Koert Krouwel

Wij mogen tenslotte niet uitgaan. Tis wachten op de volgende piek in de besmettingen. Gevaxxt of niet gevaxxt dat maakt niet uit, besmettelijk ben je. Volgens hugootje wordt je minder ziek als je de gifspuit hebt ingespoten. Zijn er echt mensen die die man nog geloven? Zijn er mensen die die man nog serieus nemen?

Maar laat ik het niet over die mensen hebben, er is genoeg over gezegd. Laat ik het sws niet gaan hebben over wat er zogenaamd om ons heen gebeurt, tis de moeite niet. Waar we het over moeten hebben is hoe we ons gaan voorbereiden op meer segregatie en terreur vanuit Den Haag. Want dit gaat niet stoppen, de QR code is niet bedoeld voor de horeca alleen, zo’n QR code kan je veel breder inzetten. Het mooie van een QR code is dat je het onzichtbaar kan aanbrengen of uitlezen, tis een geniale manier om goederen te kunnen tracken en tracen. Want dat is hoe je die mensen moet zien die trots rondlopen met die app op hun tel, het zijn goederen.

En het mooie van goederen is dat je die alle kanten op kan sturen zonder dat ze zelf weten waar het heen gaat. Goederen hebben nl geen benul van rechten of plichten, ze laten met zich sollen. Het maakt goederen ook niet uit, ze hebben geen bewustzijn, zijn niet bezig met wat er om hen heen gebeurt. Alles draait om afgeleverd te worden, tussen 6 plankjes dit x maar zolang je daar niet over praat, maakt dat niets uit.

Hoe we ons gaan voorbereiden? Kom een x langs, dan kunnen we wat brainstormen. Ideetjes zat maar ik kan het niet alleen. Wacht niet te lang, de QR code is al ingericht om meer taken te vervullen. Rondom het autorijden bv, denk aan het klimaat! Dit kabinet heeft grootse plannen rondom het afnemen van uw recht op vrije verplaatsing. Het zou toch mooi zijn als dit k*tlandje als eerste mobiliteit kan koppelen aan gedrag. De infrastructuur ligt er al! En de goederen zijn al in het bezit van de code. Ideaal!

Gewoon lekker eten maken wat jullie kunnen komen afhalen! Lijkt mij erg leuk om te gaan doen, ik moet toch wat, officieel werken als kok is schier onmogelijk geworden.

Ik zie restaurants en cafés die bijna trots zijn op de samenwerking met markie en hugootje die ze zijn aangegaan. Ze laten zich gewillig inlijven om de discriminerende en ongeldige regels van dit duo uit te voeren. Zich afvragen of deze taken wel onderdeel zijn van hun takenpakket doen ze niet. Binnen 2 jaar zijn ze verworden tot NSB’rs, ik kan er niets anders van maken.

We zullen meer moeten doen om, wat er op dit moment wereldwijd gebeurt, tegenwicht te bieden. Een gezellig demootje van een uurtje of 3 op een afgesproken locatie is niet meer genoeg. Komen jullie een x een maaltijd bij me halen? Om bij te praten? Om meer te gaan doen…

Je wilt tenslotte niet altijd negatief zijn, niet elke x het slechte nieuws brengen. Ik zoek dan ook elke dag naar kleine positieve berichtjes of gebeurtenissen, gisteren was een slechte dag.

Het toneelspelletje wat zich afspeelt in Den Haag is het vermelden niet waard. Wat daar besloten of bekokstoofd wordt, heeft geen enkele waarde, het spel wordt heel ergens anders gespeeld. Zelfs een oorlog in Azië is een geregisseerd, vooraf in elkaar gezette pantomime om ons af te leiden van waar het werkelijk om gaat. Ons leven.

Hoe willen we leven? Daar moeten we de aankomende dagen/weken over beslissen. Voor mij is het duidelijk maar velen om mij heen, de zogenaamde ‘wakkeren’ als wel de ‘schapen’, laten zich nog steeds beïnvloeden door de vele afleidingsmanoeuvre’s die rondom ons worden gecreëerd. Tis geniaal dat moet ik toegeven, maar ik trap er niet in.

De 1 gelooft in de wetenschap de ander in een soort van tRump op een wit paard. De 1 vind zijn heil in een parallelle samenleving de ander in de armen van de pharma. Velen zien de hand van God en verwachten zijn Zoon terug op deze aardkloot om alles recht te trekken. Te straffen wie kwaad heeft gedaan, te belonen wie zijn straatje schoon heeft geveegd. Ik geloof alleen in jullie, alleen maar in de mens, de strijdbare mens, de onverslaanbare mens.

