Maand: augustus 2020

Mooi woord voor Wordfeud! Zag gisteren foto’s voorbij komen op feestboek. Tsja als je 6 uur lang in het zelfde doekje aan het ademen bent terwijl het 30 of meer graden buiten is dan wil het wel lukken. Ik blijf het gek vindend , er is geen enkel wetenschappelijk bewijs dat het werkt en toch wordt het wereldwijd ingezet. Hier in Cavalaire-sur-Mer is het nu overal verplicht. Het schijnt dat je zelfs op het strand een kapje op moet terwijl je ligt te zonnen. Niemand doet dat.
Ze doen hier niet aan 1.5 meter maar aan 1 meter. Wat zou beter zijn denken jullie? Beide zijn totaal uit de lucht gegrepen. Maar het maakt niet uit of het helpt toch? We roepen het met z’n allen en hoppa het is een waarheid en we houden afstand als het ons uitkomt. In de praktijk lukt het toch niet. Maar het gaat om het idee!
Ik ben moe, moe van de tegenstellingen, moe van de desinformatie, moe van het gezeur. Ik ben er heilig van overtuigd dat wij als mensen meer dan in staat zijn op verantwoorde wijze met elkaar om te gaan zonder verboden of regels. Dat mensen kunnen nadenken en elkaar niet express in het gezicht gaan hoesten of uit het niets een tongzoen gaan geven. Maar schijnbaar mogen we elkaar niet vertrouwen. Moeten we elkaar wantrouwen. Wantrouwen is het nieuwe normaal!

Daarin roeptoeteren ze dat jullie niet moeten zeuren en dat zij het veel zwaarder hebben gehad. Trap er niet in! Wat een verschrikkelijk opportunistisch gezwets! Omdat zij in de problemen zitten, omdat zij tot de risicogroep behoren moeten jullie je leven omgooien! Volgens de teksten van deze mensen is dat een kleine opoffering in vergelijking met wat zij hebben meegemaakt. Nou sorry, walgelijk!
Deze mensen hebben, samen met mij, deze gruwelijk oneerlijke wereld opgebouwd. Wij hebben er zo’n zooitje van gemaakt. Het milieu is volledig naar de knoppen, er zijn meer vluchtelingen dan ooit, de ongelijkheid op de wereld is ongekend en wij hebben toegelaten dat de economie niet draait om mensen maar om geld. Deze generatie heeft samen met de mijne gezorgd voor jullie studieschuld. Voor een ongekende woningnood, vooral onder jongeren, vanwege belachelijke huizenprijzen, voor meer verboden dan ooit.
En dan de toekomst, we gaan naar de diepste recessie ooit. Staatsschulden zijn nog nooit zo hoog geweest. De wereld verhard, mensen worden bang gemaakt voor elkaar. Niemand weet wat de toekomst brengt. Niet luisteren lieverds, please LEEF!

In alles worden we ipv verenigd uit elkaar gedreven. Het gaat niet meer om het zoeken naar een compromis maar om het zaaien van verdeeldheid. Maakt niet uit waarover, BLM, Covid, mondkapjes, klimaat of wel of niet borstvoeding in het openbaar het is voor of tegen, een tussenweg is er niet. Vooral in Amerika gaat het hard, het zal mij niet verbazen als het daar volledig uit de hand loopt. Met een president die van verdeeldheid zaaien zijn moto heeft gemaakt lukt dat wel.
Maar ook hier doen we lekker mee. Ik had nooit verwacht dat ik dit zou schrijven maar het is een feit dat censuur wordt toegepast voor bepaalde berichten die mensen posten op social media. Berichten van Maurice de Hond worden bewust geweerd. Waar hij een paar jaar, of waren het maanden geleden, nog wekelijks aanschoof bij DWDD is hij nu persona non grata. Anderen krijgen alle ruimte. Zo las ik dat er van alles mis is met ons landje volgens Akwasi Owusu Ansah. Het was geen klein artikeltje maar een groot interview van een dus schijnbaar belangrijk man.
Hoe krijg je zo’n podium? En wanneer wordt het je weer afgepakt? Wie bepaalt dat? Kan ik dat terugbrengen tot een simpel das de verantwoordelijkheid van de journalist? Nee, daar ben ik van overtuigd. We worden gemanipuleerd. Blijf kritisch!

