Vannacht had ik er 1! 1 mug das geen mug, toch? Maar ik heb hem laten smullen, mijn arm buiten de dekens gelegd zodat hij zich lekker te goed kon doen aan mijn bloed. Die beestjes moeten toch ook leven? Waar zouden we zijn zonder de mug?
Ik ben opgegroeid met een natuurlijke haat tegen muggen. Mijn vader was panisch voor die beesten. Op ons bootje, waar we met z’n vijven in sliepen zaten we, gezamenlijke, hele nachten achter ze aan. Niet dat dat hielp want de boot was van binnen bekleed met donker hout dus je vind zo’n mug nooit. Maar zulk soort nachten gaan je niet in je kouwe kleren zitten, die vergeet je niet, met z’n allen tegen zo’n klein muggetje en dattie dan wint, das een eyeopener.
Zijn er nog plekken waar het, nog steeds, barst van de muggen? Hier zijn ze, bijna, niet meer maar waren ze wel. Wij voeren vroeger altijd in Fryslan en daar speelden die lange nachten zich dan ook af. Niet dat ik die muggenrijke plekken dan ga opzoeken, zo erg mis ik ze nou ook weer niet, maar ik ben gewoon benieuwd. Ze zullen hier niet voor niets zijn?
Tis ook niet zozeer de steek, het jeukende bultje wat zo irritant is aan de mug maar vooral zijn irritante gezoem. Wat een lawaai maakt zo’n beestje. Waarom zuigt zo’n mug zich niet gewoon vol en verdwijnt tie dan zachtjes in een hoekje om al dat bloed langzaam te verteren. Nee, meneer mug gaat dan nog ff lekker rond je hoofd heen en weer vliegen. Nou is mijn hoofd redelijk beschermt, mijn baard en wilde haardos zorgen ervoor dat er weinig plek is om te prikken. De opmerking van mijn dochter dat ik een heel groot voorhoofd heb, die, volgens haar, een uitstekende landingsbaan is voor muggen gaat niet op. Voorhoofden zijn blijkbaar geen goede plek voor muggen om te prikken, zelfs niet als ze heel groot zijn. Daar zit waarschijnlijk te weinig bloed, tis hard hoor zo’n voorhoofd, zeker die van mij.