Ik wil niet weg naar Portugal of Peru, ik wil strijden voor dit mooie land. Ik geloof niet in liefde en licht terwijl om mij heen de tirannie zich als de pest over de wereld verspreid. De uitdaging is om meer mensen te vinden die inzien dat hier de strijd gestreden moet worden. Die bereid zijn hun gezapige, toetsenbord ridderschap op te geven om het veld in te trekken. Niet voor een demo of om in het donker een sticker op een deur te plakken maar om daadwerkelijk in actie te komen voor het leven, ons vrije leven…

De ene mens heeft dan niet meer dezelfde rechten als de ander. Niet om een verschil in kleur, afstamming of geloof maar vanwege een medisch experiment. Wereldwijd proberen ze deze waanzin in te voeren, ongelooflijk, terwijl allang duidelijk is dat het experiment is mislukt.

In Israël liggen op dit moment rond de 300 mensen in het ziekenhuis met Covid, al deze mensen zijn voorzien van de “Jab”. Israël heeft een exclusieve overeenkomst met Pfizer, je weet wel de uitvinder van Zyklon-B, dat vind ik dan wel weer ironisch. Ze worden wat zenuwachtig daar aangezien het griepseizoen nog moet beginnen. Met een rotvaart wordt nu de derde gezet. 3 prikken met een experimenteel medicijn binnen een jaar, helden die joden.

Al gehoord van project Veritas? In Amerika hebben klokkenluiders zich georganiseerd, het web wordt overspoeld met informatie over de leugens achter deze plandemie. Het is niet moeilijk deze informatie op te snorren, Als je MSM even links laat liggen, andré h even tijd gunt om zijn zoveelste burn-out te verwerken en gordon lekker in Dubai laat zitten, moet je het kunnen vinden. je moet het alleen willen. En daar zit hem de crux. Wie wil nou weten dat je iets gedaan hebt, uit angst of gemakzucht, wat niet zo slim is?

Kop in het zand dan maar en achter de meute aan. Toegeven is geen optie. 5000 extra BOA’s om de regeltjes te handhaven. Australië zet al het leger in tegen de anti Covid demonstranten, is dat niet een beter idee? Deze hebben, das handig, een license to kill, dat geeft weer een heel andere dimensie aan het verhaal.

Wij mogen vanaf zaterdag niet meer ‘op restaurant’ zoals de Belgen zo mooi zeggen. Gelukkig kan ik zelf een beetje koken. Dit weekend mag ik weer een groepje mensen verwennen. Ik hoop snel weer voor jullie te mogen koken kids, ik ben al voedsel aan het inslaan. Als ik jullie was zou ik dat ook doen. We gaan donkere tijden tegemoet.

Op school? Of met vrienden tijdens het chillen? Misschien gewoon ergens als je alleen op je fiets zit? Of onder de douche, das natuurlijk een klassieker. Zingen is goed voor je ben ik achter gekomen, vooral als je het samen doet. Beetje laat op je 53ste, maar goed. Beter laat dan nooit.

Vroeger zongen we veel, natuurlijk in de kerk, maar ook op school werd heel veel gezongen. Daarnaast zong ik veel als het donker was en ik ergens heen moest lopen of fietsen, maar dat was meer om mijn angst voor het donker te camoufleren. We hadden toen nog geen muziekdragers als walkman, iPod of telefoon, we moesten het doen met onze stem. Na veel te lang niet zingen kwam ik er gisterenavond weer achter wat een kracht er zit in samen zingen.

Claasje had me namelijk uitgenodigd een volle maan ceremonie bij te wonen. Met meer dan 20, voor mij, vooral onbekende mensen hebben we gezongen ter ere van Moeder Aarde, Pascha Mama. Rondom een vuurtje ondersteunden we elkaar in het vinden van innerlijke kracht, gaven we elkaar zonder te oordelen de moed om te laten gaan. Gedragen door de klanken van een eeuwenoud lied werd je meegenomen naar een wereld waarin onderscheid verdwijnt, waar mens weer mens mag zijn.

Wat heeft deze avond mij veel gegeven, en wat heb ik veel mogen achterlaten. Heerlijk! Ik heb een nieuwe hobby. Naast koken ga ik zingen, nee ik ga koken en zingen! En ik hoop dat jullie mee doen. Samen zingen verbind, samen eten verbind, samen huilen, lachen en het leven vieren verbind! Het is hoogste tijd…

Een aan erosie onderhevig demissionair kabinet gaat ons vertellen dat alles goed komt. Op mij komt het over alsof een tandeloze junk tegen mij zegt dat ik volgend jaar miljonair wordt.

