerd. Alleen niet vrijwillig, en iets minder comfortabel.

Categorieën
Geen categorie

7 februari 2021 Nou kids, tis zover!

Ik lig hier in mijn eigenste iglo. Ik zie niets meer als ik naar buiten kijk, ja sneeuw wat tegen de ruiten is geplakt. Wel een apart gezicht! Wat fijn is van sneeuw is dat het niet zo’n herrie maakt op je dak als het valt. Dat eeuwige getik heb je na een paar dagen wel gehad. Der staat trouwens een hoop wind, die giert om mijn campertje. Al met al is die nog redelijk winddicht, gelukkig! -19 zeggen ze dat de gevoelstemperatuur is, persoonlijk heb ik daar wat moeite mee. Ik heb het eigenlijk nooit koud, wil dat dan zeggen dat ik gevoelloos ben? Rare uitspraak ‘gevoelstemperatuur’, wie kan mij zeggen wat ik voel?

Dit is mijn 324ste stukkie, de 322ste dag dat ik er 1 schrijf. In al die stukkies beschrijf ik hoe ik me voel. Mijn onmacht, mijn verdriet, mijn geluk, twijfels, hersenspinsels, vragen, boosheid, mijn dromen! Of het nu 38 graden is in Zuid Frankrijk of -19 in ons kikkerlandje mijn gevoel schrijft deze stukkies. En het rare is dat ik gecensureerd ben door Big Tech bedrijven omdat ik mijn gevoelens op papier zet. Voelen mag niet meer. Voelen is zoooo 2019. Gevoel is iets wat met temperatuur te maken heeft. Tis iets wat er niet is. Tis eigenlijk -6 maar het voelt als -19, zou dat met mijn gevoelens ook zo zijn? Dat het voor mij voelt alsof Klaus en Mark mij in een positie willen manoeuvreren waarin ik niet wil zitten maar dat dat helemaal niet zo is? Dat ze het hartstikke goed met mij voorhebben? Niet alleen met mij maar met de hele wereld?

Mijn gevoel zegt dat dat niet is wat ze willen. En ik kan mijn gevoelens niet verloochenen, helaas. Ben ik nooit goed in geweest. Alhoewel je dat wel wordt aangeleerd. Niet zo aanstellen, verman je, wat ben jij een jankerd, wees een kerel, dat mag je niet zeggen, hou je in, hou je aan de regels, opstaan en weer doorgaan! Zo wordt je in een keurslijf gedwongen waarin je je gevoelens kan buitensluiten zodat je niet geraakt wordt door de gevolgen van je acties. Want dat die acties catastrofaal zijn voor de gevoelens van anderen dat maakt in het “Nieuwe Normaal” geen flikker meer uit.

Categorieën
Geen categorie

6 februari 2021 ‘Tja’, zegt de man tegen mij kids, ‘we zullen wel wat moeten inleveren.’

‘Maar wat denkt u dan dat er ingeleverd moet gaan worden? Vrijheid? Geld? Menselijkheid?’ De man kijkt mij verstoord aan. Je ziet hem denken wat zit die vent toch te zeiken. ‘Dat weet ik niet maar “ZE” vinden er vast wel een oplossing voor.’ Is zijn antwoord. Ik twijfel of ik door moet gaan, voor je het weet staat de politie voor je campertje en zit je weer een nacht in een politiecel. Nou is dat niet zo erg maar dat klote-eind terug lopen wel. Ik hou het bij ‘Tuurlijk meneer, “ZE” gaan het absoluut voor u oplossen, daar zijn “ZE” druk mee bezig. Maar misschien moet u zich er eens in verdiepen HOE’.