De middellandse zee als je achtertuin is errug lekker. Het is mooi om te zien wat de maan doet met de zee, bij volle maan staat het water veel hoger dan normaal. Dit jaar hadden we tijdens volle maan een mistral. Een mistral is een aflandige wind vanuit hier gezien een wind vanuit NL dus. Er stroomt dan zeewater de baai van Cavalaire-sur-Mer in en daardoor koelt de zee af, fascinerend. Ik moet er eens induiken hoe dat allemaal werkt.
Doordat er water vanuit de diepe zee de baai binnenstroomt besef je weer waarom Covid veel te mild is. Besef je weer dat wij bezig zijn deze aarde volledig te vernietigen. Je hoort er niet veel meer over. We zijn nu lekker bezig onszelf te redden en daar kan je geen afleiding bij gebruiken. De media bepaalt wel wat hip is en aandacht verdient daar hoeven wij ons niet druk over te maken. Maar wat schaam ik me weer kids, ongelooflijk wat er allemaal aan rotzooi wordt meegenomen vanuit de zee de baai in. Van alles kom je tegen maar vooral plastic, plastic en nog eens plastic. Je kan zien dat het oud plastic is, veel aangevreten zakjes. Vislijn kom je veel tegen gewikkeld om een stokje of een stuk wier.
Bemoedigend om te zien dat de meeste mensen er gewoon om heen zwemmen.

TV, PlayStation of computers waren er niet dus speelden we met buurmeisjes of jongetjes. Moeders lieten je buitenspelen zonder op te letten of je iets verkeerd deed. Zo deelde ik mijn snot met Linda toen ik 2 was, likte ik een snoepje van de straat en gaf hem daarna aan Peter de buurjongen die hem met smaak opat. Met Anthonie sprong ik slootje op mijn 6de wat vaak natte kleren tot gevolg had en een paar slokken slootwater.
Na school moest ik me altijd omkleden in mijn vieze kleren! Dat kennen jullie niet meer, een setje kleren die je aandoet om buiten te spelen zodat je niet alle kleren vies en kapot maakte. Dat vergat ik vaak waardoor ik vrij veel setjes vieze kleren bezat. Vies worden, snot uitdelen, bacteriën snoepen was voor mij normaal, ik hield ervan.
Op dit moment leren we kinderen tussen de 0 en 6 jaar dat ze hun handjes vaak moeten wassen. Dat een mondkapje goed is. Dat vies worden slecht is en dat bacteriën je doden. We leren ze dat je afstand moet houden van elkaar want dan hou je van elkaar. Dat knuffelen dodelijk kan zijn. We zetten gezonde kinderen in quarantaine voor een ziekte waar ze niet bevattelijk voor zijn en onthouden ze fysiek contact. Dat is voor kinderen van nu normaal. Angstig zijn voor elkaar.

Langoesten zijn kreeftachtigen zonder scharen. Prachtige beesten met hele lange tentakels en ongelooflijk duur. Ik moet jullie bekennen dat ik ze zelf nog nooit had gezien laat staan dat ik ze wel eens had bereid. Maar omdat ik het nog nooit had gedaan moest ik het wel kunnen, toch? Deze familie, moeder, vader, zoon en dochter zaten al 6 dagen dagen bij ons op het strand en lunchten elke dag bij ons. Ik voelde me vereerd dat ze die beesten aan me toe vertrouwden voor hun feestje.
Kreeften bereiden op de BBQ vind ik geweldig, niets is lekkerder dan een goed bereidde Oosterschelde kreeft. Maar die hebben naast de staart nog poten waar vlees in zit. De langoest heeft alleen een staart met een gigantische kop. Hoe ga je daar zo economisch mee om. Ik wilde ze niet eerst koken om ze daarna nog op de Q te leggen. Tijdens het koken gaat toch smaak verloren. Daarom maar mijn koksmes gebruikt om ze uit hun lijden te verlossen. Na kop en staart te hebben gescheiden een prachtige fluweelachtige soep gemaakt van de koppen. De staarten heb ik met een schaar zo voorbereid dat het vlees mooi bloot kwam te liggen. Met zelfgemaakte citroenboter kort op de BBQ gelegd zodat de cuisson perfect was. Mama noemde me ‘ein künstler’😊

Misschien moet ik het anders zeggen, leven en werken in Frankrijk heeft zo zijn uitdagingen. Als je een keuken runt en zo’n 80 tot 100 couverts per dag moet serveren dan is het fijn als je bestellingen kloppen. Dat als je 30 sparerîbs bestelt je er ook 30 krijgt. Helaas, das nog nooit gelukt. Je mag blij zijn als je er 20 krijgt, of 13 of ze staan in de file en besluiten om om te draaien en die dag niet te komen. Dan kan je zeggen dat dat wel wat heeft, dat het gewoon anders is , ‘go with the flow’, sorry tis gewoon k..!
In NL is afspraak afspraak, dat werkt hier niet en niemand die er echt mee zit. Als je er wat van zegt heb je nog kans dat ze zeggen “dan leveren we toch gewoon niet meer?” Je moet eigenlijk dankbaar zijn dat ze komen. Raar hé, althans voor mij is het raar, ik moet soms echt op mijn tong bijten om me rustig te houden.
Wat denken jullie, als ik daar op mijn niveau al last van heb, van die onverschillige manier van werken hier in het zuiden, hoe zal dat dan zijn met afspraken die we op Europees niveau maken? Wat ik laatst al zei een Italiaans gezin is rond de 6/7 x rijker dan een gemiddeld Nederlands gezin en toch gaat er geld vanuit ons land naar Italië. Ik las dat ze daarvan nu op vakantie mogen, in eigen land! Olé!

