Categorieën
Niet gecategoriseerd

17 februari 2024, een stroomstoring maar er staan bussen meneer.

Nou die stonden er dus niet. Oja, daar komt er 1 maar he wat jammer ik kan als enige niet mee. De buschauffeur moest bijna lachen terwijl hij het zei: “dat gaat niet meer meneer, we zitten vol.” Ik was namelijk zo viendelijk geweest te wachten tot iedereen een plekje had gevonden aangezien ik Sam bij me had. Mensen liepen bijna over elkaar heen om die bus binnen te komen en dat leek mij geen succes met Sammie. En dus stond ik daar als enige, nou dat lieg ik, Sam was bij me.

Ach denk je er zal zo nog wel een bus aankomen maar dat gebeurde niet. Er reed wel een trein langs en die reed gewoon door terwijl er nog mensen in zaten. Ik vroeg een jonge dame of zij meer wist en ja hoor dat was zo. “De treinen rijden weer meneer, ik denk niet dat er nog bussen komen.” En ze ging weer verder op haar smartphone. Er werd niets omgeroepen, er liep geen NS medewerker rond om de reizigers in te lichten, ik had een smartphone moeten hebben met een NS alert app erop om hiervan op de hoogte te zijn en laat ik die nou niet hebben, tsja dom.

Er was veel controle in de trein. Conducteurs zijn tegenwoordig conductrices van mijn leeftijd valt mij op. Al zie je op sommige trajecten 4 of 5 stoere mannen instappen met kogelvrije gele vesten aan. Dat ziet er best imponerend uit. Persoonlijk vind ik het dan zo’n afknapper als ze me alleen maar om mijn kaartje vragen, je hoopt op meer actie als je ze zo binnen ziet komen in hun aanvalspak, maar dat ligt meer aan mijn fantasie. Ik ben gisteren 4x gecontroleerd en het waren iedere x dames die, naar mijn idee, veel nuttiger werk zouden doen als ze thuis voor hun kinderen, familie, hun omgeving, hun gemeente of dorp aan het werk zouden gaan. Maar daar hebben we geen tijd meer voor omdat we anders de rekeningen voor de stroomstoringen niet meer kunnen betalen. Das logisch.

De leefbaarheid in veel dorpen en steden neemt zienderogen af, gek he. Maar ik zie een oplossing aan de horizon opdoemen! Meer controle, niet alleen in de trein maar ook op straat. Tis een kleine stap om die stoere mannen met hun gele kogelvrije vesten uit de trein te halen en ze de straat op te sturen om onze veiligheid te garanderen. Want omdat iedereen aan het werk is, er niemand meer thuis is verdwijnt de leefbaarheid in onze wijken, onze dorpen en steden. Daar kom je alleen maar om te slapen en dan weer aan het werk, de volgende rekeningen voor al die stroomstoringen komen er tenslotte weer aan.

Volgens mij hebben maar weinig mensen door dat we zo verschrikkelijk genept zijn. En misschien moet ik dat maar zo laten. Al vind ik het wel moeilijk. Ik luisterde gisteren naar een preek over het einde der tijden aangezien ik ervan overtuigd ben dat we het laatste oordeel naderen. De voorganger die preekte vind ik goed, hij kent de bijbel als geen ander, ik heb daar bewondering voor. En toch mis ik iets in zijn preken als ik naar hem luister, en veel van wat ik mis heeft te maken met waar ik het hierboven over heb. Maar het zou best kunnen dat ik het hartstikke fout zie, dat ik de bus heb gemist, zal niet de eerste x zijn.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *