Categorieën
Geen categorie

18 januari 2022, heerlijk toch hoe elk land zijn schandaaltje op een presenteerblaadje krijgt aangeboden, kids.

Hebben wij, klootjesvolk, tenminste iets om over te bakkeleien. Ondertussen zitten die heks van een kaag en markie Gesellig in een zoommeetingkje met klaus te babbelen over hoe ze de wereld gaan redden. Wij hebben het toch te druk met ali b en jeroentje r, fijn dat zij dit op zich nemen, kunnen wij ons met belangrijkere zaken bezig houden.

Vorige week hoorde ik de naam voor het eerst, Country Garden, nog groter dan evergrande, iets minder schuld. Binnenkort in uw theater maar besteed er niet teveel aandacht aan beste kijker. Het wef zal ism de fed, de ecb en de ccp voor u zorgen. Zij hebben het beste met u voor, sluit rustig uw ogen, laat u in slaap sussen door the “voice” , alles komt goed!

Hoe slechter het nieuws hoe harder de beurzen stijgen. Nu zou ik moeten zeggen ‘lijkt het wel’ maar dat is niet nodig. Het is gewoon zo. Ik ga jullie er niet mee vermoeien, dat ben ikzelf al genoeg. Ik zit er redelijk doorheen. Hoe is het mogelijk dat de school van 1 van jullie op maandagmiddag besluit, in de toetsweek, in het examenjaar, de school te sluiten. Ik kan er niet meer bij. En als je zo’n school dan belt krijg je, een zichzelf in allerlei bochten draaiende, leraar aan de lijn die er ook niets aan kan doen. Al 2 jaar lang zitten mijn kids in de meest kwetsbare, meest leerzame en leukste periode van hun leven opgesloten in hun kamers omdat er misschien ouderen doodgaan aan een, tja waaraan eigenlijk? Man wat een kutzooi.

En wat doe ik? Beetje klagen, verder kom ik niet. En dat terwijl ik weinig tot niets te verliezen heb. Kijk ik begrijp die leraar wel. Hij heeft zijn gezin, hypotheek, ouders en sociale leven waar hij zich verantwoordelijk voor voelt. Daarnaast probeert hij het, in zijn ogen, zo goed mogelijk te doen. De regeltjes kan hij niet veranderen, befehl is befehl.

Het wordt ooit weer lente, ik voel het, ergens. Maar kan ik erop wachten. Er moet wat gebeuren. Er moet weer gelachen worden. Ik moet wat doen. Tuurlijk je verstoppen is het makkelijkst, liefst kruip ik weg diep onder de grond. Maar daar ben ik niet voor gemaakt. Das niet mijn stijl. Kop op koertje! Tis bijna lente…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *