24 september 2023, het wordt weer steeds lekkerderder om in je bedje te blijven liggen!

Das zo lekker als het koud is, maar kheb dorst, en mijn stukkie moet af, eruit krouwel!

We zijn in België, Luik, ongelooflijk! Het motortje loopt als een zonnetje, de sluis was een makkie, mijn marifoon werkt als een tierelier, er lag geen oorlogsschip op me te wachten toen we de grens over gingen, tis allemaal goed, nogmaals ongelooflijk. We kwamen natuurlijk wel weer veel later aan in Luik dan verwacht, die sluis duurde ruim een uur. Tis ook hoog hoor, 15 meter stijgen en het was geen klein sluisje, wat een bak water moet daarin om hem 15 meter omhoog te laten gaan.

Ik moet mezelf afleren om op tijd te varen, das niet te doen. Wat dat betreft is die week met Jorge de Griek wel leerzaam geweest. Jorge had, als Griek, niets met tijd, een mooie instelling, daar kunnen wij Nederlanders wat van leren. De Peter van gisteren, die hier in Luik ligt met zijn boot, heet Paul en ik heb hem nog niet ontmoet. Daarvoor kwamen we te laat aan. Sam moest hoognodig van de boot en Linn en ik wilden ff de stad zien. Ik hoop dat ik Paul vandaag even spreek want volgens hem kunnen we niet over de Maas varen maar moeten we bij Namur de Sambre op. Dat zou ik ontzettend jammer vinden want het stuk Maas tussen Namur en Dinant moet prachtig zijn om doorheen te varen. Eeuwenoude kastelen en kloosters kom je daar tegen en das nou precies wat we willen zien. De Sambre meandert volgens mij langs Charleroi en daar wil je niet dood gevonden worden, das Dutroux land.

Volgens de navigatie apps op de Franse website kan je wel gewoon via de Maas omhoog en dan het Canal de Meuse op waarna je richting het Canal de Marne au Rhine vaart. Ach, we zijn nog niet in Namur, we komen vast meer bootjes tegen. Eerst maar even een kerk zoeken waar ik welkom ben vandaag. Een dienst in het Frans waarschijnlijk, dat zal wel ff wennen zijn. Maar zo leer je de taal het snelst, toch?