Ben blij dat het geen maanden duurt. Overdag is het nu prima te doen! Heerlijk dat zonnetje. Maar ‘s nachts is het toch wel bitterkoud, mijn water is bevroren, das lastig thee zetten kan ik je zeggen. Nee, deze kou is niet meer mijn ding. Vroeger was ik gek op kou, ik schaatste graag, ben na een wedstrijd op de toen net nieuwe schaatsbaan in Dodewaard nog eens 4de geworden tussen allemaal grote mannen. Zie nog de verbaasde jaloerse blikken van enkele van hen. Ik moet een jaar of 14/15 zijn geweest. Ben toen nog gevraagd of ik bij de Gelderse schaatsbond wou komen rijden maar dat was logistiek niet te doen. Krijg nu na 5 min op Noren zo’n pijn in mijn voeten, snap niet dat ik dat ooit leuk heb gevonden. Btw schaatsen kijken wel, niets fijner dan bij de 10km op zondagmiddag in slaap te sukkelen,
Maar je moet er toch niet aan denken zo’n winter in een huifkar te moeten doorbrengen! Ik moet dus wel zorgen dat ik voor die tijd in warmere oorden ben. En daar heb je een trekdier voor nodig. Een paard, os of ezel. De kolonisten liepen met ossen, die waren oersterk. Om nou met een koe langs ‘s Heeren wegen te lopen lijkt me niets, Koert met z’n koe, hmmm klinkt niet goed. Koert met z’n ezels klinkt beter, dat past wel! Een soort Pipo de Clown maar dan zonder Mameloe. In mijn jeugd gingen verhalen vaak over vagebonden, we hadden Swiebertje, Kruimeltje, Pipo de Clown, Ciske de Rat, Annie en zo kan ik nog wel even door gaan. Verhalen en sprookjes uit mijn jeugd gingen eigenlijk altijd over armoedzaaiers op zoek naar een beetje geluk. Daar hebben jullie geen last van, jullie helden zijn brede mannen die auto’s stelen en mensen vermoorden. Of stoere mariniers die andere mariniers bij bosjes afmaken. Wat hebben jullie toch een ongecompliceerde jeugd.
En nu is deze armoedzaaier dus op zoek naar twee ezels die bereid zijn mee te gaan op avontuur. Een ezel moet nl altijd een vriendje hebben, het zijn groepsdieren, je zou zeggen net mensen. Je kan ze alleen in een hokje zetten maar dan worden ze depressief en dat wil ik niet. Als ik door de stad loop zie ik meer dan genoeg depressieve ezels. Hmmm nu doe ik ezels toch te kort, heel erg tekort. Een ezel laat zich geen oogkleppen voordoen, die mafkezen die ik gemuilkorfd door de stad zie lopen maar al te graag. Maar mochten jullie toevallig twee lieve, verkeersmakke, avontuurlijke ezels kennen laat het me weten! Wij gaan btw niet op zoek naar geluk, het geluk heeft ons allang gevonden!













