Om het nooit eens te zijn met het narratief. Of tie nu van links, rechts, het midden of erachteraan komt, maakt niet uit. Of het nu gaat over energie, oorlog, ziekte, geloof of armoede tis in mijn ogen allemaal geënsceneerd. En wij zijn de figuranten, nietszeggende vulling in een slechte film. Zoetgehouden met nog meer nietszeggend entertainment en goedkope spullen, gelovend in onze eigen dwaasheid. We creëren onze eigen illusie door bang te zijn voor wat er werkelijk is. En spat de illusie uiteen dan laten we ons net zo makkelijk meeslepen in weer een andere hype. En dit gaat al eeuwen zo, al duizenden jaren. Ongeloveloos.
Ik las gisterenavond wat over de kruisiging van Jezus en de vernietiging van Jeruzalem 40 jaar later. Dat Jeruzalem vernietigd werd had Jezus vlak voor zijn dood voorspeld maar geen mens besteedde er aandacht aan. In 70 AD vierden de inwoners van Jeruzalem feest terwijl de Romeinen de stad omsingelden waarna ze er niemand meer in of uit lieten. Weken lang. Vanwege het feest waren er veel mensen in de stad, hierdoor was het beschikbare eten snel op. Mensen die de stad wilden verlaten werden gekruisigd in het zicht van de stadsmuren, dat waren er op een gegeven moment zoveel dat er geen plek meer was voor al die kruizen. De honger was, na enkele weken, zo verschrikkelijk dat moeders hun eigen pasgeboren baby’s stiekem opaten. Stiekem zodat ze niet hoefden te delen. Dit alles had Jezus precies zo voorspeld, terwijl hij met zijn kruis richting Golgotha liep. Om hem heen joelde de massa dat hij een mondkapje op moest doen voor hij gekruisigd werd. 3 wappievrouwen weenden om zijn lot. O shit, volgens mij haal ik nu wat dingen door elkaar.
Of ik nu Jezus neem of Hermien, uit 1587, die op de brandstapel belandde omdat ze een heks zou zijn. Beide zijn slachtoffer van wat de massa wordt opgedrongen te geloven. En die massa laat het iedere x weer gebeuren, Ongeloveloos.
Wat vooral zo verdrietig maakt, is dat het allemaal zo nutteloos lijkt. Het is een vicieuze cirkel waarin wij ons telkens laten meenemen. Dat ‘Sta op, en herinner jezelf’ klinkt leuk maar als je er vervolgens alleen maar achter komt dat je dit al tig x hebt meegemaakt, schiet je er geen fuck mee op. Waren er maar meer mensen die zichzelf gaan herinneren…
