Koert Krouwel

Dat is een uitspraak van ene meneer blinken op het wef feestje in Davos. Meer oorog is meer vrede volgens deze democratische gekozen regering in de US. Een ander licht wat daar rondloopt zei het volgende: De Houthi’s hebben oorlog en chaos nodig, daar leven ze op. Hoe durven deze mensen? de Houthi’s zijn de afgelopen 10 jaren in oorlog geweest met Saoedi Arabie, die hun wapens kochten van de Amerikanen. De ene hongersnood na de andere heeft het land naar de rand van de afgrond gebracht. Hele generatie’s zijn opgegroeid in ellende en oorlog, maar dat willen ze zelf, dat hebben ze nodig, ik zou het graag uit hun eigen mond horen.

Een Letse volksvertegenwoordiger heeft geroepen dat de mannen die 2 jaar geleden Oekraine zijn ontvlucht lafaards zijn. Ik kan me nog herinneren dat we hier in Nederland opgeroepen werden deze arme mensen onderdak te bieden en ze liefdevol op te vangen. Nu elensky door zijn jonge jongens heen is, er een hele generatie is weggevaagd in dat land, de gemiddelde leeftijd van een soldaat in Oekraine 43 jaar is, zijn de gevluchte mannen lafaards en moeten ze naar hun land worden terug gedeporteerd. Ik zou graag van de Oekraiense mannen horen wat ze ervan vinden.!

Voor mij is het niet te bevatten dat niet iedereen inziet dat wij het zijn, dat het het westen is die overal oorlog aan het voeren is. Dat we niet onderhandelen, dat we anderen onze ‘democratische’ wil op willen leggen en bereid zijn daar anderen voor af te slachten of te laten afslachten. Wij het westen zijn de grote aggressor in deze wereld en wij, het volk, financieren dat, laten het toe dat rutte besluit deAmerikanen te helpen om de Houthi’s te bombaderen. Weigeren met Rusland om de tafel te gaan zitten om over vrede te onderhandelen. Tis zo genant. Het barst van de Chinezen in Davos, oa de Premier van China is er en verder honderden, zichzelf belangrijk vindende diplomaten. Die waren uitgenodigd om, in een zaaltje, bij een meeting met elentsky te zijn om over vrede te praten. Maar niet alleen China, ook Brazilie, Turkije, Zuid Afrika en zo nog wat redelijk belangrijke landen waren allemaal uitgenodigd. Probleem alleen was, ze kwamen niet. Hun advies aan elentsky, en zijn westerse vriendjes, was om de poetin er bij uit te nodigen, dat dat de enige manier is om vrede te bewerkstelligen, klinkt logisch niet?

Het is het westen die niet wil praten met partijen over vrede, More War = Peace, die houden we er in. Wat een uitspraak, wat een triestheid, verschrikkelijk. Tis misschien wat overdreven maar dit doet mij zo’n pijn dat ik het werkelijk fysiek voel. Tis niet alleen dat ik het niet snap dat er mensen zijn die achter dit beleid blijven staan, die niet in willen zien dat wij het zijn die aansturen op dood en verderf in deze prachtige wereld, het gaat verder. Ik blijf namelijk geloven dat wij, wij de mensen, er wat aan kunnen doen. Alleen ben ik er nog niet helemaal uit hoe ik dat duidelijk moet gaan maken. Mijn stukkies leest bijna niemand dus dat zet geen zoden aan de dijk. Ik blijf God vragen of Hij me wil helpen en als de tijd daar is dan komt het vanzelf, Hij bepaalt. Amen.

Jammer dat het zo snel gaat. Want ze hebben me gevonden, de deurwaarders. Gisteren is de eerste langs geweest, ik was helaas niet thuis. Een dikke brief hebben ze achtergelaten, geschreven in een taal die Linn en ik niet spreken. Het heeft iets met de koning te maken, die wordt vaak genoemd. Ik hoop dat tie zich over mij geen zorgen maakt, ik zag hem afgelopen week een hapje nemen van een meelwormburger, daar zou ik me als ik hem was meer zorgen over maken. Tijdens mijn BBQ carierre heb ik ooit, in zijn Haagse paleis, voor zijn werknemers mogen BBQ’n en toen kwam hij zelf ook langs. Mijn ex is toen op hem afgestapt met een schaal vol met het heerlijkste vlees maar eten deed hij niet. Want als er een foto van gemaakt zou worden dan kreeg ie weer commentaar over zijn slanke figuur. Maar deze week zag ik hem dus wel een hapje van een meelwormburger nemen, zo triest.

