Is er iets simpeler dan een kippendijtje? Een kippendij is groots in eenvoud maar ozo lekker, mits je er een beetje liefde in stopt. En dat is gisteren weer gelukt. Niet dat ik er nou zoveel bijzonders mee heb gedaan, eerst gebakken met wat peper, zout en bloem in de olijfolie met een beetje echte boter en daarna met een heerlijk sausje van knoflook, citroen en wat bouillon in de oven. Das alles, geen haute cuisine, gewoon een lekker kippendijtje.
Waar ik na zo’n 4 weken achter ben is dat mijn ontheemde gasten een hele andere smaak hebben dan wij westerlingen. Eeeehhh dat zeg ik fout, dan wij westerlingen door de industrie opgedrongen hebben gekregen. Ons eten is zoet, eigenlijk alles wat uit potjes, zakjes of doosjes komt is zoet, zoet is wat de boventoon voert. Smaken als zuur of bitter kennen wij niet meer, we hebben zelfs het bittertje uit de witlof gekweekt (degene die dat gedaan heeft mogen ze wat mij betreft kielhalen). En wat denk je? Mijn gasten hebben niets met zoet, athans niet in hun avondeten, niet in hun sauzen, marinades of kruidenmengsels. Tuurlijk ze houden net als wij van een koekje, een baklavaatje, taartje of snoepje maar niet in hun avondeten en dat begrijp ik heel goed! Dat is ook smerig.
Geluk is dat ik ook niet van zoet hou in mijn avondeten en ik dus eigenlijk nooit pakjes of potjes gebruik om iets te maken. Ik had de kippendijen gisteren kunnen overgieten met een saus uit een potje en dan in de oven kunnen schuiven maar dan krijg je weer die eenheidssmaak, die zoete laffe smaak waar Nederlanders gewend aan zijn. Als ik dat niet doe dan vinden mijn gasten het al snel lekker, het kost iets meer tijd maar wat een genot om de mensen zo blij te zien.
En dan stop ik er stiekem nog wat dankbaarheid in dat ik met al die mooie ingrediënten mag werken. En wat verwondering omdat er zoveel is. Nederigheid, want wat ik doe is mij door God gegeven, ik ben slechts zijn ingrediënt. Liefde stop ik erin, ik hou nou eenmaal van koken en ik heb er genoeg van. En natuurlijk als laatste Barmhartigheid, geschreven met een hoofdletter, want het gaat niet om mij. Mijn 5 geheime ingrediënten waarmee ik ook vandaag weer aan de slag ga, mijn laatste dagje voor mijn mini vakantie, maar nu eerst ff met Sam uit…
