Amsterdam gaan we lopend niet halen op deze manier. Das op zich niet erg want er zijn meer manieren om in Amsterdam te geraken maar ik moet bekennen tis wel frustrerend. Gisteren na een heerlijk ontbijt bij Eric vertrokken we richting Sneek. Ik was best benieuwd of Frodo wel zou lopen maar dat ging prima. Tot Sibrandabuorren, om specifieker te zijn, het bruggetje in Sibrandabuorren. Frodo liep er zo overheen, Elanor weigerde, weigerde en daarna weigerde ze nog een x. Met geen mogelijkheid was ze er overheen te krijgen. Er zitten nl spleetjes in die brug. Je kan het water zien. Er zat niets anders op dan terug te lopen en een andere weg te nemen.
Daarnaast is het toch errug wennen voor Frodo, elke dag lopen is tie niet gewend. We hebben nog gekeken of het aan de manden lag, of ze misschien te zwaar zijn. Maar dat maakt niets uit. Hij heeft het gewoon gehad na een kilometer of 10, dan wil hij niet meer. Ik kreeg een tip van een voorbij rijdende boer, een riek in zijn kont steken zou helpen. Ik heb het niet geprobeerd.
We staan nu midden in een weiland naast een drukke weg, er zat niets anders op. Liftend is Arnoud gisterenavond naar Sneek gereden om wat te eten te halen zodat we niet verhongerden. Het was gelukkig droog, dat was wel lekker na een druilige dag. Het lukte Arnoud zelfs om, met nat hout, een vuurtje te maken zodat we warm konden eten. Handig zo’n oud luchtmacht militair!
Vandaag door Sneek richting Woudsend. Het wordt een mooie dag qua weer is voorspeld. Na 3 sombere dagen hebben we dat wel verdiend vind ik. We moeten door, er is geen weg terug. Misschien dat we wat hulp gaan vragen om 5 september te halen maar we geven niet op! We hebben al zoveel mensen laten lachen, en daar gaat het om. Liefde en verbinding, fijne dag kids.

