Dat het geen lang leven beschoren zou zijn dat wisten Linn en moi maar we hebben het zo naar ons zin samen. Tis gewoon ontzettend fijn om samen te zijn. Maar dit ga ik niet lang volhouden, straks loonbeskag en meer van dat soort onzin, daar kan je op wachten. Wat wel tof is is dat ik weer een rijbewijs heb, gisteren mocht ik die ophalen. Nu moet ik nog een nieuw paspoort want mijn huidige verloopt over een jaar en dat wil ik voor zijn. Nu issie nog niet digitaal, dat gaat eraan komen, dit jaar nog en anders volgend jaar, das zeker. En ik ben nog lang niet toe aan een digitaal paspoort, alleen had ik niet genoeg centjes om zowel mijn paspoort als rijbewijs te vernieuwen, zodra mijn loon binnenkomt als de wiedeweerga een paspoort bestellen.

Mijn trauma, wat ik de afgelopen jaren heb opgelopen, is te groot om mezelf bezig te gaan houden met deurwaarders, schuldsaneerders, maatschappelijk werkers, hulpinstanties of wat dit systeem ook verzonnen heeft om mij te wijzen op wat ik moet doen om te Over Leven. De afgelopen maanden met Linn pakken ze ons niet meer af, die kan ik meenemen in mijn herinneringen, daar ben ik dankbaar voor. Ik hoop dat ik de 160 ontheemden nog een poosje mag voorzien van ‘hele grote lekker’ eten, nog een maandje zou tof zijn voordat ze me het leven echt zuur gaan maken. Nou ja, dat gaat ze toch niet lukken, ik laat het gewoon niet toe.

Heerlijk als het zo koud is om lekker weg te kruipen onder de dekens. Dat probeer ik trouwens ook bij Sam maar die weigert onder de dekens te liggen. Ik dek hem elke avond lekker toe met een dekentje maar nog geen uur later heeft tie die deken alweer afgeschud, terwijl hij, als ik de deken over hem heen leg wel lekker knort. Zo’n knorrent geluid van: ‘lekker baas, kom maar op.’ Vandaag een stukkie over Sam, wil ik al een hele tijd maar ik wordt elke x afgeleid door iets waarvan ik denk dat het belangrijker is. Maar wat is nou belangijker dan Sam? Niets toch.

Sam vind het helemaal niets zolang alleen thuis zijn, man wat is ie blij als 1 van ons weer thuis komt na werk. Nu is dat natuurlijk normaal, dat doet elke hond, maar Sam eet ook niet als wij er niet zijn, kweet niet offie drinkt maar volgens mij doet tie dat ook niet, iig heel weinig. Pas als ik rond een uur of 19.45 thuis kom en hij na heel veel aaiwerk weer een beetje tot zichzelf is gekomen gaat tie na wat aandringen eten. Moet ik er wel nog wat lekkers bij doen, een stukkie worst of zo, en dan komt tie los en eet hij zijn bak leeg. Arme Sam, hij is het natuurlijk helemaal niet gewend. De afgelopen jaren was ik altijd bij hem, arm beest.

2 jaar issie nu bij me, en man, wat ben ik blij met hem. Vandaag ga ik ff met hem naar een vriendinnetje van ‘m, ik denk dat tie dat wel leuk vind. Vandaag ben ik vrij dus kan ik lekker met hem gaan lopen, ff wat extra aandacht voor Sammie, hij verdient het. Ik begrijp dattie er geen hol aanvind, maar op het moment is het niet anders. Baasie moet 160 ontheemden voeden. Deze week komen er lamsspareribs binnen, 60 kilo, dat vind ik dan toch wel weer hartstikke leuk. Lekker rommelen met 60 kilo vlees en daar dan weer een hoop mensen gelukkig mee maken. Daar doe ik het voor Sammie, het moet ff, ik leer er weer zoveel van. Ik hoop echt voor die mensen dat ze snel weer naar hun eigen land gaan. Maar zolang ze hier zijn moeten ze lekker eten, hoe vaak dat wel niet in de bijbel staat, dat je goed voor vreemdelingen moet zorgen, ontelbaar volgens mij. Eten is voor deze mensen eigenlijk de enige afleiding, sommige zitten er al ruim een jaar, hopend op een beter leven, wat een triestheid. Ik ken maar 1 hoop, Sam legt die elke ochtend.

