Categorieën
Geen categorie

8 augustus 2020 Elke ochtend neem ik een duik lieverds, das een momentje waar ik naar uit kijk.

De middellandse zee als je achtertuin is errug lekker. Het is mooi om te zien wat de maan doet met de zee, bij volle maan staat het water veel hoger dan normaal. Dit jaar hadden we tijdens volle maan een mistral. Een mistral is een aflandige wind vanuit hier gezien een wind vanuit NL dus. Er stroomt dan zeewater de baai van Cavalaire-sur-Mer in en daardoor koelt de zee af, fascinerend. Ik moet er eens induiken hoe dat allemaal werkt.
Doordat er water vanuit de diepe zee de baai binnenstroomt besef je weer waarom Covid veel te mild is. Besef je weer dat wij bezig zijn deze aarde volledig te vernietigen. Je hoort er niet veel meer over. We zijn nu lekker bezig onszelf te redden en daar kan je geen afleiding bij gebruiken. De media bepaalt wel wat hip is en aandacht verdient daar hoeven wij ons niet druk over te maken. Maar wat schaam ik me weer kids, ongelooflijk wat er allemaal aan rotzooi wordt meegenomen vanuit de zee de baai in. Van alles kom je tegen maar vooral plastic, plastic en nog eens plastic. Je kan zien dat het oud plastic is, veel aangevreten zakjes. Vislijn kom je veel tegen gewikkeld om een stokje of een stuk wier.
Bemoedigend om te zien dat de meeste mensen er gewoon om heen zwemmen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *