Maand: juni 2023

‘We zullen allemaal offers moeten brengen.’ In dezelfde krant stond, gisteren, dat de studenten een beurs mogen gaan aanvragen en dat de leraren alvast aangekondigd hebben dat ze na de vakantie weer gaan staken voor meer loon. Offers brengen, hahahaha, we hebben geen idee wat dat is.

De Gilead Jefta, 1 van de vele Richters, die bracht pas een offer. Te gruwelijk om hier te benoemen maar zoek het eens op. Een offer brengen, wij denken dan aan het inleveren van wat luxe. 1 keertje minder op vakantie of ipv uit eten een kant en klaar maaltijd van de appie. Zou klaasje dat bedoelen? Of weet hij meer.

Richteren is op zich saai. In vogelvlucht gaan honderden jaren voorbij waarin de Israëlieten zondigen, God straft, zij weer offers brengen en weer in genade worden aangenomen waarna het hele spel weer opnieuw begint. Ik ben de tel qua Richters kwijt, op 1 hand zijn ze niet meer te tellen. Als iemand roept dat God niet vergevingsgezind is dan moet tie Richteren lezen. Als ik God was had ik de moed allang opgegeven.

Maar dat heeft tie niet, nog steeds niet ondanks dat we al duizenden jaren zondigen. De meest simpele wetten zijn voor ons onmogelijk om te volgen. Afgelopen zondag haalde de dominee in de kerk het verhaal aan over een kameel en de naald. Dat het makkelijker is voor een kameel om door het oog van een naald te lopen dan voor een rijke om in de hemel te komen. Bron van Zijn, die ik ontmoet in wat mij ontroert. God zit in hele kleine ontmoetingen, in hele kleine waarnemingen, je moet Hem willen zien. En je moet een beetje geduld hebben, das wel makkelijk….

Dan wordt het tijd om over de winter na te gaan denken. Wat ga ik doen? Nog een winter hier? Tussen mensen die echt denken dat ze het allemaal heel goed doen? Die van mening zijn dat een consumerende zombie worden het hoogst haalbare is? Misschien is dat ook wel zo, alleen voelt het voor mij niet goed. 3 jaar loop ik al te zeuren dat er een alternatief moet komen. Maar waarom? Alles gaat toppie! Het geld klotst over de plinten, wat zeg ik! Over de vensterbanken. Lang leve de consumerende zombie!

Ik ben nu bezig met Richteren. Tis niet gek dat je eigenlijk nooit iemand hoort quoten uit Richteren. Gelovigen hebben nogal de neiging om een bepaald vers uit de bijbel te quoten als ze je iets duidelijk willen maken. Nou als iets duidelijk wordt uit Richteren is het wel dat de mens een onverbeterlijke sukkel is die alleen maar gaat voor kortstondig vermaak.

En je zou denken dat we wel leren maar das dus niet zo. Het kwaad weet ons elke x weer om de tuin te leiden. Althans, dat is wat ik voel. Maar goed, ben ik nog een referentie? Moet je nog iets aannemen van iemand die al 3 jaar stukkies schrijft over dat de wereld niet ten goede veranderd terwijl iedereen om hem heen alleen maar rijker wordt.

Het duurde in Richteren nooit langer dan 2 generaties voor de Israëlieten weer andere goden gingen aanbidden dan de enige God. En dan kregen ze weer straf, kwam er weer een Richter en werden ze weer bevrijd en dan begon het spelletje weer van voor af aan. Ben nog geen 5 bladzijden ver en er zijn al 3 Richters voorbij gekomen. Richteren, ik wist nooit dat een Richter een persoon was. Een door God aangeraakt persoon die de Israëlieten bevrijdde als ze weer gezondigd hadden. We hebben een Richter nodig in onze huidige wereld. Tot die tijd moet ik een plekkie vinden waarin ik weg kan kruipen.

Dichte grijze mist hangt over het meer. Lekker! Van mij hoeft tie niet meer zo groot te zijn. Ik ben tevreden in mijn kleine wereldje, in mijn bootje samen met Sam. Meer heb ik niet nodig.

Af en toe een goed gesprek is wel fijn, maar niet altijd even makkelijk helaas. Hoe leg je mensen uit dat alles een illusie is? Dat ze afgeleid worden van het mooiste wat er te vinden is op aarde, liefde.

Liefde in dat hele kleine wereldje. Voor die momenten dat je intens gelukkig bent met niets. Sam kan dat goed. Een stok waar hij eerst gewoon langsloopt wordt het belangrijkste object in de wereld zodra ik hem opraap. Al zijn focus is dan gericht op die ene stok. Niets is belangrijker, die stok is het middelpunt van de aarde. Totdat tie hem kapot heeft gebeten, dan gaan we weer naar de volgende stok.