Special Address by Ursula von der Leyen, President of the European Commission | Davos 2024 (youtube.com)

Mijn vroegere leventje. Met smartphone, in een dikke auto naar een chique restaurant rijden heeft toch een andere vibe dan de keuken schrobben waar je eten hebt gemaakt voor 160 ontheemden. Nee, daar hoef ik niet lang over na te denken, dat mis ik niet. Met het eten maken en het schrobben van die keuken doe ik veel nuttiger werk, althans dat vind ik, en ik hoop die 160 mensen ook. Ik wil niemand kwetsen maar in mijn ogen doen de meeste mensen nutteloos werk, daar ben ik al jaren van overtuigd, al voor mijn wappie periode riep ik dat. Bezigheidstherapie, dat is waar heel veel mensen mee bezig zijn, gesubsidieerd, dat dan weer wel.

Wat is dan bezigheidstherapie en wat is nuttig werk, volgens mij? Want ook voor collega’s waar ik nu mee werk heb ik het gevoel dat ze alleen maar bezig zijn zodat ze bezig zijn en geld verdienen. Nou volgens mij ligt het aan liefde. Er is geen liefde meer, geen drang om iets moois te maken van hetgeen waar je mee bezig bent. Als je naar onze architectuur kijkt dan begrijp je precies wat ik bedoel. We werken niet om iets bij te dragen aan een samenleving, we werken niet om iets moois achter te laten, om nuttig te zijn. Nee, we werken voor de volgende vakantie, de nieuwe auto, voor een geweldig concert, voor onze eigen plek, Maar is dat echt het belangrijkste? Ik kan me herinneren dat dat vroeger anders was. En dan bedoel ik met vroeger niet toen ik nog een klein Koertje was maar ik bedoel vroeger vroeger.

Het hoogste streven in een mensenleven is dat je hetzelf goed hebt, en als je het niet goed hebt dan zorg je daarvoor. Het gaat er niet om wat je achterlaat voor volgende generaties, het gaat erom te zorgen dat je nu alles kan kopen wat je hartje begeert. Wat voor een teringzooi we achterlaten daar kijken we niet naar.

Als ik de bijbel lees dan kom ik tot heel andere conclusies over waar het in dit leven om draait. Als Jezus bezig was geweest met het vinden van een eigen plek toen ie 33 was dan hadden we nu geen Christendom gehad. Als Paulus lekker was gaan chillen met zijn vienden ipv de hele wereld rond te reizen om Gods woord te verkondigen dan hadden we waarschijnlijk nooit over Jezus gehoord. Maar ook in de modernere tijden zijn voorbeelden genoeg te vinden van mensen die niet bezig waren met zichzelf maar bereid waren of zijn geweest zichzelf weg te cijferen voor een ander, en daar draait het volgens mij om. Maar ja, kom daar maar eens om in deze tijd. Denk niet dat je volle zalen trekt met dit soort gedachten. En toch ben ik ervan overtuigd dat dat de enige manier gaat zijn om uit deze chaos te komen. Uit dit volledig doorgedraaide gekkenhuis. Door met liefde en aandacht iets achter te laten voor anderen, er is toch niets mooiers?

Al die conspiracy verhalen over het elite feestje in Davos. Noemi van de Pol schrijft dat, Noemi met een streepje op de e. Noemi is geboren in 1989 en heeft veel gestudeerd schrijft ze zelf. Haar laatste master was iets met politieke communicatie en journalistiek. Politieke communicatie en journalistiek, en daar heeft ze een master in gedaan. Die Noemi, ze eet vast graag insecten en compenseert haar reislust, net als die d666 smurf, met mammon. Laten we Noemi maar niet meer noemen, ze is het niet waard.