Een half jaar geleden alweer lag er een bootje (de Evergreen) ruim een week vast in het Suez-kanaal. De chaos die dat veroorzaakt heeft op de wereldhandel is ongekend. Sinds vorige week is er een probleempje met Evergrande, de eigenaar van de Evergreen, 1 van de grootste investeringsmaatschappijen van de wereld met alleen maar verlies op de teller. Evergrande is aan het omvallen, das niet goed.

Vanwege het tekort aan hout, steen, ijzer en chips liggen fabrieken stil, vanwege de hoge gasprijzen sluit men productielijnen. In de UK verwacht men, om die reden, een tekort aan voedsel in de aankomende week. Brexit en je land laten regeren door een nog grotere psychopaat dan rutte werkt ook niet mee.

De USA vervalt ondertussen in een nog deplorabelere staat dan Zimbabwe. Frankrijk staat aan de voet van een burgeroorlog. Italië, Spanje, Griekenland en Portugal hangen aan het infuus van de EU die gewoon ongebreideld eurootjes blijft drukken. Ondertussen wordt er een stille coup gepleegd in Duitsland. Verkiezingen in het grootste en rijkste land van de EU maar nergens iemand die er aandacht aan besteed. In Australië schiet de politie met rubberen kogels op mensen die bang zijn mee te doen aan een medisch experiment. Van het prachtige Zuid Afrika is niets meer over. Maar wij gaan er volgend jaar niets op achteruit! Daar gaan markie en hugootje voor zorgen.

Vooral in de ochtend voel je de kou over het land trekken. In mijn kasteeltje lig ik lekker onder de dekens, maar het wordt tijd om verder te kijken. Wat nu te doen?

In 2010 speelde 1 van jullie, als figurant, mee in het ballet Don Quichot van het Nationaal Ballet. Als papa mocht ik jullie af en toe begeleiden achter de coulissen. Dat is hartstikke leuk maar best saai, als tijdverdrijf ben ik het verhaal achter de Don toen maar eens gaan lezen. Een man die vecht tegen windmolens, een kudde schapen aanziet voor een leger, voor wie een vervallen kroeg een kasteel is. De diepere betekenis van het verhaal is niet moeilijk te achterhalen, het is de vraag wanneer de Don gelukkiger was die mij het meeste fascineerde.

Tijdens mijn wandeltocht met Elanor en Frodo voelde ik me af en toe net een Don Quichot. Vechtend tegen ingeslopen dogma’s en vooroordelen. Er is in dat opzicht niets veranderd sinds Cervantes zijn verhaal aan het papier toevertrouwde. De mens is niet in staat de werkelijkheid onder ogen te zien. Alles om ons heen is zo vorm gegeven dat het juist niet brengt waar wij het gelukkigst van worden. Die vorm brengt het slechtste in ons naar boven, omdat die inspeelt op onze hebzucht, angst en jaloezie.

Alleen als we de vorm verlaten kunnen we het spel veranderen, maar dat is in al die duizenden jaren dat we op deze aardkloot rondlopen nog nooit gelukt. Geen Don Quichot die dat ooit voor elkaar heeft gekregen. Liever lopen we de afgrond in dan toe te geven dat we fout zitten.

Don Quichot ontwaakte uit zijn psychose en werd weer ‘normaal’, die optie wordt mij ook wel eens geboden. Scheer je baard af en doe weer ‘normaal’. Laat ik nog maar een kopje thee nemen. Tis knus hier in mijn kasteeltje. Het wordt vanzelf weer zomer!

We woonden aan de Westerengstraat 49 in Dodewaard. Stella, mijn zus had ze ook, we mochten niet naar buiten van mama. Buiten was het, in mijn herinnering, prachtig weer, het was winter en er lag sneeuw. De zon scheen en al mijn buurjongetjes en meisjes speelden buiten met sleeën en gooiden sneeuwballen. Ik voelde me zo buitengesloten, vond het zo onrechtvaardig dat ik er nu nog boos over ben dat ik toen niet naar buiten mocht.

Dat ik ziek was was wel duidelijk hoor. Stella, mijn zus ook. We zaten onder de waterpokken. Overal van die irriterende rode bultjes. En aangezien die flink besmettelijk zijn bleef je binnen. Als je de waterpokken eenmaal hebt gehad dan maakt je lichaam antistoffen aan en ben je er vanaf. Hoe ouder je bent als je het, voor de eerste x, krijgt hoe lastiger zeggen ze. Ik denk dat wij een jaar of 3/4 waren dus dat was lekker op tijd. Maar man wat was ik kwaad, woedend!

Tis alweer zo’n 50 jaar geleden, een halve eeuw. Best lang. Toch kan ik die woede nog steeds naar boven halen. En dat terwijl ik echt ziek was! Kunnen jullie je voorstellen hoe ik me nu voel? Nu ik buitengesloten wordt terwijl ik helemaal niet ziek ben? Nu jullie buitengesloten worden terwijl jullie helemaal niet ziek zijn? Ik weet nog dat ik toen wel even buiten heb gespeeld, in de achtertuin. Na lang zeuren mocht dat van mama. Niet dat dat leuk was, ik was ziek en voelde me honds beroerd. Maar ik liet me niet opsluiten. Moest en zou de sneeuw in.

