Eigenlijk, als ik goed nadenk, heb ik er nooit wat van gesnapt. Van het “systeem”. Nou ben ik niet dom, kan redelijk leren, als ik wil, hoe komt het dan dat ik daar niets van snap? Na de lagere school ging ik naar de havo. Het was de bedoeling om daarna te gaan studeren. Daar snapte ik niets van! Ik meen het, ben nog wel even, tot verdriet van mijn vader, naar een docent drama opleiding geweest maar dat mag geen naam hebben. Studeren betekende voor mij mezelf opsluiten in een te klein wereldje, terwijl ik alles tot me wilde nemen. Studeren doe je daarnaast voor een betere toekomst, en daar heb ik dus helemaal niets mee. De toekomst is nu, meer is er niet, dat had ik, voor mijzelf, al snel door. Door een leven voor de toekomst te leven vergeet je te genieten van het nu. Vandaar, misschien, dat veel gepensioneerden zo hard hun best doen te genieten.
Het zal voor velen heel raar klinken maar ik zou op dit moment geen ander leven willen leiden. Kheb het gevoel dat ik aan de zijlijn sta, met 1 been in een andere realiteit. Wat er om mij heen gebeurt is zo absurd, ik moet er niet aan denken dat ik daar aan mee moet doen. Boos zijn op ministers, op de politie, op boeren, op kamerleden? Wie bedreigd er nou een kamerlid? Waar haal je de tijd vandaan?
Al die boze mensen zijn onderdeel van het “systeem”. Ze “strijden” tegen wat ze zelf in stand houden. Tis hetzelfde als van stront wat lekkers proberen te maken. Dat gaat je niet lukken. Hoe je ook je best doet. Het “systeem” is zo verrot, zo corrupt daar valt geen heil te behalen. Laten we de stront de stront laten! Stoppen met meedoen, der moeten toch meer mensen zijn die inzien dat dat de enige manier is om weer te kunnen leven? Vergeet de toekomst, we kunnen beter het nu opbouwen.