Ik zei goedendag en liep weg. Verder praten heeft geen zin. Dit soort mannen tussen de 50 en 70 jaar oud spreek ik veel. Zal iets met mijn eigen leeftijd te maken hebben. Ze vertrouwen er volledig op dat het establisment gaat zorgen dat het wel mee gaat vallen. Dat Rutte en consorten het beste met ze voor hebben. Dat “Build Back Better” bedoeld is om het voor de gewone mens beter te maken. Dat “The Great Reset” echt bedoeld is om de resources op de wereld beter te verdelen, als ze er al van gehoord hebben…. Het valt mij op dat veel van mijn leeftijdsgenoten niet veel meer naar het nieuws kijken, weinig kranten meer lezen. Liever hun kop in het zand steken, de het zal mijn tijd wel duren mentaliteit.

Maar ook bij “wakkere” mensen zie ik nog veel dualiteit. Het is veel, veel te veel. Wat moet je doen als je 2 jonge kids hebt? Hoe kan je de veranderingen de baas blijven? Vanachter een PC sturen de “wakkeren” elkaar steeds heftigere filmpjes, steeds meer bewijs van het onrecht wat ze wordt aangedaan, elkaar steeds meer bevestigen in waar ze toch al van overtuigd zijn. Draaiend in SM kringetjes, niet wetend waar de uitgang is. De ik loop achter mijn eigen staart aan mentaliteit.

Beide partijen hebben het zwaar dat zie, voel en hoor ik. Na zo’n gesprek voel ik me altijd down, fysiek gesloopt. Twijfel, angst, onzekerheid en verdriet hoor ik door alle meningen en verhalen heen. Het doet pijn, verdomme wat doet het pijn…

Categorieën
Geen categorie

5 februari 2021 Tis ff overleven lieverds.

Ik wil eigenlijk van alles doen maar het weer zit niet mee. Volgens MSM komt er een kleine ijstijd aan terwijl het water me al tot de lippen is gestegen! Enkele voorbereidingen moeten getroffen worden om deze ontberingen het hoofd te bieden. Hoop niet dat het allemaal voor niks is, Dat zou dan de zoveelste x zijn dit jaar! Dat we ons voorbereiden op een zeker dood maar dat het dan toch allemaal best meevalt. Dat het middel erger is dan de kwaal. Kennen jullie dat?

Wat erg fijn is is dat ik hier al eens geweest ben. Ooit woonde ik op een bootje in Zijkanaal B in Spaarndam. In een opwelling, zoals ik eigenlijk alles doe in mijn leven, gekocht, Een oude praam waar ze vroeger de koeien mee naar het veld brachten. 2 winters heb ik daar mogen wonen, Mijn mooiste herinneringen aan die tijd zijn de avonden met “Met het oog op Morgen”. Ik werkte in het Pulitzer Hotel als kelner en als ik dan thuis kwam met de laatste bus dan was ik net op tijd om het wereldnieuws te horen. Houtkachel aan en uitkijkend over het water, genietend van een biertje en een klein jointje, genoot ik van de eenzaamheid. Joop van Zijl en Aad van den Heuvel praatte me bij. Ik geloofde ze, wat een verschil met nu. Ik kan dat programma niet meer horen. De leugens en het gedraai, de duidelijk niet onafhankelijke journalistiek. Alles is doordrenkt met een dedain waar je misselijk van wordt, de achterbakse schijnheiligheid van de huidige generatie riooljournalisten is walgelijk.

Oooo wat schaam ik me voor de wereld die wij, mijn generatie, heeft opgebouwd lieverds, sorry sorry sorry… Maar we geven niet op! Er is nog tijd. Het is alleen de vraag hoeveel mensen durven! Durven te bekennen dat wegkijken van de grote problemen en verwachten dat anderen het wel voor je oplossen zolang jij maar braaf doet wat zij zeggen, niet werkt. Durven te bekennen dat het huidige systeem waarin wij leven door en door verrot is. En dat dat systeem zichzelf echt niet gaat veranderen. Dat moeten wij doen!

Categorieën
Geen categorie

4 januari 2021 Ik ga ff wachten tot het licht is met het versturen van dit stukkie kids.