Mijn gasten waren gisteren zo blij met de kip die ik voor ze gemaakt had! Dat is veel belangrijker dan die mafkezen in Davos. Tis een raar gezelschap mijn gasten, van hoofddoek tot wibra-slipper met bijpassend joggingpak alles loopt er rond. Ontheemd omdat je alleen vanuit chaos iets beters kan opbouwen, omdat je iets eerst moet afbreken voordat je het Build Back Better kan. En de mensen waar ik voor mag koken zijn gebroken, alleen hoop houd ze overeind. Hoop op een veilig plekkie in ons landje omdat ze denken dat ze hier gelukkiger gaan worden. Het is fijn dat we elkaar voor geen meter kunnen verstaan, ik moet niet met ze gaan praten, ik moet het houden bij eten maken.

Vandaag heb ik kalfsvlees op het menu staan. Gisteren in de marinade gezet met veel knoflook, pepers en komijn. En natuurlijk mijn 5 geheime ingrediënten, Dankbaarheid, Barmhartigheid, Nederigheid, Verwondering en natuurlijk Liefde. Want die mensen kunnen er ook geen reet aan doen, beseffen niet dat ze een speelbal zijn van die gasten die zich vanaf vandaag in Davos laten fêteren. En ze zijn niet enige, de hele wereld wordt bestuurd door een groepje omhooggevallen machtswellustelingen. Wij zijn net zo goed slachtoffer als de asielzoekers waarvoor ik mag koken. Want ik ben net zo ontheemd, maar dan in mijn eigen land. Alleen ga ik ervoor vechten om mezelf weer thuis te voelen. En dat zouden we allemaal moeten doen….

Niet de enige die moeite heeft met het hervinden van een plekkie in de maatschappij. Met het weer vertrouwen van instanties, want dat merkte ik na mijn stukkie van gisteren zeker, daar ligt een groot issue. Het gaat ook niet zozeer om de individuele ambtenaar, dat die man of vrouw het niet zo kwaad bedoelt dat geloof ik best. Ze doen hun werk, omdat ze een hypotheek hebben, schoolgaande kinderen, een onbedwingbare neiging om 5x per jaar op vakantie te gaan, noem het maar, daar moet je voor werken. En wat dat werk inhoud? Ach dat maakt niet zoveel uit, als je er maar veel geld mee verdient.

Wij zijn het enige dier dat werkt om te overleven, want daar werken we voor toch? Al zien we het waarschijnlijk niet meer zo maar zo is het begonnen. We zijn het land gaan bewerken om eten te kunnen kweken wat we dan konden opslaan om later op te kunnen eten. Zo is het toch begonnen? Dat is wat de geschiedenis ons leert. Tegenwoordig overleef je in onze maatschappij ook wel als je niet werkt. Ik geef elke dag mensen te eten die niet mogen werken om hun recht op eten niet te verliezen. Zo gaat het in 2024.

Tegenwoordig werken we dus niet om te overleven maar om het beter te hebben. Hoe meer mammon, hoe leuker je leven is. Althans dat is wat we denken. Jaren geleden schreef ik al een stukkie over de boom, de boom des levens. Hoe het onderin de boom het drukst is met mensen zonder geld, en hoe iedereen alleen maar bezig is met te proberen om hoger in de boom te komen. Terwijl je ook uit de boom kan stappen, wat kan weglopen van de boom en de waanzin kan aanschouwen van al die mensen die alleen maar bezig zijn met geld in plaats van te overleven.

Over leven, daar moet ik over gaan schrijven. Ik ben al een tijdje bezig om een onderwerp te verzinnen voor wat langere vehalen die ik kan gaan voorlezen. Mijn stukkies zijn daar niet voor geschikt, dat zijn hersenspinsels van een grumpy old man. Maar ik wil graag wat verhalen gaan schrijven die ik kan voorlezen, waar weet ik nog niet precies maar dat komt vast allemaal wel goed. Het onderwerp Over Leven is een goeie, daar ga ik vandaag maar eens over nadenken. Heeft dit stukkie toch al weer wat opgelevert, zo zie je maar, ik schrijf ze niet voor niets!

En gisterenavond bedacht ik me in 1x dat ik wel eens de lamme kan zijn. Ik ben ziek, zwaar getraumatiseerd, daar kom ik steeds meer achter. Ik vertrouw geen enkele instelling meer en heb veel moeite om de mensen om mij heen te vertrouwen. Ik neem niemand iets kwalijk, dat heeft geen enkel nut, maar ik vertrouw gewoon niets of niemand.

