Dat we wel mee kunnen als we er nog liggen wanneer ze langs varen. Gisterenbelden ze op, de verzekering wil het niet hebben.
Die mensen, waar ik het al eens over gehad heb, die ook naar ZF wilden, die komen weer terug, die waren meteen heel duidelijk, ze hoefden de verzekering niet te bellen. Nee, dat doen we niet, er zou maar schade van komen en dan ben je niet verzekerd. We klaagden over de Belgen qua duidelijkheid, nou bij Nederlanders geen gebrek🤠. Geweldig die verzekeringen trouwens, ze verzekeren je ervan dat we elkaar niet meer helpen.
Ach daar gaan mijn stukkies nu al een tijdje over, we hoeven niet meer voor elkaar te zorgen je bent hier voor jezelf. De staat, de grote bedrijven, de verzekeringen, de anwb, die zorgen wel voor ons, toch? Gelukkig is het niet overal zo btw!
Ik probeer het ze niet kwalijk te nemen, tuurlijk baalde ik wel van die boot die ons een berichtje had gestuurd maar van die andere mensen had ik het verwacht. Het zijn oudere, rijke, geslaagde mensen die goed voor zichzelf zorgen en dat ik dat niet doe is mijn eigen schuld. Ze geloven echt dat verzekeringsmaatschappijen en de anwb er zijn om ons te helpen en niet om zichzelf te verrijken en ons te veranderen in zelfzuchtige, consumerende zombies. Kheb er veel rondgelopen, in vergaderzaaltjes mijn tijd doorgebracht, verzekeringsmaatschappijen zijn er niet voor ons, maar goed, leg dat maar eens uit. Ben wel benieuwd. Stel je voor dat wij er nog liggen als ze langsvaren, hoe zou dat voelen? Zal ik dan op de kade gaan staan en zwaaien? Nee, das flauw🤠.
Maar we geven niet op! Kheb er alle geloof in dat we er komen. Kan de boot altijd nog los maken, we drijven vanzelf richting Maastricht. Hahahaha, neeee, das niet slim maar we moeten wel doorpakken, de bergen wachten. 2 opties. Een buitenboordmotor of via de weg. De motor hier repareren is lastig, ik heb er de gereedschappen en spullen niet voor. Er is een man die woont hier niet zover vandaan en die is bereid een beugel op de boot te lassen om er een buitenboordmotor op te plaatsen. Vandaag maar eens kijken of ik zo’n ding op de kop kan tikken. En anders via de weg, Maastricht kan je bijna ruiken, ver is het niet. Mijn motto is altijd geweest, ‘het begint pas leuk te worden als ze nee zeggen’, nou die ‘nee’ heb ik gekregen 🤠🤠🤠…
Één reactie op “14 oktober 2023, een paar dagen geleden kregen we een berichtje van een boot die nu nog in Frankrijk vaart.”
waar ga je de bergen in? En ga je lopend terug naar nl en laat je de boot achter? of lopend die buitenboord motor halen?
Soms is het Nee van het universum ook een pas op de plaats maken. Herbezinnen..