Ook vandaag lag ik al weer te trappelen om dit stukkie op te pennen. Maar het lukt niet, het komt er niet uit. Kheb geen zin te schrijven over het verval van onze samenleving. Ik las net, terwijl ik op de wc zat, een zin zo walgelijk, zo tekenend voor deze tijd. Het was een kop in de Volkskrant. Wat een verschrikkelijk trieste, nare krant is dat toch geworden.
Alle kranten btw. Maar ook daar wil ik het niet over hebben.
Sam(en) ik, vooral hond, snuffelen door maar vertel ons waarheen. Dacht dat ik het goed verstond voordat hij verdween. Roep hem dan! Vertel waar ik je kan vinden, we moeten ons verbinden! Nu het nog kan. Sam(en) ik, hij zoekt weer, ontlopen kan niet meer. Sam(en) ik, alstublieft, vertel het een keer.