In die tijd ging Stella met me mee, we waren onafscheidelijk. Nu zijn we verder van elkaar verwijderd dan ik ooit had kunnen bevroeden. Toch blijf ik hopen dat iets van wat we toen hadden er nog is. Misschien dat je ondertussen van me wil aannemen dat de vaccins niet zo effectief zijn als men ons heeft voorgespiegeld. In landen waar ze in januari zijn begonnen met de gifspuit gaat het eufemistisch gezegd niet zo goed. De herfst komt eraan, tijd van griep en verminderde weerstand in het algemeen. Het vaccin haal je er niet meer uit maar door middel van het slikken van vitamine D3, N-AC, L-Glutamine en Zink kan je je immuunsysteem helpen het gif en de virusvarianten af te voeren. Te koop in de betere reform zaak. Alsjeblieft, ik hou van je…

Waarvan en groot deel van een man die al de grootste boer van Amerika is, die de pillenfabrieken van moderna en pfizer in zijn broekzak heeft en daarnaast al onze data beheert. Een veilig gevoel dat onze voedselketen straks afhankelijk is van deze man, niet?

Vooral omdat billy (zo heet hij) een goede vriend was van ene epstein. Regelmatig zat billy in de lolita-express richting zijn sex eiland. Een eilandje waar systematisch jonge meisjes werden verkracht door belangrijke mannen als de twee billy’s of andere hotshots. Het idee dat deze man gaat zorgen voor 10.000den banen in NL, zoals 1 van de oprichters van picnic riep, is angstaanjagend. Dat wij het allemaal laten gebeuren is nog beangstigender.

De oplossing voor het woningprobleem stond afgelopen week ook in de krant! Hebben jullie toch niet gemist hoop ik? Er is een gecreëerd probleempje aan de zuid-as, hoge , foeilelijke gebouwen worden verlaten vanwege het door dezelfde billy gefaciliteerde thuiswerken. Das mooi! Daar kan je een hoop mensen in kwijt. Al deze gebouwen zijn al in handen van dezelfde investeringsmaatschappijen die weer voor een groot gedeelte eigendom zijn van billy. Zo komt het allemaal samen. billy heeft het allemaal onder controle.

Toevallig heeft billy deze week te horen gekregen dat hij door mag gaan met de bouw van zijn mega datacenter in NH. Das vreemd met het oog op onze klimaatdoelen. Een datacenter is een energieslurpend, waterverspillend gedrocht. Maar wel handig als je bezig bent met het aan leggen van Europa’s eerste Smart-City. billy”s utopische droom.

Er liggen een paar voorgeprogrammeerde beren op de weg. Daarnaast waren er toch wel heel veel mensen die niet konden, das jammer! We gaan voor een nieuwe datum..

Ooit waren mensen creatieve, snel schakelende, heldhaftige wezens. Door ons immense denkvermogen hebben we ons duizenden jaren in een zeer vijandige wereld weten te redden. Holenberen, dino’s, mammoeten en nog meer geteisem zagen ons als een lekker tussendoortje zodat we, iedere seconde, op onze hoede moesten zijn. Altijd in staat de plannen aan te passen, een andere weg in te slaan of ergens anders weer opnieuw te beginnen. Nou dat zijn we wel kwijtgeraakt.

Honderden jaren indoctrinatie heeft van ons willoze, regeltjes volgende, tandeloze slachtoffers gemaakt. Het meest avontuurlijke wat we doen is een volledig verzorgde camperreis boeken in Canada of Drenthe. Overal zijn we voor verzekerd, liefst 3x, alles is afgedekt. Vooral niets aan het toeval overlaten, want wat kan er allemaal niet misgaan? Niet meer vertrouwend op ons creatieve immense brein maar geloven in de BS van een georganiseerd en stabiel leven in een verzorgingsstaat. Bang voor het onbekende, nog banger voor de onbekende.

Toch zal er meer gevraagd gaan worden van ons creatieve brein in de aankomende maanden/jaren. Ik raad jullie dan ook aan alvast los te laten en te vertrouwen op wat er komt. Tijdens mijn wandeltocht met Elanor en Frodo kon ik niets anders, ik moest me overgeven aan het lot. En elke x weer gebeurde er een wondertje waardoor alles goed kwam, wat zeg ik, vaak beter werd. Laat alles maar gebeuren lieverds, stap erop af met vertrouwen, creativiteit en liefde.