Auteur: koertk

Daar groei je in en de 1 groeit wat harder dan de anders. Al die mensen met een leaseauto voor de deur, een koopwoning, twee poepies van kids en 4 vakanties per jaar zijn niet echt hard gegroeid. Maar ze bestendigen elkaar wel in de rechtvaardigheid van wat ze hebben. “Goh mooie auto buurman” “Mooi hé! Maar daar heb ik dan ook hard voor gewerkt buurman”. Als je erover nadenkt, en dat begon ik een jaar of 10/12 geleden te doen, is het zo gek dat wij zo denken. Ik verkocht grote computersystemen aan banken, dat deed ik door lekker veel uit eten te gaan met klanten. Die systemen werden en worden in elkaar gezet door mensen die 12×6 werken in lagelonenlanden. Die mensen in die lagelonenlanden werken zich het schompes en kunnen dan net leven, maar ik verdiende het omdat ik zo hard werkte tijdens mijn lunches.
Op hoger niveau is het niet anders. Hoe rijker je wordt hoe vanzelfsprekender de luxe en de bevestiging dat je het verdient. Je moet echt willen zien dat eigenlijk alles wat je hebt, alles wat je ten deel valt puur geluk is. Een andere tijd of plaats en je leven had er heel anders uitgezien.
Maar goed dat doen de mensen dus niet. En zeker de mafkezen die het voor het zeggen hebben niet. Die hebben er hard voor gewerkt, ze verdienen het.

waarom is het dan zo’n zooitje op de wereld? We halen mijn vriend Den Uyl nog eens aan: kijk er zijn twee dingen: Groepsdruk en Mafkezen. Laat ik met nummer 2 beginnen waarom weet ik ook niet maar gewoon omdat het kan.
Met mafkezen bedoel ik geen domme, gekke figuren met een Alu- hoedje op maar mannen, sorry het zijn meestal mannen, die echt denken dat ze het verdienen. Dat zij omdat ze zo slim zijn, zo hard hebben gewerkt, zo knap zijn of zo machtig zijn verdienen wat ze hebben. Kijk maar in je omgeving, ik krijg het zo vaak te horen van mensen die alles hebben en dan zeggen: ‘ja maar ik heb er hard voor gewerkt! Ik heb het verdient!’ Alsof een boer in Afrika niet hard werkt. Alsof slaven niet hard werkten, alsof er in de 18de eeuw niet hard werd gewerkt door fabrieksarbeiders voor een habbekrats. Er is altijd hard gewerkt door mensen, heel hard, maar de afgelopen tijd hebben we gewoon wat geluk gehad. We mochten wat meer overhouden.
Mensen die exorbitant rijk zijn denken ook dat ze het verdienen. Of mensen met veel macht. Wij mensen zijn in staat te geloven dat het geluk wat ons ten deel valt te zien als iets wat we verdienen, ik vind het zo maf. Kim, Donald, Tedros, Mark, Larry, Bill, Jeff, Vladimir, Xi, Mark, Hugo en Elon verdienen het

We hebben in principe allemaal de neiging om iemand te helpen als we dat kunnen. En tis zo fijn dat af en toe ook mee te maken.
Gisteren stond ik dus voor die garage waar de ANWB me heen had gebracht. Ik moet bekennen dat ik wel eens beter geslapen had dan die nacht. Want wat als de versnellingsbak kapot was? 1 ding is zeker, geld om dat te repareren heb ik niet. Maar goed het wordt ook na zo’n nacht gewoon weer licht en de garage ging open. De ANWB had me hier afgezet omdat het volgens hun een Bedford garage was, nou helaas. Geen Bedford te bekennen alleen maar Japanse snelle hele lage auto’s. Deze jongens waren gespecialiseerd in het tunen en opknappen van Japanse sportwagens. Ik was beland in een Fast & Furious film.
Ik werd vriendelijk ontvangen, de jongen liep met me mee, vond het een komisch verhaal dat de ANWB me daar had afgezet. Hij keek ff onder mijn campertje, en zei: ‘dat komt wel goed’. Hij had heen idee dat die 4 woorden voor mij de wereld betekenden. Ik kon wel janken zo blij was ik maar dat liet ik niet merken, ik begon stoer over 1 van de snelle wagens te OH’n.
Met z’n 4’n duwden we de Bedford een brug op, ze kropen eronder en een uurtje later deed tie het weer. Wat kost het? Laat maar zitten, tis goed zo….

Ik sta voor de tweede x in 5 dagen voor een garage. Vorige week is de koppeling volledig vervangen, ik ben bang dat het nu de versnellingsbak is. Maar hopen dat het niet zo is, want dan eindigt mijn avontuur met mijn Bedford hier vandaag. Zo’n versnellingsbak schijnt niet goedkoop te zijn. Dat was het vervangen van de koppeling ook niet. Geld is op. Het zit niet altijd mee…
Gisteren nog wel een leuke dag gehad in Utrecht. Ik heb mijn eerste demonstratie meegemaakt tegen de Corona maatregelen. Het was georganiseerd door Vrouwen voor Vrijheid en begon met een mars waar alleen vrouwen aan mee deden. Indrukwekkend om te zien. Met trommels liepen ze door de stad naar het park waar zeer interessante sprekers de middag verder vulden. Wij mannen waren daar ook welkom. Er waren zeer weinig politiemensen, de sfeer was erg ontspannen, wat een geweldige organisatie, chapeau!
En nu dus wachten tot de garage opengaat. Ik kwam hier gisteren om 23.00 uur aan. Net ff gekeken of ik hier mijn bivak op kan slaan maar zo middenin een industrieterrein is niet handig. Denk niet dat ik hier een half jaartje kan staan. Aaahhh hoop niet dat ik mijn Bedford verlies, dan wordt het allemaal wel wat lastiger. Voor alles is een oplossing, de vraag is alleen of ie je helpt.

Jullie zeggen tegen me dat je er zo klaar mee bent. Dat je het verschrikkelijk vind om bang te moeten zijn op een feestje omdat er wat meer mensen zijn dan afgesproken. Op een goed feestje is het altijd drukker dan afgesproken! Omdat Liesbeth haar vriendje heeft meegenomen en Max zijn neef uit Amerika. Omdat Arno alleen zou komen maar eerst een ballettraining had gevolgd en de meiden zo graag nog ff wilde meekomen. Op een feestje zeg je geen nee tegen mensen op een feestje vier je feest.
Jullie vertellen me dat je er helemaal klaar mee bent om met een mondkapje op in een lege trein te zitten om 22.30. Maar dat je hem niet af durft te doen omdat je de boete niet kan betalen.
Jullie vertellen me dat je het zo verschrikkelijk vind dat je als je vriendelijk wilt zijn voor een oudere dame door de deur voor haar open te houden je kans hebt dat je een snauw krijgt, ‘je kan wel Corona hebben! Loop door!’
Hele kleine dingen daar komen jullie mee, hoe jullie je verschuilen, proberen jong te zijn onder jongeren. Hoe jullie samen knuffelen, aanraken, lachen, liefhebben en huilen. Maar dan stiekem omdat het niet mag.
Mijn hart bloed, alles in mij schreeuwt dat ik wat moet doen, vrijheden verliezen is zoveel makkelijker dan ze te veroveren..

Eigenlijk zijn er maar 2 dingen belangrijk tijdens BBQ’n en das tijd en temperatuur. Al de andere zaken zijn bijzaken, tijd en temp, als je die twee goed in de smiezen houd kan er eigenlijk niets fout gaan. En dan heb je ook 2 bereidingswijzen, Hot & Fast en Low & Slow. Als het om grote stukken varkensvlees gaat gebruiken we de Low & Slow methode. Nu kan je die stukken vlees boven een open vuurtje hangen of je gebruikt een BBQ met deksel en aangezien dat de vraag was gaan we daar maar op in. Btw boven een open vuurtje is ook errug lekker!
Deel de BBQ in, huh zal je misschien zeggen? Ja je moet de BBQ indelen in een direct deel en een indirect deel. Dat betekent dat je dat ding niet helemaal volpleurt met kolen maar een verdeling maakt. Dus de kolen maar op 1 helft van de BBQ zodat je een deel hebt waar geen kolen liggen. Daar komt je vlees te liggen, als die 3 uur boven de kolen ligt dan verbrand tie, isse simpel. En dan de rub! Ik smeer varkensvlees graag in met mosterd, das lekker, je kruiden blijven er goed aan plakken en tis zo lekker om met je blote handen kliederend dat stuk vlees in te smeren. En dan kruiden, veel verse kruiden, lekker!

Hij wil er niet uitkomen vandaag. Of laten we het anders zeggen, ik wil niet schrijven wat ik moet schrijven. Er gaat zoveel door mijn hoofd. Morria, wat een verschrikking, 500 minderjarige kinderen waarvan vele jonger dan 10. Geen ouders, zitten al maanden in een opvangkamp waar voor 3k mensen ruimte is maar waar er 13k zaten tot een paar dagen geleden. Op hoogtijdagen zaten er zelfs meer dan 20k. Hier in NL doen we onze tv weer aan, de achterdeur op slot en nemen nog een kopje koffie, ‘goh tis wat hè, arme mensen, koekje erbij?
In ons gezellige landje discussiëren onze ferme leiders wat nu te doen, links en christelijk wil actie, rechts denkt er niet over, ik kan wel janken om zoveel onrechtvaardigheid. Die kids hadden daar allang niet meer moeten zitten, we hebben daar wetten voor, rechten voor afgesproken, verantwoordelijkheden voor belegd.
Ik lig hier in mijn campertje uitkijkend over de Maas. De zon komt rood op, tis koud maar wat een prachtig gezicht. Zelfs als de tranen over je wangen stromen blijf je schoonheid zien, dat maakt het zo complex. Tis makkelijk te negeren wat er om je heen gebeurt. Misschien moeten we ook wel.
Fatima van 4 is bang, ik ben bang. 11,7 miljoen aan PCR testen om onze angst te placebo’n, wat een gekte…

https://amp-nos-nl.cdn.ampproject.org/c/s/amp.nos.nl/artikel/2347589-altijd-besmettelijk-bij-positieve-coronatest-dat-wordt-nu-onderzocht.html?fbclid=IwAR1O7J7ImbX_plBCxDt6EGHp6XzpYVcMjq6YUQ0vvSHBnAhlhFh7gaLu72A

