1300 jaar lang was het 1 van de belangrijkste religieuze stromingen in de wereld. Ontstaan in Iran rond de 7de eeuw voor Christus tot zo’n 600 na Christus heeft het een grote invloed gehad op huidige tradities en gewoonten in zowel het Midden-Oosten als Azië. Het was een dualistisch geloof. Men geloofde dat de mens, maar niet alleen de mens maar de hele kosmos, ingeklemd zat tussen goed en kwaad. Tussen de goede God, Ahura Mazdâ en de kwade God, Angra Mainyu. Twee verschillende krachten en het was aan ons, de mens, een keuze te maken wie te dienen.
Er waren in die tijd vele religieuze stromingen die in vrede naast elkaar leefden. Als je echt ver terug gaat in de geschiedenis is er eigenlijk maar 1 godsdienst geweest die vond dat zij de waarheid verkondigden en dat is het huidige christendom. Ons geloof van 1 God, 1 waarheid, 1 rechter, 1 keuze, geeft geen ruimte aan andersdenkenden. Dat was voor de komst van deze doctrine dus heel anders! Sta op en herinner jezelf zei Jezus, zou hij dat onder andere bedoelen?
Het geen ruimte bieden aan andersdenkenden is al eeuwen populair. Het wordt ons met de paplepel ingegoten. Dat moet ook wel! Sinds de doctrine dat er maar 1 keuze is, 1 God, 1 waarheid is het belangrijk kinderen zo vroeg mogelijk hiervan te overtuigen. Kinderen bezitten de dualistische kijk op goed en kwaad namelijk wel. Niet zo lang, misschien tot een jaar of 4, op school leren we ze het snel af.
Wat bij het Zoroatrisme, de Gnosisten en de Katharen steeds weer terug komt is spiritualiteit. Voor mij altijd een beladen woord geweest. Gereformeerden zijn niet spiritueel die zijn hier om boete te doen. Op dit moment zorgen tv, playstation, computer, telefoon en vi-brillen voor het verdwijnen van spiritualiteit uit ons leven. Ik moet mezelf nog zoveel herinneren…