Want het zijn de gewone mensen geweest die mij hun winkel uit stuurden omdat ik geen mondvod droeg. Het waren 9 gewone politieagenten die mij met 5 auto’s uit mijn campertje kwamen trekken. Het was een gewone leraar die mij uitlegde waarom mijn zoon zich aan zulke belachelijke regels moest houden. Het was een gewone huisarts die het mijn dochter kwalijk nam dat ze niet gevaxxxt was en dat zij daarom een compleet belachelijk plastic maanmannetjes pak aandeed om Linn te ontvangen omdat ze een keelontsteking had. Het waren Ingrid en Henk die het fanatiekst waren in het volgen van de regeltjes. rutte schudde gewoon handen, die trok zich nergens wat van aan.

Dinsdag gaat tie naar Davos, rutte. ‘Rebuilding trust’ is het thema van het jaarlijkse wef feestje, trust, daar kan ik wel wat van gebruiken. Want ik ben het echt kwijt, en ik merk dat ik daar onder lijd. Niet heel erg, nog niet, maar ik ben ervan overtuigd dat dit niet zomaar verdwijnt en dat er een grote kans is dat het alleen maar erger wordt. Want ik heb het ook bij kerken. Daar mocht ik op een gegeven moment ook niet meer in. Of nog erger, dat ik er wel in mocht en dat de voorganger, met mondvod voor, Covid vergeleek met het woord van Jezus, dat het zich net zo snel over de wereld verspreidde, zo triest! Dat heb ik hem ook verteld toen ik hem tegenkwam tijdens een wandeling met Sam. Hij vroeg me waarom hij me niet meer zag in de kerk. Nou dat heb ik hem even uitgelegd.

Ik ben een zwaar getraumatiseerde covid-hoax zieke. Je kan er lacherig over doen maar ik heb er echt last van. Ik lig dan niet op een brancard maar mijn wantrouwen zorgt ervoor dat ik me het liefst heel diep wegstop ergens waar niemand me ziet. Nu moet ik eerlijk bekennen dat ik er in Fryslan minder last van had dan hier. Gelukkig is het weer bijna lente, nog even deze 2 donkere maanden door en dan kijken we weer verder. Er kan zoveel gebeuren in 2 maanden…

Dat we zo goed hebben geholpen met het bombaderen van de Houthi’s. De US heeft samen met de UK en nog een stuk of 8 landen, waaronder dus Nederland, Houthiland gebombadeerd en daar heeft biden ons voor bedankt. Ik ben benieuwd of markie nu samen met die scandinavische trots zit te wezen op de bank. Het zal zijn sollicitatie om Navo baasje te worden geen kwaad hebben gedaan zo’n steuntje in biden zijn rug. Dat Houthiland al jaren het toneel is van bombardementen, zinloos geweld en oorlog is niet ons probleem, markie gaat voor die hoge Navo post, daar mogen best nog wat Yemenieten voor sterven.

fauci, kent iemand hem nog? Heeft gisteren toegegeven, tijdens een openbare hoorzitting in de Amerikaanse senaat, dat dat hele social distancing gedoe tijdens de corona-hoax niet gebaseerd was op science. Hij heeft aangegeven dat social distancing er eigenlijk zomaar in 1x was. Het leek ze wel een goed idee om de mensen bang te maken om elkaar aan te raken. Had niets te maken met ‘Wetenschap’, het was er zomaar in 1x en heeft wereldwijd geleid tot de meest schrijnende situatie’s. Mensen die eenzaam stierven, kinderen die hun ouders niet mochten zien, gruwelijke beelden heb ik voorbij zien komen van eenzame en verloren gehandicapten omdat bij elkaar in de buurt komen volgens de ‘wetenschap’ dodelijk was. En nu laat die gnoom weten dat het nergens op gebaseerd was, het was er zomaar in 1x, hou me tegen alsjeblieft.

https://www.foxnews.com/health/fauci-admits-social-distancing-not-based-science-sort-just-appeared

En morgen krijgen we de belangrijkste verkiezingen van dit jaar, die in Taiwan. Twee kandidaten nemen het tegen elkaar op, een pro-chinese en een anti-chinese. Beschuldigingen vanuit het westen dat xi de verkiezingen probeert te beinvloeden, lees ik overal. Dat het westen hetzelfde doet lees ik dan weer in de alternatieve media en zo bereiden we ons voor op de zoveelste oorlog. Wat vooral belangrijk is is dat wij, het klootjesvolk, er niet teveel van weten. Daarom komen we dit nieuws ook bijna niet tegen in de kranten of op de tv. Maar vergeet niet, Socrates zei het duizenden jaren geleden al, Onwetendheid is de bron van alle kwaad.

