27 mei 2023, gisteren zei de nieuws meneer op de radio dat het vandaag 20 tot 25 graden wordt.

Laten we het hopen. Op het moment is het verdomd koud. Vandaag aan de klus! Handige koertje haal ik uit mijn arsenaal. Een gespeelde koertje want in het echt ben ik niet zo handig. Maar dat hoeft geen obstakel te zijn om je best te doen er 1 te spelen. Vaak lukt dat wel.

Rond mijn 22ste stuurde een uitzendbureau mij naar het Rijnhotel in Arnhem. Het was hun laatste poging zeiden ze erbij. De week ervoor hadden ze me naar het Bilderberg hotel gestuurd en daar was ik door de manager weggestuurd. Hij had me bij zich geroepen en me verteld dat ik te amicaal was en dat hij me daarom niet meer wilde zien. Ik snapte er werkelijk niets van, en wist echt niet wat amicaal betekende. Naar mijn idee deed ik mijn werk fantastisch! Er werd eenbruiloft gevierd in het Bilderberg hotel en het was 1 groot feest. Ik had een dansje gedaan met de bruid, de vader van de bruidegom kende me bij naam en riep dwars door de zaal heen dattie bier nodig had. Ik had het prima naar mijn zin en toen de manager me bij zich riep was ik ervan overtuigd dat hij me in vaste dienst wilde nemen. In plaats daarvan stuurde hij me direct het pand uit, ik was te amicaal.

Op maandagmorgen kreeg ik feedback van de uitzendbureau mevrouw. Ze vertelde me wat amicaal betekende en legde me uit dat het niet de bedoeling is dat een kelner tijdens een bruiloft, in een hotel als het Bilderberg hotel, met de bruid gaat dansen. Maar ze gaf me een tweede kans en stuurde me dus naar het Rijnhotel. Daar mocht ik meteen het restaurant in en de eerste dag vroeg de chef kok of ik vlees aan tafel kon trancheren. Ik had geen idee wat trancheren was maar zei ja. Voordat het diner begon had ik nog een paar uur om dat uit te vinden dus zag ik geen problemen. Dat trancheren snijden betekende, daar was ik via een andere uitzendkracht, die in de keuken werkte, al snel achter. Dat je schuin moest snijden legde hij me ook uit. De chef van de keuken vertelde me dat ik een ossenhaas moest trancheren en met die info toog ik naar de tafel. Ik genoot! Ik was het middelpunt van het restaurant. Uitgebreid oreerde ik over de malsheid van het vlees, de kookkunsten van de chef en hoe de saus het gerecht zou complementeren. Terug in de keuken riep de chef me bij zich. Het was een man van eind 40, “Je had dit nog nooit gedaan hè,” zei hij. “Eeeeeehhh, nee chef.”

Vanaf die dag mocht ik er niet alleen vlees aan tafel trancheren maar maakte ook sauzen, crêpe Suzette en schonk de soepen uit. Entertainment optima forma. Nu is een vlonder bouwen heel wat anders dan mensen vermaken aan een restauranttafel maar ach, kheb het nog nooit gedaan, dan zal ik het wel kunnen…