Vandaag zou ik Linn, met een gigantische tas die ruim 30 kilo weegt een rugzak en een kleiner tasje naar station Hengelo brengen zodat ze naar vliegveld Rotjeknor kan reizen. Maar dat gaat niet door want de buuf kwam, gisterenavond, langs en die bood haar autooootje aan. Of ik die ff wilde lenen, want dat is toch veel fijner voor Linn en mij. En dan wordt ik, tegenwoordig, wat emotioneel, dat iemand dat zomaar aanbied, dat zo iemand naast ons woont, dat is geen toeval.
Linn zag er best tegenop om met al die tassen, die loodzwaar zijn, alleen naar Rotterdam te moeten met de trein. Vliegveld Rotterdam heeft namelijk geen station, je moet nog een stukkie met de bus vanaf het centraal. Dat hoeft nu dus niet, ik kan haar voor de deur afzetten, wat een weelde!
En als ze weg is moet ik me maar eens met mijn eigen sores gaan bezighouden want daar moet ook nog wel het 1 en ander gebeuren. Edoch, deze dag is voor Linn, Sam en moi, we nemen afscheid van een prachtige tijd. Iedere dag dat ik met haar samen mocht zijn was een feestje en die gaan we koesteren. De aankomend maanden gaan we feesten zonder elkaar, dat gaat toch anders zijn. Maar ik kijk met spanning uit naar de aankomende maanden. Ik ga samen met Ruben/Robin op vleermuizenjacht en Linn gaat zich vermaken op het strand van Ibiza, het kan slechter!
Ik vertrouw volledig op U Heer. U gaf mij gisterenavond weer een duidelijk voorbeeld dat U voor ons zorgt. Ik leg mijn leven in uw handen Heer, U weet wat ik nodig heb om gelukkig te zijn. Zodra ik mij zorgen maak komt U met een oplossing, brengt U een redder in nood. Altijd uit onverwachte hoek maar altijd op tijd. Ik merk, Heer, dat zodra ik mijn geluk zelf probeer te sturen, ga denken dat ik er recht op heb en niet snap waarom het niet lukt, ik iets nastreef wat niet Uw weg is Heer. Uw weg voor mij als nietig wezen. Nederig, dat woord speelt al de hele nacht door mijn hoofd, Uw goedheid is zo groot dat alleen nederigheid mij rest. Dank U Heer, voor alles, vandaag onder andere voor het autoootje, dank U dat ik in Uw naam leven mag.
