Categorieën
Geen categorie

22 oktober 2020 Gisteren werd mij gevraagd of ik nog gelukkig ben kids.

Ik vond het een moeilijke en ben er eigenlijk nog steeds mee bezig. Nu zit ‘gelukkig’ zijn niet in geld of bezit, dat weet ik al een tijdje, maar het zit ook niet in Coronaloser zijn daar ben ik nu wel achter.
Er zijn gelukkige momenten! Ik denk met heel veel plezier terug aan de helletocht door Frankrijk, in mijn eentje reizend langs onbekende wegen. Het prachtige licht wat in de vroege ochtend door de bergen valt, de oorverdovende stilte als ik laat in de avond ergens langs een klein riviertje stond. Maar ook nu, het begint langzaam licht te worden en je hoort een paar merels liedjes zingen. Op dit moment lopen een paar eenden langs terwijl ze elkaar aan het vertellen zijn wat ze vandaag gaan doen. Daar wordt ik wel heel blij van, maar gelukkig?
Als ik op de pont sta tussen allemaal mondkapjes dan wordt ik erg ongelukkig. Als ik de lege straten en pleinen zie, de gesloten kroegen en restaurants, dan wordt ik erg ongelukkig. Als ik aan jullie toekomst denk lieverds dan wordt ik zo ongelukkig dat ik me afvraag wat het nut is. Ik zou mijn leven geven als het iets zou helpen om jullie een betere toekomst te geven. Maar das onzin, ik ben geen Jan Palach. Zo moedig ben ik niet.
Daarnaast moet ik soep maken! Voor jullie! Tot zo😘

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *