Merken jullie dat ook? De lontjes worden korter, irritatie levels stijgen uitzonderlijk snel naar ongekende kookpunten, vertrouwen in elkaar is volledig zoek. Meningen staan recht tegenover elkaar, maar wat vooral hoogtij viert is de ontkenning, het ontkennen van onze eigen verantwoordelijkheid voor de shitzooi waar we inzitten.
Waar ik vooral bang voor ben is defaitisme, ik hoor het al jaren om me heen. Tis wel tijd dat de mensheid uitsterft, de wereld is beter af zonder ons! Het rare is dat je dat soort teksten altijd te horen krijgt van zeer welvarende mensen, ik heb nog nooit een vluchteling horen zeggen “ach tis wel goed dat ze mijn land naar de klote helpen, dat mijn volk wordt afgeslacht, das veel beter voor de wereld.”
Tis tijd om ontbijt te maken. Pannenkoekjes, croissantjes, roerei van onze eigen kippies en een osawacake! Lekker hoor. Afgetopt met fruit, koffie en thee is dat een heerlijke start van een nieuwe dag. Vriendelijk blijven, hoe moeilijk het ook is, pfffff het gaan zware maanden worden. Gelukkig duurt het niet lang meer….
