8 oktober 2023, ik heb genoten van Handelingen, wat een troostend boek.

Ondertussen ben ik bezig met de tweede brief van Paulus en daar komt weer wat meer concentratie bij kijken. Maar wat was ik blij toen ik bij Vers 12 aankwam in Paulus zijn brief aan de Romeinen. Daar staat toch duidelijk wat ik ook al een tijdje roep, dat alles 1 is. Paulus vergelijkt het met de ledematen van een lichaam, waarin de ledematen verschillende taken hebben maar de 1 niet kan zonder de ander. En zo zijn wij als volkeren, op deze aarde, afhankelijk van elkaar, maar op de 1 of andere manier gaat dat er niet in bij de meeste.

Het hart van Gods creatie is aan het bloeden, zijn geliefde volk wordt van alle kanten bedreigd. Nu is dat geen verrassing maar net als bij ons lichaam voelt de hele wereld de pijn. En net als bij ons lichaam proberen we die pijn te bestrijden met geweld ipv liefde. Vroeger als ik ziek was, als klein koertje, kwam mijn moeder met een beschuitje met suiker naar mijn bed en een kopje thee. Haar warme hand legde ze dan op mijn hoofd en dan hoopte ik dat die daar zou blijven liggen tot ik beter werd. Die warme, liefdevolle hand deed meer dan medicijnen of smeerseltjes, die warme hand genas, daar stroomde pure liefde uit.

De wereld is ziek en we bestrijden de ziekte met oorlogen en geweld ipv dankbaarheid, barmhartigheid, verwondering, nederigheid en ik wil er 1 woord aan toevoegen, Liefde. Zoals we ziektes tegenwoordig behandelen met chemo, vaxxxins en andere shit bestrijden we elkaar in Jezus lichaam, in Gods creatie, met bommen en granaten. En het staat allemaal geschreven, duizenden jaren terug is het al voorspeld. Ondanks de waarschuwingen, de voorbeelden, de vele mensen die zijn gestorven in Zijn naam is het ons niet gelukt ons ego af te schudden en uit liefde voor elkaar te leven. En toch heb ik hoop! Nog een kleine 100 bladzijden, ik moet opschieten! De wereld wacht niet, God wacht niet, de bijbel moet uit….