Bidden. Was best lastig maar de conversaties tussen God en mij worden steeds levendiger. Niet dat hij terug spreekt maar ik voel me steeds vrijer om te zeggen wat ik op mijn lever heb en dat levert mooie gesprekken op. Beetje eenrichtingsverkeer maar lol hebben we wel.
Zo vroeg ik Hem gisteren of Hij wilde zorgen dat ik niet al teveel spierpijn heb vandaag en wat denk je? Alles doet me pijn. Man, wat is dat zwaar werk paardenstallen uitmesten dat was ik ff vergeten. Maar ik haal er zoveel voldoening uit als het gefixt is, dat doet me echt goed, maakt me een blij jongetje.
Toch twijfelde ik vannacht weer even over mijn pad, daar heb ik God ook over gesproken. Is een vader die paardenstallen uitmest en onkruid verwijderd uit natuurgebieden wel een goed voorbeeld voor zijn kinderen? Een vader die niet geslaagd is, waar ze niet de auto van kunnen lenen om op vakantie te gaan. Waar ze helemaal niets van kunnen krijgen want hij doet niet meer mee. Soms hoor ik dat dat moeilijk is voor ze. Is mijn pad wel de juiste?
Toch werd ik weer heel vrolijk wakker vanmorgen! Kheb er weer zin an, ik mag vandaag met de bosmaaier aan de slag. Ff de pijn verbijten en door, lichamelijke pijn kan ik wel hebben. Sorry kids, dat ik het misschien verkloot, maar ik doe het wel op mijn manier en ik doe het met plezier!
