Vanaf het begin 1 van mijn favoriete delen uit de bijbel. Vooral door het vermogen van Jozef om van elke situatie het beste te maken, das voor mij een belangrijk ding, niet klagen, niet opgeven maar doorgaan en anderen van dienst zijn. Dat laatste probeer ik ook al gaat dat niet altijd goed, mijn diensten werden en worden niet altijd gewaardeerd, maar daar gaat dit stukkie niet over.
Jozef! Ik had er nog nooit iemand over gehoord maar wat mij ontzettend opviel is dat Jozef maar 1 vrouw had. Op zijn 30ste trouwde hij met de dochter van Potifar, hé, die kennen we! En dan ga ik nadenken, Jozef belandde in de gevangenis vanwege de avances van de vrouw van Potifar en nu trouwt hij zijn dochter. Man, wat had ik daar graag rondgelopen in die tijd. ‘Onderweg naar morgen’ is er niets bij.
Jozef hield het dus bij die ene vrouw terwijl alles en iedereen om hem heen daar heel anders mee omging. Waarom hij dat deed staat er volgens mij niet in, tis een gegeven. Net als hoe hij zijn broers ontvangt als ze honger hebben en naar Egypte komen om graan te halen. Ik kan me voorstellen dat Jozef ff bij zichzelf dacht ‘what the f’ maar dat hij ze dan wegstuurt en 2 jaar lang wacht terwijl Ruben zijn broer in de gevangenis zit, sorry het gaat er bij mij niet in. Waarom zou Jozef dat gedaan hebben? Vond hij het leuk om ze zo te laten zweten? Zo komt Jozef verder helemaal niet over. Vond hij het fijn om te zien dat zijn dromen uitkwamen? Dat zijn broers voor hem bogen? Of zou het verhaal wat zijn opgeleukt? Het was natuurlijk een heel ander verhaal als Jozef na een uurtje was gezwicht en meteen zijn hele familie had opgehaald, dan is het verhaal een stuk minder interessant. En toch denk ik dat dat best wel eens het geval kan zijn, sorry.
Alleen al tussen de Statenbijbel en de Nieuwe Vertaling zit zoveel verschil, wie zegt mij dat er 3 of 7 eeuwen geleden niet heel andere versies waren dan wat nu de norm is. Het mooie alleen is dat het voor mij niet om de verhalen gaat maar om de intentie waarin men gelooft. Daar herken ik wat in. Daarom ben ik nu met Jeremia bezig en heb ik Daniël ook nog een x gelezen. Daniël staat wat verder van me af, ik kan me moeilijker met hem identificeren. Prachtig verhaal maar de man is zo heilig, daar brand ik mijn vingers niet aan. 🤠