Ik ben namelijk weer in NL! Joechee.. Eerste opmerking, wat heerlijk dat hier niet iedereen overal een mondkapje draagt. Geloof me dat ziet er zo onwerkelijk en dom uit. Maar het zal me niet verbazen als het nog komt. Laten we hopen van niet kids.
Ik heb er 6 dagen over gedaan, Tom Dumoulin doet het op de fiets waarschijnlijk in 3 dagen, je hebt wel door tis niet helemaal vlotjes verlopen. Ben wel een hele nieuwe koppeling rijker, weet ik iig waar ik voor gewerkt heb de afgelopen maanden. Op een gegeven moment reed ik de berg op in z’n 1 en nog haalde een moeder me in, lopend achter haar kinderwagen. Maar ik wou niet in Frankrijk naar een garage, ik versta die gasten niet en zij mij niet. Dus ben stug doorgereden. Toen ik Luxemburg had gehaald begon ik zelfs te geloven dat NL misschien wel te halen was maar helaas. Wallonië bestaat alleen maar uit heuvels. De ene heuvel na de andere. Wat een ramp. Zo’n heuvel af gaat wel maar erop, dat ging echt niet meer. 10 km per uur op een snelweg zonder glad asfalt (raar dat die Belgen vergeten het asfalt op een snelweg glad te storten, maakt zo’n herrie zo’n oneffen, onafgemaakte weg) vond ik toch wat te gevaarlijk.
En wat nu? Vakantie zit er niet in, geld is op. Mark, Hugo pls geen lockdown!

is dat zo gek? Er zijn een aantal hele machtige instanties als de WHO, de FAO, de NAVO, en zo zijn er nog een aantal. Deze organisaties proberen de problemen die wereldwijd spelen aan te pakken. En das niet makkelijk. Elk land heeft zijn eigen wensen en eigenaardigheden, tis makkelijker een stel kleuters de stelling van Pythagoras te leren dan iets gezamenlijks voor elkaar te krijgen tussen landen.
Binnen die instanties kom je veel dezelfde namen tegen, namen van machtige, hele rijke of slimme mensen en families. Sommige families bemoeien zich al eeuwen met de politiek, zij zitten in het centrum van de macht. En als je mekaar dan vaak tegenkomt en de wereld graag 1 kant op wilt sturen zodat tie beter te managen is dan lijkt me dat normaal. Het loopt ook volledig uit de hand qua bevolkingsgroei, milieu, geloofsruzietjes, stijging van de zeespiegel, mensenrechten, hongersnoden en ga zo maar door. Als dat nog tientallen jaren zo doorgaat en je doet er niets aan dan gaat je bedrijf naar de filistijnen, dat wil je niet. Je moet dus zorgen dat je die divisies beter kan managen om ze dezelfde kant op te kunnen sturen. Reorganiseren, dat is vervelend. Bij een reorganisatie vallen altijd slachtoffers. Zeker als bepaalde divisies wat eigenzinniger zijn.

Niets zal ooit meer hetzelfde worden, het nieuwe normaal. We moeten allemaal gevaccineerd worden en er zijn mensen die geloven dat dat slecht is. Ze zijn bang dat ze gechipt worden, en die kans zit er in. Maar is dat slecht?
Als we de wereld eens gaan zien als een bedrijf, een groot log bedrijf met 4 belangrijke divisies en 2 wat minder belangrijke. Binnen die divisies heb je de meeste grip op China en Rusland. Daar staat een ferme manager die de boel goed onder controle heeft, de werknemers van die landen voor het bedrijf ‘de Wereld’ doen precies wat ze moeten doen, doen ze dat niet dan is het makkelijk van ze af te komen. De divisie Europa is het lastigst, binnen die divisie heb je allemaal kleine sub-divisies met weer eigen managers wat het erg ingewikkeld maakt. Zeker als je het bedrijf wilt stroomlijnen om klaar te zijn voor de toekomst. De divisie Amerika is ook een moeilijke om mee te krijgen, ze noemden zich daar niet voor niets ‘The land of the Free’. Een strak regime met een autoritair management zal moeilijk te implementeren zijn. Z-Amerika en Afrika zijn proeftuinen, die hobbelen wel mee.
De afgelopen jaren ging het niet goed met het bedrijf de Wereld. Iedereen riep om verandering, dan moet je wat als baas, toch?