En misschien is dat ook wel te begrijpen, het was een onderbreking van hun zielige bestaan. Zowel Linn als ik hoorden, onafhankelijk van elkaar, gisteren een collega zeggen dat de corona tijd toch wel een mooie tijd was. Je kon zo lekker in het bos wandelen, het was zo heerlijk rustig op straat en op het werk. En ja, als je jezelf al een jaartje of 10/20 naar je baas sleept om daar je werk uit te voeren wat je doet omdat je nou eenmaal geld moet verdienen om je hypotheek te betalen en je campingvakantie’s naar Zuid Frankrijk, dan begrijp ik dat wel. Linn reageerde door boos te worden en uit te leggen aan haar collega wat voor een ellende deze periode veel mensen heeft gebracht. Ouderen die eenzaam zijn gestorven omdat je elkaar niet mocht opzoeken, jongeren die nog steeds de weg kwijt zijn, faillisementen, excessief geweld van de overheid tegen haar burgers, zelfmoorden, ga zo maar door. Maar voor de brave burger was het een welkome onderbreking van zijn of haar mismoedige leventje, een spannende tijd waar je met vrienden leuk op terug kan kijken tijdens de zoveelste saaie verjaardag. “Weet je nog Truus, toen tijdens de corona periode, weet je nog hoe gezellig knus we het toen hadden?” Of spannender, dat je misschien de avondklok wel eens genegeerd hebt, en dat je niet betrapt bent, wat een held! ‘Wo ist der bahnhof’, in dat stadium zijn we al aangeland.
Wo Ist Der Bahnhof? (youtube.com)
Laatst schreef ik nog over mijn trauma wat die periode mij heeft opgeleverd. Ik voel echt dat er iets fundamenteels in mij is kapot gemaakt. Braaf Nederland heeft daar geen last van, met mondvod voor en vaxxx in de arm kijken ze, al met al, terug op een periode die eigenlijk best wel leuk was. Wat moeilijk te beseffen is, als je alles bent kwijtgeraakt tijdens de coronahoax, is dat de meeste mensen er niets op zijn achteruit gegaan maar veel mensen er juist op zijn vooruit gegaan. Jongeren verdienden 35 euries per uur in de vaxxxinatie of teststraten, ik weet het zeker, ik ken ze. Veel lonen zijn sindsdien gestegen, arbeidsvoorwaarden verbeterd, onbeperkt thuiswerken ingevoerd, ambtenaren kregen zelfs een vergoeding voor koffie en toiletpapier, lachen toch! Als je er gewoon onbevooroordeeld op terugkijkt, is het voor veel mensen eigenlijk best wel een leuke tijd geweest, en zijn ze er op vooruit gegaan.
Nou moet ik tot de conclusie komen dat ik er ook niet op achteruit ben gegaan. Integendeel, ik heb God leren kennen. Tis maar de vraag of dat zonder corona ook was geschied. Mijn vertrouwen in de mensheid is volledig naar de knoppen, kheb totaal geen geloof meer in overheden of officiele instanties maar wel in de Allerhoogste, in God mijn Heer. En ik heb gemerkt dat Hij beter voor mij zorgt dan welke overheid of instantie dan ook. Ondanks dat ik 3.5 jaar niet meedeed en geen officieel werk had heeft het mij aan niets ontbroken, ik mag niet klagen.
Wat de toekomst gaat brengen zal mij dan ook een worst zijn, ik weet dat Hij er voor mij is. Ik begin de bijbel ook steeds beter te begrijpen, stukken die ik een half jaar geleden las en waar ik toen moeite mee had om doorheen te komen, lees ik nu veel makkelijker weg. En ik begrijp (denk ik) veel beter wat er staat, zelfs mijn oude Statenbijbel leest weg als een Donald Duck, heerlijk! Al ben ik er nog niet, ik moet nog veel meer gaan lezen om alles te doorgronden. Maar daar heb ik gelukkig alle tijd voor, ik heb geen corona nodig om aan de dagelijkse sleur te ontsnappen, alleen de Bijbel..
