Niet de enige die moeite heeft met het hervinden van een plekkie in de maatschappij. Met het weer vertrouwen van instanties, want dat merkte ik na mijn stukkie van gisteren zeker, daar ligt een groot issue. Het gaat ook niet zozeer om de individuele ambtenaar, dat die man of vrouw het niet zo kwaad bedoelt dat geloof ik best. Ze doen hun werk, omdat ze een hypotheek hebben, schoolgaande kinderen, een onbedwingbare neiging om 5x per jaar op vakantie te gaan, noem het maar, daar moet je voor werken. En wat dat werk inhoud? Ach dat maakt niet zoveel uit, als je er maar veel geld mee verdient.
Wij zijn het enige dier dat werkt om te overleven, want daar werken we voor toch? Al zien we het waarschijnlijk niet meer zo maar zo is het begonnen. We zijn het land gaan bewerken om eten te kunnen kweken wat we dan konden opslaan om later op te kunnen eten. Zo is het toch begonnen? Dat is wat de geschiedenis ons leert. Tegenwoordig overleef je in onze maatschappij ook wel als je niet werkt. Ik geef elke dag mensen te eten die niet mogen werken om hun recht op eten niet te verliezen. Zo gaat het in 2024.
Tegenwoordig werken we dus niet om te overleven maar om het beter te hebben. Hoe meer mammon, hoe leuker je leven is. Althans dat is wat we denken. Jaren geleden schreef ik al een stukkie over de boom, de boom des levens. Hoe het onderin de boom het drukst is met mensen zonder geld, en hoe iedereen alleen maar bezig is met te proberen om hoger in de boom te komen. Terwijl je ook uit de boom kan stappen, wat kan weglopen van de boom en de waanzin kan aanschouwen van al die mensen die alleen maar bezig zijn met geld in plaats van te overleven.
Over leven, daar moet ik over gaan schrijven. Ik ben al een tijdje bezig om een onderwerp te verzinnen voor wat langere vehalen die ik kan gaan voorlezen. Mijn stukkies zijn daar niet voor geschikt, dat zijn hersenspinsels van een grumpy old man. Maar ik wil graag wat verhalen gaan schrijven die ik kan voorlezen, waar weet ik nog niet precies maar dat komt vast allemaal wel goed. Het onderwerp Over Leven is een goeie, daar ga ik vandaag maar eens over nadenken. Heeft dit stukkie toch al weer wat opgelevert, zo zie je maar, ik schrijf ze niet voor niets!
Één reactie op “14 januari 2024, dank voor de reacties gisteren, tis duidelijk dat ik niet de enige ben.”
Nee Koert , je bent niet de enige .
Deze maatschappij is ernstig ziek , verrot denk ik . Dat klinkt als een goed idee : stukken schrijven die je kunt voorlezen . De verandering moet vanuit ons zelf komen . Hopelijk gaan er lampjes branden bij mensen .