De eerste jeukende bult is aan de oppervlakte verschenen. Geen oog dicht gedaan want man wat jeuken die eerste beten van muggen, steekvliegen of ander addergebroed die uit de aarde of andere stoffige hoekjes komen gekropen om zich zo snel mogelijk voort te planten om mijn zomer tot een hel te maken.
Het zijn vooral de eerste bulten die zo irritant zijn, je lichaam went eraan heb ik de afgelopen 2 jaar gemerkt. Als je in een huis woont dan probeer je ze te bestrijden, ze buiten te houden, maar dat heeft als dakloze geen zin. Das een verloren strijd. Je lijdzaam laten prikken is de beste oplossing maar wel een irritante.
Muggen bestrijden zit in de familie, jullie opa was panisch voor die beesten. 6 weken zomervakantie op de boot was 6 weken ‘s nachts met de hele familie op muggenjacht. Zodra hij zo’n beest hoorde ging het licht aan en moesten we de strijd aan met dat k*tbeest. Alsof zo’n beest te vinden is in een platbodem met een donker houten interieur. Maar we stopten niet voor tie gevonden was, of het licht werd. Doodvermoeiend…
Tis pas maart, nog zeker 8 á 9 maanden heb ik om aan het gif van al die miljoenen stekende beesten om me heen te wennen. Dat komt best goed heb ik ervaren. Tenslotte heb ik de belangrijkste gifprikjes de afgelopen twee jaar gemist, die strijd heb ik nog niet verloren! En geloof me die ga ik ook niet verliezen al wordt het nog zo licht:-)
