De afgelopen 4 jaar heb ik dat veel gehoord. Uitverkoren? Waarom willen wij mensen uitverkorenen zijn? Gisteren zag ik een stukje van een video waarin de doctor, die de video insprak, je meteen feliciteerde met het feit dat je naar zijn video keek. Dat je nu een uitverkorene bent om anderen de juiste weg te wijzen. De beste man is een doctor in een bepaalde wetenschap en hij ziet er zeer betrouwbaar uit. En nu ik naar zijn video kijk hoor ik bij een select groepje mensen die zijn waarheid (de waarheid volgens hem) mag verkondigen als het zover is. Die waarheid gaat mij redden, dat is zeker. Ik vroeg me af of ik wel gered wilde worden en ben gestopt met kijken.
Iedere religie, elke stroming probeert mij ervan te overtuigen dat ik, als ik me overgeef, daar voordelen bij zal hebben. Tis dan, vaak, wel belangrijk dat ik al die andere geloven en stromingen afwijs. Geloof in Allah, in Jezus, in Boedha, buitenaardse wezens, spritualiteit, niets, ga zo maar door. En in al deze geloven bevinden zich weer sub-geloven die me verzekeren dat zij de waarheid spreken en dat geloof in die waarheid mij verlichting zal geven, of een eeuwig leven, of 72 maagden. Man, man wat vind ik het lastig, want ik geloof in God en ik geloof dat er maar 1 God is en ik geloof dat Jezus Zijn zoon is. Maar ik geloof niet dat wij de waarheid kennen, zeker niet Zijn Waarheid.
Ik ben veel bezig met het zoeken naar de waarheid. Ik wil weten wat de waarheid is rondom Oekraine, de Nordstream gasleidingen, de klokkenluider bij Boeing, of er echt een genocide plaatsvind in Israel. De bemoeienissen van biden in Haiti, China’s claims op Taiwan, klausjes plannen, de zin en onzin van de vaxxxen, ik wil het weten. Maar of er een waarheid is dat vraag ik mij af. Mijn waarheid zal ik wel vinden en die sluit vast wel weer aan bij de waarheid van een select groepje anderen maar is er een universele waarheid? Zijn wij mensen in staat die te bevatten? Te accepteren? Kunnen wij de waarheid aan?
Ik ben er nog lang niet, mijn Gnosis schiet te kort. Maar ik geloof dat God bij mij is en mij de weg wijst. Dat mijn kennis van de ziel zal groeien door het leven te accepteren als een kind. Door fouten te maken, verkeerde beslissingen te nemen. Vragen te stellen en te blijven leren. Door niet te vallen voor de waarheid van de mens, maar te zoeken naar Zijn Waarheid.