Wil nl wat foto’s laten zien van het water. Machtig mooi hoe het zich een weg baant, niets of niemand houd het tegen. Het geluid van het stromende water vind ik zo mooi, het is een diep aards geluid waar niets tegenop kan, prachtig!

Van de week las ik een artikel van 1 of andere bioloog. Daarin vertelde hij, schijnbaar zonder te blikken of blozen, hoe belangrijk hoog water is voor de natuur. Dat de uiterwaarden onder moeten lopen zodat er zaden, stenen en ander residu achterblijft wat de natuur weer verrijkt. Nu kom ik dus uit Dodewaard, een dorpje aan de Waal. De uiterwaarden langs de Waal waren prachtig! Bij Dodewaard hadden we een Strang, dat is een soort van beken wat langs de dijk ligt om water te verwerken. De dijk was kronkelig, niet een beetje kronkelig maar belachelijk kronkelig. Zo ongelooflijk kronkelig dat je als je met je dronken kop op je brommer ‘s nachts om 3 uur vanuit Nijmegen terug naar Dodewaard reed minimaal drie x in het prikkeldraad belandde, en dan had je geluk. Die dijk is er niet meer, de Strang ook niet. De dijk is nu recht, das effectief. Niet slim, niet goed voor de natuur maar doelmatig. Die dijk was niet voor niets zo kronkelig. Daar was over nagedacht. Iets wat wij niet meer doen, nadenken.

De afgelopen 40 jaar hebben we alles naar onze hand gezet zonder na te denken over de gevolgen voor de omgeving. Waar de mens vroeger in samenwerking met de natuur zijn ding deed hebben we de natuur effectief misbruikt. Maar gelukkig zijn we nu begonnen met ons eigen lichaam effectief te misbruiken, en ik ben ervan overtuigd dat we dat net zo doelmatig doen als we met de natuur hebben gedaan! Als je geld wilt verdienen moet je doodskisten gaan maken….

Categorieën
Geen categorie

3 februari 2021 Hoe moet je jezelf noemen als vluchteling uit NL kids?

Armoede, Klimaat of economisch vluchteling noemen we mensen die vanuit het zuiden naar onze westerse economieën komen lopen. Ik zit zelf te denken aan Rutte-Banneling of Klaus Schwab vluchteling. Covid heeft er in mijn ogen niets mee te maken. The Great Reset is ruim voor het virus gepland. Build Back Better gaat het stramien worden. Via een Social Credit System worden we, zoals Klaus vorige week op de zoom-meeting van het WEF aangaf, voorzien van “eitwit rijk, plant-based” voedsel. Ze willen mijn financiële, sociale en medische gegevens aan elkaar koppelen en als ik me dan gedraag zoals het systeem het belieft dan krijg ik net genoeg te eten om te kunnen functioneren in de nieuwe Nationaal Socialistische Heilstaat. Dat is voor mij geen optie, dat moet ik voor zijn.

Dus vluchten! Maar waarheen? Europa gaat in zijn geheel naar de filistijnen. Met open ogen lopen de mensen in de valstrikken van de macht. De wortel die de verblinde massa wordt voorgehouden maken ze steeds kleiner maar wordt groots op het netvlies geprojecteerd door valse profeten. Te angstig om zelf nog na te denken, volledig gefocust op het vasthouden aan wat we denken verdient te hebben, blijven we geloven dat “ze” het beste met ons voorhebben. Daarvoor verloochenen we onszelf, zijn we bereid tegen elkaar opgezet te worden tot de dood erop volgt. Europa zal, zoals ze aan haar naam verplicht is, worden verkracht door de elite die haar ooit geschapen heeft.

Verder naar het zuiden, daar waar spiritualiteit en respect voor het leven en de dood nog onderdeel zijn van de dagelijkse routine. Daar waar nog mensen leven die verbonden zijn met de natuur, die mij hopelijk weer kunnen leren hoe ik in het “NU” moet leven. Hoe ik zelf verantwoordelijkheid moet nemen voor de voetstappen die ik achterlaat. Ik hoop dat ze me willen hebben…

Categorieën
Geen categorie

2 februari 2021 Ben ik nou echt zo recalcitrant lieverds?

