12 oktober 2021, ik ben errug goed in liegen lieverds!

Vroeger zou je daar geen volle zalen mee trekken maar tegenwoordig zet je dat prominent op je CV. Het is voor veel beroepen een vereiste. De trend is gezet door rutte, een meester in het liegen, ik buig mijn hoofd voor zijn kunde. Het knappe is dat hij het voor elkaar heeft gekregen zijn liegen volledig geaccepteerd te krijgen. Mensen die op de man stemmen vinden het zelfs vervelend voor hem als het uitkomt. Deze man weet het zo te brengen dat het lijkt of hij voor jou liegt, om jou te helpen, dat is echt knap.

Belangrijk bij liegen is dat je het volhoud. Zo heb ik, op mijn 14de, in conclaaf gelegen met een gymleraar over mijn te laat komen. Ik moest elke dag 7 km heen en 7 km terug fietsen om op school te komen. Wind, regen, sneeuw of brandende zon dat maakte niet uit. Dan komt het wel eens voor dat je te laat bent vanwege een lekke band of te gladde wegen want dan moest je lopen. Maar bij mij kwam het bij deze gymleraar wel vaker voor. Ik had niets tegen gymmen maar zijn lessen waren zo saai, ik vond dat ik die tijd beter kon gebruiken, in bed bv. Op zijn vraag waarom ik te laat was antwoordde ik dat er kaboutertjes over de weg liepen en dat ik een tijdje met ze had staan praten. De hele klas lag in een deuk, bij de leraar kwam de stoom uit zijn oren. Bij dat soort overtredingen werd je naar de conrector gestuurd die dan een aantekening maakte in je dossier waarna je je straf kreeg. Ik bleef ook bij de conrector bij mijn verhaal. Deze man kende mij een beetje. Hij ging er niet op in maar gaf me gewoon 3 uur extra veegdienst. Voor de gymleraar was dat niet genoeg, die wilde mijn schuldbekentenis, die wilde dat ik bekende dat ik hem voor de gek had gehouden.

Maar dat deed ik niet! En het leuke was iedereen wist dat ik loog maar niemand nam mij dat kwalijk. Zelfs andere leraren vonden het wel grappig. Ik heb braaf twee dagen de gangen van de school geveegd, semi-mopperend, omdat ik echt kaboutertjes had gesproken.

De les erop mocht ik niet mee gymmen, terwijl ik op tijd was. Ik hoefde niet naar de conrector maar mocht er gewoon niet in. Hierop ben ik zelf maar naar de beste man gelopen om dit onrecht aan te kaarten. Furieus vertelde ik hem dat ik ondanks dat ik op tijd was, ondanks dat ik de kabouters had genegeerd, ik de les niet in mocht. Wat er precies is besproken tussen de gymleraar en de conrector weet ik niet. Wel mocht ik weer mee gymmen. Over de kabouters hebben we niet meer gesproken. Daar hadden ze geen herinneringen meer aan.