De nacht schrijft lekker, tis ook een hele rustige nacht. Ik ben zonet ff buiten geweest, klein rondje gelopen. Er is geen zuchtje wind, das gek voor dit deel van het land, het is bijna spookachtig. De mist trekt langzaam over het weilanden. Dat maakt het ontzettend vochtig terwijl het niet regent, wat is de natuur toch prachtig en complex.
Ik denk dat ik bij het krieken van de dag nog ff ga zwemmen, nou ja zwemmen, meer dompelen. Dat voelt altijd zo stoer. Er zijn hele theorieën over dat het gezond zou zijn, kan ik me niet voorstellen. Waarom ik het dan doe? Het voelt gewoon erg lekker als je eruit komt. Dan weet je weer dat je leeft.
Er zijn een hoop mensen gestopt met leven de afgelopen maand, letterlijk dan. Meer dan normaal. Tot maart van dit jaar was elke dode toe te schrijven aan Covid maar nu vooral gevaxxten het leven laten is de reden van oversterfte onbekend. In alle leeftijdsgroepen vallen mensen om, zomaar! Je leest het ook in de kranten, de reden is nooit duidelijk, jonge gezonde sporters vallen gewoon om. Collateral damage.
Gisteren sprak ik nog een gevaxxte, hij gelooft niet in mijn conspiracy theorieën maar had wel spijt van de “Jabs”. De derde ging hij ook zeker niet nemen, zei hij stoer. Volgende maand lekker op vakantie naar de Caraïben, daar had hij het voor gedaan. Onzinnige reden zei hij, die spuitjes gaan hem toch niet beschermen tegen Covid maar anders kon hij niet op vakantie en daar had hij veel voor over. Alles in mijn ogen. Maar ja daar gelooft hij niet in.
Gelukkig maar, ik moet eerlijk bekennen dat ik soms niet zo goed weet wat ik moet zeggen tegen deze mensen. Het is namelijk een hele aardige vent. Vader van kids, zelfs een pasgeborene. Steeds meer mensen worden ziek om mij heen, het is zo surreëel. Geen van allen geloven ze in mijn conspiracy theorieën, nogmaals, gelukkig maar.
