Natter kon niet gisteren. Wat een regen. Probeerde er tussendoor te fietsen maar das jammerlijk mislukt. Tot op het bot, net als Sam maar die schijnt er dan toch minder last van te hebben. Schud een paar x met zijn soepele lijf en alles glijd van hem af. Wat een regen gisteren, maar nu is het droog, gelukkig.
Tis zaterdag, meestal let ik niet zo op wat voor dag het is, maar vandaag begint mijn werkweek. Ik ben aangenomen voor 4 dagen in de week en zoals het er nu naar uit ziet begint die week op zaterdag en duurt tie, tot en met, dinsdag. Tijdens mijn sollicitatie heb ik aangegeven dat ik graag naar de kerk ga maar dat gaat met deze diensten niet lukken. Ik werk van 10.00 tot 19.00, ook op zondag dus dan ga ik de kerk niet halen. Gelukkig is Youtube er en kan ik diensten terugkijken. Op zich vind ik dat ook wel fijn want dan kan ik sommige dingen scippen. Ach het is het begin, ik ga niet meteen zeuren, laat ik eerst maar een paar maanden werken en dan zien we wel verder.
Ben er veel mee bezig, met de bijbel, de verhalen, mijn gevoel, en hoe ik alles moet inpassen. Ik heb aan den lijve ervaren dat God voor mij zorgt, daar kan ik niet onderuit, dat is bewezen. Das mooi want dan hoef ik me daar geen zorgen over te maken. Toch ben ik er nog niet helemaal uit. Ik lees de bijbel, luister naar duidingen van voorgangers, neem verhandelingen door van theologen, ik ben op zoek naar, wat Hij van mij wil, maar ik heb het nog niet gevonden, bestaat het wel?
Wat ik tot op dit moment een beetje mis is barmhartigheid, daar gaat het eigenlijk maar heel weinig over. ‘Met lege handen iemand troosten.’ Deze zin kwam ik laatst tegen en vond ik zo mooi! Met lege handen er voor iemand zijn en bereid zijn een deel van zijn of haar lijden over te nemen. Dat kan natuurlijk niet maar het beeld vind ik geweldig. Wat het betekent om met lege handen te staan is voor de meeste mensen al onvoorstelbaar laat staan dat je er dan nog voor een ander kan zijn, das onmogelijk. Maar voor mijn gevoel ligt daar het geloof, dat je vanuit een volledig vertrouwen in God in staat ben te geven zonder iets te hebben, prachtig.
Maar goed ik ben er nog steeds niet uit hoor, gelukkig hoeft dat ook niet. Ik blijf luisteren naar Jacob, blijf de bijbel lezen, blijf zoeken naar mooie teksten van de vele schriftgeleerden die in de afgelopen eeuwen erover geschreven hebben. Zo heb ik naast het koken nog wat te doen, anders ga ik me maar vervelen:-)
Één reactie op “6 januari 2024, tot op het bot.”
Het is zeker mogelijk om iemand te troosten en lijden weg te nemen met lege handen. Als je het toelaat kan je jouw energie naar de andere persoon laten stromen, waardoor deze zich beter gaat voelen.