Het maakt geen reet uit hoe de volgende stok eruit ziet. Die hoeft niet groter te zijn of mooier. Niet duurder, beter of interessanter. Een stukkie riet is al genoeg om hem enthousiast te maken. Het gaat niet om de stok maar om wat we ermee gaan doen, leuke dingen!

Sam heeft heel weinig nodig om gelukkig te zijn. Mij voor de gek houden, daar wordt tie ontzettend gelukkig van! Gisteren liep hij op het eilandje rond met een tennisbal. Die heeft hij ergens gevonden want ik hou er niet zo van. Hij bijt alles kapot en dan krijgt hij al die zooi in zijn buik. Maar goed, hij is er zo blij mee, voor deze x. Ik was aan het koken op de boot en hoorde op een gegeven moment geblaf en gepiep. Sam liep zenuwachtig langs het water en keek mij aan en dan weer naar het water. “Is je bal in het water gevallen?” Riep ik, “Ik kom je redden!” Ik zette mijn prutje ff op laag en liep naar Sam toe. Net voor ik er was dook hij naar beneden, pakte de bal uit het water en liep hij kwispelend weg. Kijk, daar wordt ik gelukkig van, en Sam ook.🤠

Volgens God is hij al oud en stram. Duizenden mensen moet hij in de ban hebben gedaan, of met het scherpst van zijn zwaard hebben aangeraakt. Israël is ondertussen voor een groot gedeelte veroverd en verdeeld. Ik heb een atlas op de kop kunnen tikken waarin ik probeer te achterhalen over welke gebieden er gesproken wordt in de bijbel. Zo wordt Gaza al genoemd. En natuurlijk de Jordaan, Libanon, Hebron en Jeruzalem. Op die manier weet ik een beetje wie waar komt te wonen en wie waar wordt afgeslacht, het moeten er miljoenen zijn.

Ik ben ervan overtuigd dat ik een jaar of 15/20 geleden veel heftiger over al die wreedheden zou vallen dan nu. Maar nu weet ik dat er niet veel is veranderd, de wreedheden worden alleen wat beter verborgen. En niet iedereen hoeft zich ermee te bemoeien, das ook een dingetje. Het straffen van een zondaar of van de vijand was een gezamenlijk iets in de tijd van Jozua, nu gebeurt het heimelijk, stiekem, wij krijgen alleen te zien wat ons een goed gevoel geeft.

Het gaat in de bijbel om verantwoordelijkheid nemen voor elkaar. Of het nu gaat om straffen of feesten het is altijd een collectieve bezigheid. De hele vergadering der Israëlieten werd bij een steniging of brandoffer bij elkaar geroepen om het samen te ondergaan. Als er land veroverd moet worden vechten alle stammen als 1 man. Samen fixen ze het wel, samen met God.

Wij zorgen voor onszelf, en God voor ons allen, mijn moeder zei dat vaak. ‘Ieder voor zich en God voor ons allen‘ was een gevleugelde uitspraak van haar. Daar ergens ligt de oplossing, dat roep ik al een tijdje. Je leeft niet voor jezelf maar voor je naaste, daar zit het geluk alleen wordt ons dat niet meer verteld. Jeetje wat een zin weer, laat ik daar maar ff op gaan kauwen, kheb ook honger. Fijne dag🤠

En das toch wel ff wennen. Volgens 1 van mijn kids, die hem al gezien heeft, is het een Harry Potter bril. Tis wat alternatiever, wat ronder, minder hard. Daarnaast kleuren de glazen mee, een alles in 1 bril maar dan met een wat vriendelijkere look. De, ‘ik ben tegen’ Koert is weg, hij heeft er geen zin meer in. Ik wil niet meer boos zijn.

Gisteren was ik in de gelegenheid wat langer op internet te hangen dan normaal. De afgelopen 2 weken post ik eigenlijk alleen maar mijn stukkies, haal ik ff mijn mail, en wat telegram berichten op, en dan ga ik weer het water op. Gisteren wilde in even wat filmpjes bekijken van mensen die weten waar het met de economie heengaat en wat er nou echt in Oekraïne, Iran, de VS en Taiwan gebeurt. Maar al bij de eerste 3 minuten van het eerste filmpje had ik er genoeg van. Of ik als eerste wat geld wil doneren, zodat zij nieuws kunnen maken, vroeg een nette gecoupeerde man in een hypermoderne studio. Nee dus.