Beste minister, gisteren stond ik zoals elke dag naast mijn sous om de mis en place voor de avond op orde te krijgen. Mijn sous is een jonge vrouw waarvan je het niet zou verwachten maar plotseling liet ze een klein poepje, een scheetje u kent ze wel. Zelf ben ik meer van de harde toeters maar dit was er 1 die venijnig doordrong tot je reukorganen een echt stinkbommetje. Als amateurviroloog voelde ik de virussen mijn neus binnen dringen, ik rook dat er van alles mis was. Gelukkig geen Covid beste minister maar ik zal niet in details treden wat er allemaal wel tussen zat. En toen drong het tot mij door dat een mondkapje natuurlijk maar de halve lading dekt! We beschermen ons helemaal niet van onderen!
Nu werk ik in zuid Frankrijk op het strand en de gemiddelde vrouw draagt om haar billen niet veel meer dan een veter. Voor mij vaak te klein om een armband van te maken. Ik moet er niet aan denken dat dat verdwijnt maar gezien de volksgezondheid vraag ik u de volgende maatregel in te voeren. Een verplichte luiervoering in openbare ruimtes zowel in de buitenlucht als in gebouwen. Deze luiers hoeven niet medisch verantwoord te zijn het gaat puur om het idee. Eens?

Ik begrijp dat het bij jullie ook warm is, de warmste 31 juli ooit volgens ons journaille. Ik vraag me wel eens af hoe je journalist wordt tegenwoordig. Ik heb met spanning vroeger de verhalen van stoere mannen en vrouwen gevolgd die naar unheimische onbekende oorden trokken om daar verslag te doen van een vreselijke oorlog tussen voor mij onbekende volkeren. Aad van de Heuvel was zo iemand. Er waren in die tijd geen journalisten hotels waar ze met z’n allen inkropen. Echt pionierswerk. Ik geloofde ook echt in het journaille, bij mij thuis lazen we elke dag de krant, in de ochtend tijdens het ontbijt. Geen kwaliteitskrant maar de Gelderlander, het regionale nieuws was ook belangrijk. In de avond keek je naar het journaal. Veel anders was er niet op de buis, we hadden maar 2 tv-zenders, maar ik vond het echt rete-interessant. De radio was belangrijk, ik krijg nog steeds een vertrouwd gevoel als ik ‘Gute nacht Freunden, es wird zeit fur mich zu gehn ’ hoor. Journalisten waren helden, onafhankelijke bronnen waar je ademloos naar luisterde.
Maar das al tijden niet meer zo. Bij elk bericht wat ik lees of hoor stel ik mij vragen. Media is niet meer onafhankelijk, onze kranten zijn eigendom van Brussel. NPO ligt aan het infuus van Den Haag, zo jammer

Wat moet je dan met dat gezeur van mij? Je kan het niet lezen, je kan het negeren en af doen als onzin. Je kan het belachelijk maken en zeggen dat ik een conspiracy denker ben die normaal moet doen en zich moet schikken naar de mainstreammedia.
Daar heb ik vannacht over nagedacht, ben ik een conspiracy denker? Okay ik ben kritisch, probeer informatie te verifiëren, lees andere meningen en toets dat met mensen om mij heen. Daar gebruik ik bv LinkedIn voor en dat geeft mij weer verrassende nieuwe inzichten. Das fijn vind ik want er gebeurt veel wat ik niet begrijp.
Met dat gedoe over 5G heb ik niet zoveel. Ik begrijp niet zo goed waarom wij in NL zo hard gaan met nieuwe technologieën maar ala we lopen nou eenmaal graag voorop. Hier in Zuid Frankrijk zit ik nog steeds op 3G, werkt prima!
Ik geloof niet dat Bill Gates de grote boeman is die ons in zijn macht wil krijgen via een vaccin. Dat het een megalomaan mannetje is snap ik. Als je al zolang meer geld bezit dan menig zuid Amerikaans land dan ga je vanzelf denken dat je belangrijk bent.
Voor mijzelf ben ik er uit! Vragen stellen over beleid gebaseerd op angst is geen conspiracy, dat is gezond verstand. Blijf kritisch