Is het nou echt zo raar dat ik als 52 jarige woedend wordt om het feit dat 1 of andere snotneus voor mij bepaald dat ik na 21.00 niet meer naar buiten mag? Is het raar dat ik het ridicuul vind dat een heel volk dat pikt? Wat zijn we toch zielige, bange, zwakke, trieste, afhankelijke, gruwelijk domme wezens. Persoonlijk heb ik echt geen greintje respect meer voor het menselijke ras. Wat zou het goed zijn voor de wereld als we uitsterven. En snel, we voegen echt niets toe, we nemen alleen maar, we buiten uit, vermoorden, vernielen en verwoesten alles en iedereen om ons heen.

Maar ik wordt op mijn wenken bediend. We zijn bezig onszelf te vernietigen, en het leuke is dat veel mensen zo bang zijn dat ze het niet zien. Ze zijn zo geobsedeerd bezig met hun angst voor iets waar je statistisch gezien niet bang voor hoeft te zijn dat ze niet zien wat ze veroorzaken door die angst uit te dragen. Dit zijn de zielige mensen, de bange, zwakke afhankelijke mensen. Maar dan heb je nog een veel grotere groep! Dat zijn de trieste, gruwelijk domme mensen. Veel van mijn oud collega’s behoren tot die groep. Veel van mijn vroegere kennissen. De mensen die wel weten dat het niet klopt, die ergens wel inzien dat de maatregelen veel meer leed veroorzaken dan de kwaal. Die inzien dat volgende generaties ongelooflijk hard geraakt gaan worden om die paar verwende bejaarden van een toch heel normale dood te redden. Deze mensen neem ik het zo kwalijk, deze mensen zal ik het nooit vergeven.

Categorieën
Geen categorie

1 februari 2021 Een nieuw leven zonder FB, LinkedIn of Whatsapp.

Het voelt raar maar tis wat het is! Als dit soort platforms mogen censureren en als er dan mensen zijn uit mijn eigen netwerk, NL’ders, die dat gaan verdedigen dan is het klaar. Dan moet ik zelf mijn conclusies trekken en opzouten. Ik vind het zo ongelooflijk om te zien hoever mensen het laten komen. Mensen die ik best hoog had zitten blijken een ruggengraat van rubber te hebben. Nu is dat helaas heel normaal, de geschiedenis heeft ons dat geleerd.

Ik had het vrijdag over de wereld als een boom. Hoe we met zijn allen proberen de top van de boom te bereiken zodat we het beste uitzicht hebben. Hoe je in het midden van de boom geen zicht hebt op wat er onder of boven je gebeurt. Informatie daarover wordt via de media aangeleverd, die bepalen wat je te horen en te zien krijgt. Onder in de boom leven de deplorabele’s, de armen, de zwakkeren. Vaak geen enkel perspectief, puur standje overleven.

In mijn ogen is de oplossing niet moeilijk! Althans in theorie. Persoonlijk ben ik er al. Niet dat dat geaccepteerd wordt door het systeem. Want als je doet wat ik doe dan heeft het systeem daar geen baat bij. Het systeem wil dat je blijft geloven in het bereiken van de top. Dat we allemaal moeten klimmen, ons hele leven moeten streven naar meer. Als ouder moet je willen dat je kind het beter krijgt dan jij. Al hebben we alles al, nog beter is het devies. Zo stom..

Ik ben uit de boom gevallen. Al een tijdje geleden. Ik heb ontzettend hard geprobeerd mee te klimmen en das ook best gelukt. Maar ik heb er nooit in geloofd, het systeem was voor mij te veeleisend. Nu gebruik ik de boom als schuilplaats tegen de regen. Zijn dode takken gebruik ik om vuur van te maken als het koud is. Zijn vruchten om van te eten en zijn bladeren om zacht op te liggen. Het is hier prachtig onder de boom, en er is ruimte genoeg.