Mijn eerste boze stukkie, lang geleden in 2020, daarin stond al wat er gaat gebeuren. Waarom zoek ik nog bevestiging? Men is bereid te verliezen wat ze denken te hebben om te houden waarvan ze van overtuigd zijn dat ze het nodig hebben. Wat dat betreft is, de mens, weinig veranderd in die duizenden jaren van het oude testament tot nu. Een hardnekkig volk noemt God de Israëlieten, geld dat niet voor ons allemaal?

Was best pittig, vooral de laatste 5/6 bladzijden van Deuteronomium. Als je leest wat God de Joden allemaal beloofd aan te doen als ze zich niet aan zijn wetten en regels houden, das niet best. En met de kennis van nu weet je dattie niet heeft overdreven.

Maar de nabije toekomst zag er rooskleurig uit. Een heel land waar meerdere stammen woonden werd hen op een presenteerblaadje aangeboden. De goddelozen die er woonden moesten tot de laatste grijsaard, de laatste baby in de ban worden gedaan. Hartverscheurende taferelen gaat dat opleveren! Dat zien we nog steeds dagelijks om ons heen.

Maar voor de nabije toekomst ziet het er rooskleurig uit! Kheb er een nieuwe baan bij en ik ga weer wat beter zien. Mijn ogen zijn niet best en de brillen die ik heb helpen mij niet-echt om beter te zien. Das vooral lastig tijdens het lezen en schrijven. Wat ben ik dankbaar dat ik geholpen ben aan een nieuwe bril. Dat zijn uitgaven die ik mijzelf niet kan veroorloven. Vanmiddag kan ik hem ophalen. De nabije toekomst ziet er rooskleurig uit!

En dat gebeurt niet vaak! Ik lig er meestal rond 9 uur in en dan ben ik zo rond 5.30 weer wakker. Maar gisteren waren 2 van mijn dochters hier. Die zouden vroeg komen maar waren er heel laat waardoor alles is verlaat, zelfs mijn opstaan.

Maar het blijft geweldig dat ze de moeite nemen om hun vader te bezoeken. Tis ook zo tof om met je eigen kids over spiritualiteit, God, de zin van het leven en andere moeilijke onderwerpen te praten. Dat was en is met mijn ouders helaas wat lastiger maar goed die zijn ook niet zo harig en doen nog gewoon mee!

Jong volwassenen hebben het lastig, veel lastiger dan ik het heb gehad. 900 euries voor een 2 kamer appartementje das meer dan 2000 gulden en dat moet je ophoesten als je een beetje fatsoenlijk wilt wonen in de randstad. Dat kan niet en toch gebeurt het, net als met zoveel andere dingen. En toch doen we allemaal gewoon mee, laten het toe, ongelooflijk.

Maar er gaan weer miljoenen naar de vissersdorpen, miljarden naar Oekraïne, de lonen zijn nog nooit zo hard gestegen net als het drugs, alcohol en medicijngebruik. iedereen ziet wel dat we in een vicieuze cirkel zitten maar wat moet je anders? Je doet gewoon mee.

Er komen zoveel mooie momenten aan! Dat voel ik. Kheb een drukke agenda deze zomer. Ik ga nog niet alles opnoemen maar het zit er in dat ik de straat weer op ga. Het moet er van komen en ooit ben ik vanuit Leeuwarden gestart met mijn mimespeel carrière, hem er weer oppakken is niet meer dan logisch. Wat is het mooi om niet meer mee te doen….

Walgelijk woord vind ik. Alsof ik zit te wachten op gelijkgestemden? Alsof er mensen zijn die gelijkgestemd zijn met mij🤠. Vrijheid! Volgens de man die tegen mij zei dat hij hoopte dat ik gelijkgestemden zou vinden, is dat het grootste goed van de oude Friezen. Maar je moet wel gelijkgestemd zijn anders hoor je er niet bij. Hahahaha, vrijheid bepleit hij in zijn ‘vrije’ tijd samen met gelijkgestemden, wat een farce.

Zonder wrijving geen glans! Vrijheid is niet elkaars aars likken. Vrijheid is elkaar de ruimte geven om anders te zijn. Om af te wijken, om naar elkaar te luisteren, elkaars argumenten aan te horen, van elkaar te leren, boos op elkaar te zijn maar elkaar niet te cancelen. Ach dat was eens, daar heb je kerels voor nodig, die zijn hier niet veel meer.