Van elke dag een stukkie schrijven over hoe slecht het gaat in de wereld terwijl het, hier, helemaal niet slecht gaat. De regering blijft met geld smijten, bedrijven geven record bedragen uit om hun personeel te houden, personeel is sws niet aan te slepen. Al die tekorten waar ik het wel eens over heb gehad blijven uit, alles is volop te krijgen, misschien wat duurder dan 4 jaar geleden maar het is er nog. Wat er om ons heen gebeurt lijkt wel geen invloed te hebben op ons landje, het gaat hartstikke goed in Nederland, ik denk niet dat we ooit zo rijk zijn geweest met z’n allen.

Vanmorgen dacht ik daarover na, wordt ik er wel eens moe van. Nee, niet echt. Kheb eigenlijk vaak zin om zo rond een uur of 18.00 nog een stukkie te schrijven maar dat vind ik weer wat overdreven, 1 x per dag gezemel over hoe slecht, ik denk, dat het gaat, is wel genoeg, toch?

Nee, moe wordt ik van de leugens in MSM. Het is echt ongelooflijk wat een BS er door journalisten wordt verzonnen. Ik ga het hier nu niet herhalen, dat doe ik al vaak genoeg, maar tis van een niveau, verschrikkelijk. Het enige waar ik nog een beetje met plezier naar kan luisteren, en van kan genieten, is sport. Al mis ik de Russen bij het schaatsen, die kan je er goed bij hebben!

Nee, ik word er niet moe van, ook niet teleurgesteld, of verdrietig, ik blijf het leuk vinden om als ik wakker word met mijn duffe kop ff een stukkie in elkaar te flansen. Het zal wel een afwijking zijn, het stelt allemaal niet zoveel voor, ik ga gewoon nog ff door…

En meteen maar uitgeslapen! Lekker hoor 4 dagen werken, maar volgens mij is het nog teveel. Om een goede balans tussen prive en werk te verkrijgen moet je, volgens mij, naar nog minder dagen werken. Zeker als je jong bent, er is zoveel meer te doen dan werken, werken is zonde van je tijd.

Hahahaha, ben benieuwd of ik weer van alles over mij heen krijg. Nee dat zal wel niet, werken is niet zo’n heftig onderwerp als virussen of ziek zijn. Ik ben ervan overtuigd dat ik weer een aantal mensen flink tegen de schenen heb geschopt met mijn ‘virussen bestaan niet’ en ‘veel ziektes zijn aanstellerij’, dat zijn geen populaire uitspraken. Ik ben er echt van overtuigd dat wij onszelf zowel ziek als beter kunnen maken. En daarnaast hebben we gelukkig nog een voedingsindustrie en een pharma die meehelpen om ons ziek te maken, want aan zieken kan je wat verdienen, lang leven ziek zijn.

Tis ook ongelooflijk wat voor een kuddedier de mens is. Ik zit nu natuurlijk 4 dagen per week in de trein met een heleboel andere mensen. En dat gedrag van al die mensen is zo triest. Iedereen zit ten eerste naar zijn of haar telefoon te staren, tis echt onbeschrijfelijk maar het is echt waar. Wat een stompzinnig gezicht is dat toch al die mensen, in zo’n trein, die voorovergebogen naar dat ding aan het kijken zijn. Contact leggen met iemand is not done, we zijn bezig in ons eigen wereldje, fuck de rest.

En dan als we bij een station aankomen dan schrikken de mensen op. En als dan 1 iemand opstaat dan staat de rest ook op. Al duurt het nog best lang voordat de trein stilstaat. En dan staan al die mensen daar in het gangpad te staan, sommigen gaan dan maar weer even zitten als ze doorhebben dat het nog wel even gaat duren maar de meeste blijven staan want anders moeten ze weer naast iemand anders gaan zitten en dan moet je weer contact maken en das toch wel heel vervelend. Het is een fascinerend gezicht, mensen in een trein….