Dat je moeier wakker wordt dan dat je bent gaan slapen? Das nu het geval. Mijn hoofd voelt aan of ik de hele nacht in de kroeg heb gezeten. Nu kom ik daar niet meer dus das niet mogelijk. Waarom heb ik dan zo’n zwaar hoofd? Wat of wie heeft er huisgehouden afgelopen nacht?
Der hangt een zware energie in de lucht. Een drukkende, allesomvattende, donkere sfeer die speelt met ons gemoed. Er gebeuren zoveel rare dingen, je kan er niet meer omheen. Deze week beginnen ze weer met boosteren, ondanks dat ik ervan overtuigd ben dat het al te laat is, hoop ik dat mijn familie deze niet gaat nemen. Tis afwachten wat ze daar in het oosten gaan doen, ondanks de juichende koppen in de krant verwacht ik dat er nog velen gaan rollen. En dan de beurzen. Black Monday? Of pompen we weer miljarden in het systeem?
Tis niet gek dat mensen bang zijn. Ze hebben, in hun hoofd, zoveel te verliezen. En dat terwijl het belangrijkste allang verloren is gegaan. Maar ik heb niets te verliezen? Vanwaar dan dat zware hoofd? Tis die collectieve zware druk, alsof er een ‘verzwaarde deken’ over de wereld is gelegd. Het zal mij niets verbazen dat, als we over een paar weken weer verplicht een mondvod voor moeten, er veel mensen heel blij zijn. Zelf heb ik er nog nooit 1 voor mijn snufferd gehad maar ik kan me goed voorstellen dat zo’n ding een vorm van veiligheid bied. Je ziet ze alweer oppoppen in de supermarkt, van die angstige ogen boven zo’n blauwachtig stukkie synthetische stof. Angst bedekt de wereld met een verzwaarde deken van leugens, misschien moet ik nog maar ff een tukkie gaan doen..