Tis natuurlijk ook de trend. Als je ergens anders over denkt dan hoor je er niet meer bij. Als iemand dat de afgelopen 3 jaar heeft meegemaakt ben ik het wel. Wat zeg ik? Ik maak het mijn hele leven al mee. Op de 1 of de andere manier lukt het mij niet consessies te doen als het gaat om mijn vrijheid. En dat ik daar ontzettend stomme beslissingen in neem dat is een ding wat zeker waar is! Dat rotje, wat ik afstak in de klas bij meester Diele, dat was ontzettend dom. Dat ik met de oprichter van Martinair in discussie ga, op een terras waar ik werkte als kelner, was niet slim. Dat ik tegen een cio zei dattie niet de belangen van zijn bedrijf, en de klanten van het bedrijf, maar die van zichzelf aan het dienen was, dat was ronduit zelfmoord. Maar ik moest het doen, vraag me niet waarom.

Jammer is het wel. Zonder wrijving geen glans daar blijf ik bij. Ach, kheb nooit spijt gehad. Hmm dat lieg ik, misschien even maar er komt altijd weer een nieuwe kans langs, een nieuwe uitdaging waar ik van kan leren. Als ik niet gedaan had wat ik heb gedaan was ik niet geworden wie ik ben geworden. Of de wereld daar veel aan gemist zou hebben is een tweede maar ik heb er lol aan! Ik blijf leren….

Een heerlijke drukke dag. Zo eerst naar de langoren daar heb ik zo’n zin in! Vanwege de warmte gaan we wat vroeger lopen, das niet zo zeer vanwege de ezels alswel voor de ezelsvrouwe. Die hitte daar kan ze niet zo goed tegen.

Ik heb er persoonlijk niet zoveel moeite mee, met die zogenaamde hitte. Tis nooit goed in ons landje, ach, dat weten we al. Na de wandeltocht met de langoren heb ik nog 2 afspraken waarover later meer, want man man ik haal me weer wat op de hals🤠. Maar het gaat wel heel leuk worden. Alleen de weg ernaar toe is al spannend, en das precies wat we willen!

“Wat een mooie naam heeft je boot” zei een man tegen mij. “Kent u hem?” Vroeg ik. “Nou ik heb even gegoogled en….”. Er volgde een mooi gesprek over Fryslan, het huidige beleid, en wat onze rol is. Friezen hebben iets met vrijheid, dat zit veel dieper dan bij de rest van Nederland. Waar ik in Deventer, Liesel of waar dan ook, meewarig aangekeken werd zie je hier herkenning en begrip.

Nog even over Deuteronomium, deze moet ik even delen. Deuteronomium 23: 12-14. Waarom leerden we dat niet op school? Waarom heeft nooit iemand mij op deze geweldige tekst gewezen? We zouden hondenbezitters ook uit moeten rusten met een schopje ipv een plastic zakje, wat zijn we toch een mafkezen…

Het wordt een warme dag hebben ze beloofd, net als gisteren. Kheb er helaas geen foto van gemaakt maar mijn eerste veranda is bijna klaar! Ik loop te sjouwen, te slepen en met mokers te slaan alsof ik weer 15 ben, waarom ook niet, 55 of 15, zoveel verschil zit er niet tussen, maar 4.

Swiebertjes, dorpsgekken, narren, Pipo’s we missen ze. Maar ze roepen ook controverse op dat merk ik aan den lijve. Soms snap ik er niets van, hoef ik iemand alleen maar aan te kijken en dan weet ik, dit gaat hem niet worden. Dat wordt steeds sterker al heb ik het al mijn hele leven. Ooit begon ik bij een nieuw bedrijf in de IT, een groot storage bedrijf. De country manager had me aangenomen maar naar later bleek niet alleen mij maar ook Frans! En Frans werd mijn manager. Op de eerste werkdag kwamen we elkaar tegen, en ik wist meteen dat we elkaar niet konden luchten of zien, nog geen 6 maanden later werd ik ontslagen.

In die tijd deed ik nog erg mijn best om er toch wat van te maken. Frans mocht mij niet omdat hij mijn manier van werken onprofessioneel vond. Ik had en heb namelijk geen verstand van storage maar een klein beetje van mensen en daardoor verkocht ik best veel van die rommel. Voor Frans was dat niet genoeg, hij was een man van de details, ik niet. Daarnaast vond hij dat hij geen rommel verkocht, ik wel.

In mijn huidige situatie heeft het niet veel zin meer mijn best te doen. What you see is what you get, en het komt regelmatig voor dat het niet genoeg is. Ik doe ook veel fout daar ben ik mezelf ook van bewust. Maar iets in mij zegt dat er narren nodig zijn. Narren die niet aan het plaatje voldoen. Die iets los maken tegen het narratief in, hoe bedreigend dat vaak ook is…