Het lukt Sam niet om zijn bal af te geven als ik met hem aan het wandelen ben. Dan moet ik hem afleiden door een stok te pakken of iets wat daarop lijkt. Dan laat hij zijn bal net lang genoeg los zodat ik hem kan pakken en kan weggooien waarna Sam de bal natuurlijk met groot enthousiasme gaat halen. Maar niet om hem weer naar mij te brengen, als ik de bal terug wil moet ik hem weer foppen, afleiden, errug vermoeiend.
Sam weet precies wat het woordje ‘los’ betekent. Hij mag de bal niet mee naar binnen nemen, want dat ding is hartstikke smerig, en dat doet tie ook niet. Voor de deur hoef ik hem maar aan te kijken en de letter l uit te spreken en de bal ligt op de grond. Maar als we aan het wandelen zijn dan weigert hij dat ding los te laten, wat ik ook probeer hij luistert niet. Hij wil dat ik de bal afpak, dat vind Sam het leukste spellentje, alleen ik niet, dus is Sam zichzelf nu aan het leren om de bal zelf weg te gooien en er dan weer achteraan te gaan. Beter! Scheelt mij een lamme arm.
Tis goed dat ik er weer langer ben, de afgelopen 4 maanden heeft Sam zich absoluut alleen gevoeld gedurende de lange dagen dat ik er niet was. En dat uit zich in kleine dingen, rare gedragingen die hij eerst niet had. Hard trekken aan de riem tijdens het uitgaan bijvoorbeeld, dat deed hij vorig jaar veel minder. Vooral als we net de deur uitgaan dan kan hij zich niet inhouden en trekt hij je bijna omver. Als we gaan fietsen gaat hij, in het begin, heel hard lopen, dat deed hij vorig jaar ook niet, waarom hij dat nu wel doet weet ik niet, maar tis ook errug vervelend. Volgens mij heeft het te maken met het alleen zijn, gelukkig mag Sam mee op vleermuisonderzoek, hoef ik hem niet meer alleen te laten.
Over vleermuizen gesproken, afgelopen twee avonden voor niets op pad geweest. Geen vleermuis gehoord. En toch lijkt het me sterk dat ze hier zo weinig zitten. Ik zoek op de verkeerde plekken denk ik, ik ben nog niet 1 met de habitat van de vleermuis. Man, man wat valt er nog een hoop te leren en gelukkig heb ik de tijd. Nog 10 dagen en dan ga ik weer eens verhuizen, de hoeveelste x is dat sinds ik begonnen ben met deze stukkies? Ik begon in mijn campertje waarmee ik onder andere naar Cavalaire Sur Mere ben geweest, toen de huikar, daarna de caravan, de Mithrandir, Zwitserland, Hengelo en nu weer naar Fryslan. Mooi leven! Ik teken ervoor….
