20 maart 2024, gisteren werd ik aangesproken door 2 dames.

Nou dat lieg ik. Linn en ik waren de stad in en ik was even weggelopen terwijl Linn op en bankje zat en toen ik terugkwam stonden er 2 dames bij Linn met een foldertje voor een Paasdienst. Mijn terugkomst zorgde even voor verwarring bij de dames, wat komt die rare man doen met de baard? Een jonge vrouw van 20 aanspreken is makkelijker dan een oude man die eruit ziet als Catweazle. Maar al snel waren ze wat meer op hun gemak toen ze door hadden dat ik familie was van de jonge vrouw. Linn had al snel door waar het heenging en liep naar een kledingwinkel omdat dat de reden was waarvoor we in de stad waren. En zo onstond er een mooi gesprek over Jezus, de bijbel en wat er om ons heen gaande is, tussen mij en de 2 dames.

Voor de jongste vrouw van de 2 was het de eerste x dat ze op straat mensen aansprak over het geloof, ze was zichtbaar nerveus. Maar gaande weg kwam ze steeds meer los en ontstond er een mooie wisselwerking tussen haar en haar collega zieltjesredder. Haar collega was wat ouder en kende de bijbel goed, de jonge vrouw sprak meer uit haar gevoel en vanuit dat gevoel vroeg ze mij of ze voor mij mocht bidden. De oudere dame schrok daar een beetje van: “Wil je hier voor hem bidden? Midden op het plein?” Ja, zei de jonge dame en vroeg mij mijn naam. Met haar hand op mijn schouder bidde ze voor mij, vroeg God en Jezus om kracht en inzicht, het was een mooi gebed. Haar collega legde haar hand ook op mijn schouder en vulde haar gebed aan, het was een bijzondere ontmoeting,

Voor iemand bidden, voor een onbekende, midden op een , druk plein, ik vond het een erg moedige en lieve daad van de jonge vrouw. Zeker als de man waar je voor bid eruit ziet als een zwerver. Het was geen luid gebed, er werd niet geschreeuwd of luid verkondigd dat God in ons midden is. Het was een persoonlijk, krachtig en liefdevol gebed, ik werd erdoor geraakt. Dat God er is en voor mij zorgt daar getuigde ik over tegen deze dames, maar ook over mijn twijfels als het gaat om wat er van het geloof is gemaakt. De jonge vrouw ging daar mooi op in, ze durfde mijn twijfels te benoemen, ze kwam niet met een oordeel maar legde ze neer voor God. Dat gebeurt niet vaak! Gelovigen hebben de neiging twijfels te beoordelen en er oplossingen voor aan te dragen door je te bombarderen met bijbelteksten. Deze vrouw deed dat niet, ze sprak puur vanuit haar gevoel, en liet het oordelen aan God. We deelden een oprecht geloof in Hem, dat was genoeg, het was weer een mooie dag.