Het klinkt enigszins als een verwijt maar zo zie ik het niet, al was het waarschijnlijk wel zo bedoeld. Tis ook zo, ik ben er van overtuigd dat alles kan, als je er zelf maar in geloofd. Nu is alles wel heel veel, zo was ik er vroeger van overtuigd dat ik kon vliegen, dat geloof ik niet meer nadat ik tig keer uit bomen ben gevallen in mijn jonge jaren. Niet dat mij dat weerhield er weer in te klimmen, alles draait om doorzetten.
Zo heb ik de afgelopen 2 dagen zuring lopen weg te knippen uit een bos. Der was heel veel zuring, als je eraan begint denk je ‘dat komt nooit goed’. Maar 2 dagen later is het weg, als je tenminste doorzet, das alles. Lang geleden zei een chef-kok tegen mij: “jij bent zo iemand die alles kan, als ie maar wil.” Dat was in het Rijnhotel in Arnhem. Ik was toen net naar een tafel gelopen om vlees te trancheren. Dat had ik nog nooit gedaan en dat had die chef in de gaten. Voordat ik naar de tafel liep was ik naar een leerling chef gestapt om te vragen wat trancheren betekende, dat bleek snijden te zijn. Die leerling had me uitgelegd dat je dan een beetje schuin moet snijden en heel moeilijk en precies moet kijken, dat deed ik dan weer niet, ik maakte er een feestje van, alle andere gasten wilden, naderhand, ook dat vlees wat getrancheerd werd. Vanaf dat moment mocht ik van alles maken en doen aan de tafel, crêpe Suzette heb ik gemaakt, sauzen, en ik flambeerde ijs aan tafel, dat was altijd een groot succes. Ondertussen de grootste verhalen vertellend aan de gasten, entertainen der is toch niets leuker.
In die tijd begreep ik niet zo goed wat die chef bedoelde met dat ik alles wel zal kunnen maar nu ik niets meer ben begin ik het een beetje te begrijpen. Het enige wat je tegen houd je doel te bereiken is je eigen angst, daar ben ik van overtuigd. En die angst mis ik, er is alleen vertrouwen en het geloof dat alles kan. En geloof me, ik ben nog lang niet uitgekund, al weet ik nog niet wat. Dat gaat Hij me binnenkort wel vertellen. Daar vertrouw ik op…
